29.03.2024

Orzeczenie z dnia 9 marca 2020 r. Sygn. akt: D 127/19

opublikowano: 2021-04-29 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 9 marca 2020 r. Sygn. akt: D 127/19
Orzeczenie jest prawomocne
 
PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
CZŁONKOWIE:           r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu M. ([…]) obwinionej o to, że:
nie wypełniła obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskała żadnego z wymaganych co najmniej […] punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od […] r. do […] r. – czym naruszyła obowiązek dbania o rozwód zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych,
tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t. j. uchwała Nr 124/X/2017 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku,
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego M. ([…]) winną zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych,
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego M. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
 
Uzasadnienie
 
Wnioskiem o ukaranie z dnia […] r. Z-ca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. K. („Rzecznik”) wniósł o uznanie winnym radcy prawnego M. („Obwinionej”) popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w związku z art. 7 § 1 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 KRRP z dn. 11.12.2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządy służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku („Regulamin Doskonalenia”) przez to, że nie uzyskała żadnego z wymaganych co najmniej […] ([…]) punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym […]-[…] r.
 
Obwiniona r. pr. M. złożyła odpowiedź na wniosek, w którym wniosła o uniewinnienie i oddalenie wniosku Rzecznika Dyscyplinarnego o ukaranie (vide: pismo z dnia […]r.  k. […]). W uzasadnieniu wskazała, że nie uzyskała wymaganej ilości punktów w cyklu szkoleniowym bez swojej winy. Obwiniona zmuszona była poddać się leczeniu i terapii antynowotworowej, na dowód czego załączyła zaświadczenie o stanie zdrowia datowane na dzień […]r., a ponadto odbycie szkoleń dodatkowo utrudniał fakt zamieszkania Obwinionej ok […] km od W. Mając na względzie powyższe okoliczności uznać należy, że niedopełnienie przez Obwinioną obowiązku doskonalenia zawodowego nastąpiło w sposób niezawiniony, gdyż wynikało z przyczyn osobistych o wyjątkowej doniosłości.(vide: pismo z dnia […]-[…]r. k. […]-[…])
 
Sąd rozpoznał wniosek na rozprawie w dn. […]r. pod usprawiedliwioną nieobecność Obwinionej, uznając, że jego obecność nie jest niezbędna wobec kompletnego materiału dowodowego.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył co następuje:
 
Obwiniona nie uzyskała żadnego z wymaganych dla okresu rozliczeniowego […]-[…] r. punktu szkoleniowego.
Dowód: pismo Dziekana OIRP w W. k. […].
 
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu Doskonalenia w okresie rozliczeniowym […]-[…] Obwiniona miała obowiązek odbycia szkoleń zawodowych lub innych form doskonalenia dla zgromadzenia minimum […] punktów rozliczeniowych. Nie ulega wątpliwości, że obowiązku tego nie wykonała w związku z czym nie wywiązała się z obowiązku doskonalenia w rozumieniu § 11 Regulaminu Doskonalenia.
 
Obowiązek stałego doskonalenia oraz uczestnictwa w szkoleniach zawodowych na podstawie przepisów samorządowych wynika także z art. 14 ust. 1 i 2 KERP, zaś obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu ma podstawę w art. 61 ust. 2 KERP.
 
W związku z tym zaniechanie Obwinionej w zakresie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego stanowi naruszenie przepisów KERP, podlega ona odpowiedzialności na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych.
 
Wbrew twierdzeniom Obwinionej Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że nie ma okoliczności usprawiedliwiających zaniechanie w zakresie obowiązku szkoleniowego, tzn. czy czyn którego się dopuściła wynikał z przyczyn od Obwinionego niezależnych i trudności niemożliwych, oceniając rzecz racjonalnie, do przezwyciężenia. Zgodnie z § 10 ust. 2 Regulaminu w szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwa Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych lub upoważnione przez nią Prezydium może zwolnić radcę prawnego z wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lub zmniejszyć jego wymiar, niezbędnym jest jednak wykazanie niezdolności do wykonywania pracy stosownym zaświadczeniem. Zgodnie z § 10 wymaganą liczbę punktów szkoleniowych w odniesieniu do radców prawnych niezdolnych do wykonywania pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż […] miesięcy zmniejsza się proporcjonalnie o okres choroby w danym cyklu szkoleniowym, licząc w pełnych miesiącach kalendarzowych. Spełnienie przesłanek warunkujących zwolnienie zgodnie z powyższą normą nie zostało wykazane w toku postępowania, z zaświadczenie o stanie zdrowia datowanego na dzień […]r. nie sposób wywieść od kiedy Obwiniona podjęła leczenie i jaki czas była niezdolna do pracy.
 
Zważyć w tym miejscu należy, że wyznaczony okres rozliczeniowy obejmujący […] lata kalendarzowe jest na tyle długi, że umożliwia, uwzględniając obowiązki zawodowe, rodzinne, a także nieprzewidziane sytuacje osobiste, wykonanie tego obowiązku, czego dowodem jest to, że zdecydowana większość radców prawych OIRP w W. obowiązek ten wykonała.
 
Nie jest okolicznością zwalniającą z odpowiedzialności Obwinioną fakt jej zamieszkania poza W. Obowiązek doskonalenia zawodowego, poza uczestnictwem w różnego rodzaju szkoleniach i wykładach w W. mógł być zrealizowany w innych formach, poprzez publikacje, udział w konferencjach i seminariach. Ponadto, można go było zrealizować poprzez udział w […] wykładach e-learningowych, które są udostępniane wszystkim radcom prawnym za pośrednictwem internetu. Tą drogą można było uzyskać […] punktów szkoleniowych.
 
Biorąc to pod uwagę Sąd uznał, że Obwinionej należy przypisać odpowiedzialność za zarzucany przez Rzecznika delikt dyscyplinarny.
 
W ocenie Sądu wobec rodzaju naruszenia, uwzględniając brak wypełnienia obowiązku choćby w części, adekwatną karą dyscyplinarną jest kara pieniężna w niskim przedziale. Jest to kara o średniej dolegliwości, jednak sprawiedliwa, biorąc pod uwagę postawę Obwinionej w porównaniu z postępowaniem prawidłowym (większości członków tut. Izby), tzn. poświęcaniem własnego  czasu na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i utrzymywaniu stale wysokiego poziomu merytorycznego. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest bowiem także profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. Radca prawny nieprzygotowany merytorycznie, szczególnie wobec powszechnych szybkich zmian prawnych, nie tylko nie udzieli pomocy ale może spowodować szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu.
 
Kara pieniężna jest adekwatna również z tego powodu, że samorząd zawodowy dużym wysiłkiem organizacyjnym i finansowym, ze składek wszystkich członków i dochodów z majątku samorządowego, zapewnia wszystkim, także Obwinionej, możliwość nieodpłatnego uczestnictwa w licznych w szkoleniach o zróżnicowanym zakresie przedmiotowym. Rezygnacja z udziału w zapewnionych w ten sposób szkoleniach oznacza marnotrawienie przez tych radców, którzy nie wykonują swojego obowiązku wspólnego wysiłku organizacyjnego i finansowego samorządu. Stąd właściwe w takim wypadku i sprawiedliwe jest wymierzenie kary pieniężnej jako dotyczącej sfery praw ekonomicznych Obwinionej.
 
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70(6) ust. 1 i 2 zgodnie z którymi zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniona, jeżeli została skazana. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił stosunkowo prosty charakter sprawy i związany z tym niewielki nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, tj. rozpoznanie sprawy na rozprawie z obowiązkiem uzasadnienia orzeczenia na piśmie i ustalił koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu tego zaangażowania.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy