Orzeczenie z dnia 6 listopada 2017 r. Sygn. akt: D 59/17
Orzeczenie prawomocne 
  Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu S.(1), o numerze wpisu […], obwinionemu o to, że:
1. w bliżej nieustalonym okresie, nie dawniej niż od […] do dnia wydania niniejszego postanowienia o przedstawieniu zarzutów w ramach współpracy z Kancelarią Prawniczą „A.” sp. z o. o. działał na rzecz Banku Spółdzielczego w T. w postępowaniu egzekucyjnym toczącym się przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Ł. za sygn. akt […] przeciwko Z.(1), podczas gdy występowało ryzyko naruszenia zobowiązania do poufności wobec poprzedniego klienta Kancelarii Prawniczej „A.” sp. z o. o., której radca prawny jest wspólnikiem tj. Z.(2), P ((1). oraz Z.(1) lub posiadana przez niego wiedza o sprawach poprzedniego klienta dawała nowemu klientowi nieuzasadnioną przewagę,
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 1, w zw. z art. 20 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507 z późń. zm.)
2. w okresie od […] do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, radca prawny wykonywał zawód w formie niezgodnej z ustawą z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507 z późń. zm.), będąc wspólnikiem w „A.” Kancelaria Prawnicza Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ([…]), której pozostałymi wspólnikami były osoby nie wykonujące zawodu radcy prawnego, adwokata, rzecznika patentowanego, doradcy podatkowego oraz nie będący prawnikiem zagranicznym wykonującym stałą praktykę  na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącej działalność prawniczą, tj. w formie niezgodnej z art. 8 ustawy o radcach prawnych
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 1 w zw.
z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507 z późń. zm.)
 
   

1. Radcę prawnego S.(1), o numerze wpisu […], uniewinnia od czynu objętego  punktem 1 wniosku o ukaranie; 
2. Uznaje radcę prawnego S.(1), o numerze wpisu […], winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…]); 
3. Na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego S.(1), o numerze wpisu […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…]).

I. Przebieg postępowania przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym.Wnioskiem z dnia […] Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł o ukaranie radcy prawnego S.(1)(dalej „Obwiniony”) zarzucając Obwinionemu, że:

1. W bliżej nieustalonym okresie, nie dawniej niż od […] do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów w ramach współpracy z Kancelarią Prawniczą „A.” sp. z o.o. działał na rzecz Banku Spółdzielczego w T. w postępowaniu egzekucyjnym toczącym się przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Ł. za sygn. akt […] przeciwko Z.(1), podczas gdy występowało ryzyko naruszenia zobowiązania do poufności wobec poprzedniego klienta Kancelarii Prawniczej „A.” sp. z o.o., której radca prawny jest wspólnikiem tj. Z.(2), P(1). oraz Z.(1) lub posiadana przez niego wiedza o sprawach poprzedniego klienta dawała nowemu klientowi nieuzasadnioną przewagę tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 i 2, art. 12 ust. 1, w zw. z art. 20 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 grudnia 2010 w związku z art. 64. ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507 z późn. zm.)
2. w okresie od […] do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, radca prawny wykonywał zawód w formie niezgodnej z ustawą z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 507 z późn. zm.), będąc wspólnikiem w „A.” Kancelaria Prawnicza Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. ([…]), której pozostałymi wspólnikami były osoby nie wykonujące zawodu radcy prawnego, adwokata, rzecznika patentowego, doradcy podatkowego oraz nie będący prawnikiem zagranicznym wykonującym stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia […] o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącej działalność prawniczą tj. w formie niezgodnej z art. 8 ustawy o radcach prawnych tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 1 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 grudnia 2010 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507 z późn. zm.)

Obwiniony złożył odpowiedź na wniosek o ukaranie wraz z załącznikami, w której zaprzeczył stawianym mu zarzutom.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej także „OSD”) rozpoznał wniosek o ukaranie na rozprawie w dniu […]. 
W podsumowaniu wyników postępowania:

1. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego podtrzymał wniosek o ukaranie i wniósł w zakresie zarzutu pierwszego o wymierzenie kary według uznania OSD, w zakresie zarzutu drugiego o wymierzenie kary upomnienia.
2. Pokrzywdzona i jej pełnomocnik wnieśli o ukaranie Obwinionego.
3. Obwiniony wniósł o uniewinnienie.

II. Ustalenia faktyczne Sądu i ocena dowodów.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Pokrzywdzona Z.(1) prowadzi biuro rachunkowe obsługujące m.in. spółkę „P.(1)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. Jednym ze wspólników wspomnianej spółki jest Z. w P.(2), w którym Pokrzywdzona jest zatrudniona na umowę o pracę. 
Z.(3), mąż Pokrzywdzonej, jest Prezesem Zarządu spółki „P.(1)” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólnikiem reprezentującym spółkę Z.(2) 
Na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia [...] Obwiniony został zatrudniony w „A.” Kancelaria Prawnicza spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej także „A.”) na stanowisku radcy prawnego. Prezesem Zarządu „A.” jest od początku działalności spółki K.(1). Zgodnie z § 5 umowy o pracę z dnia […] do obowiązków Obwinionego należało w szczególności „świadczenie pomocy prawnej klienteli Kancelarii na zasadach określonych w ustawie o radcach prawnych (…)” (k. […]-[…]).
Ponadto Obwiniony objął 6 udziałów w kapitale zakładowym A.” (co stanowiło mniej niż […] kapitału zakładowego), jako formę inwestycji kapitałowej. Według Obwinionego udziały nie dawały Obwinionemu żadnych uprawnień w zakresie dywidendy ani  związanych ze świadczeniem pomocy prawnej, gdyż pracę wykonywał na podstawie umowy o pracę (k. […]). Obecnie Obwiniony chce sprzedać posiadane udziały.
Na podstawie porozumienia z dnia […] „A.” i Obwiniony rozwiązali umowę o pracę zawartą w dniu […] (k. […]). Jako podstawę rozwiązania umowy o pracę wskazano „brak faktycznego świadczenia pomocy prawnej klientom spółki”.
W dniu […] pomiędzy Z.(2) a „A.” została zawarta umowa o wykonywanie pomocy prawnej (k. […]-[…]). Do powierzenia obsługi prawnej „A.” doszło m.in. na podstawie rekomendacji,  którą Z.(3) otrzymał od dyrektora Banku Spółdzielczego w T. oraz po pozytywnym zakończeniu przez „A.” sprawy o zapłatę prowadzonej w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej ul. M. […] w S.(2) przeciwko Miastu S.(2) Z.(2) jest jednym z członków Wspólnoty (k. […]-[…]).
W dniu […] pomiędzy „A.” a Wspólnotą Nieruchomości przy ul. M. […] w S.(2) została zawarta umowa zlecenia, której przedmiotem było wyjaśnienie i uregulowanie stanu prawnego nieruchomości będącej we współużytkowaniu wieczystym Wspólnoty, dochodzenie należności przypadających Wspólnocie od Miasta S.(2) za partycypację w kosztach utrzymania i remontów budynku Wspólnoty (k. […]-[…]). Wspólnota Nieruchomości przy ul. M. […] do prowadzenia sprawy udzieliła pełnomocnictwa Obwinionemu (k. […]-[…]). Sprawa toczyła się przed Sądem Okręgowym w S.(2)[…] Wydział Cywilny pod sygnaturą akt […]. Pisma z Sądu Okręgowego w S.(2) w sprawie kierowane były do Obwinionego na następujące dane: „Pan radca prawny S.(1) Kancelaria Prawnicza „A.”, ul. […], […]-[…] S.(2)(k.[…]-[…]).
Pomoc prawną z ramienia „A.” w Z.(2) świadczył radca prawny S.(3), z którym „A.” w dniu […] zawarła umowę zlecenia (k. […]-[…]). Jak zeznał w postępowaniu przygotowawczym świadek K., S.(1) nie zajmował się sprawami związanymi z tą umową, natomiast współpraca z firmą P.(1) wyglądała analogicznie, tzn. radca prawny S.(3) przebywał na miejscu 3 razy w tygodniu (k. […]).
W toku świadczenia pomocy prawnej na rzecz spółek należących do Z.(3) K.(1) uczestniczył osobiście w różnych czynnościach związanych ze świadczeniem tej pomocy, jak również nadzorował pracę innych prawników. Obwiniony nie świadczył pomocy prawnej na rzecz Z.(2), P.(1) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ani Z.(1). Podmioty te nie udzieliły Obwinionemu żadnych pełnomocnictw (k. […]).
Obwiniony w swoich pisemnych wyjaśnieniach składanych do sprawy, jak i zeznaniach złożonych przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego i przed OSD zaprzeczył, aby kiedykolwiek świadczył pomoc prawną na rzecz Pokrzywdzonej, biura rachunkowego prowadzonego przez Pokrzywdzoną, Z.(2), P.(1) oraz aby dopuścił się naruszenia tajemnicy zawodowej, czy też działania w warunkach konfliktu interesów.
Obwiniony przyznał, że na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia […] wydanego przeciwko B.(1) – ojcu Pokrzywdzonej, zmarłemu […] – w imieniu Banku Spółdzielczego w T., na podstawie pełnomocnictwa, prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko spadkobiercom B.(1), w tym przeciwko Z.(1) (k. […], k. […]). Obwiniony wyjaśnił, że jego styczność z Pokrzywdzoną ograniczyła się wyłącznie do wspomnianego postępowania egzekucyjnego. 
Postanowieniem z dnia […] w sprawie […] Sąd Rejonowy w R. Wydział […] Cywilny stwierdził, że spadek po B.(1) na podstawie ustawy nabyli: B.(2) oraz ich dzieci C., Z.(1), B.(3), B.(4) (k. […]).
Na podstawie aktu notarialnego z dnia […] sporządzonego przed K.(2), notariuszem w R., Pokrzywdzona, jak i pozostali spadkobiercy oświadczyli, że spadek po B.(1), stwierdzony prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w R., przyjmują z dobrodziejstwem inwentarza (k. […], k. […]).
Dnia […] do B.(5), Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ł., wpłynął wniosek Banku Spółdzielczego w T. z dnia […], zastępowanego przez Obwinionego, o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko spadkobiercom B.(1), w tym  przeciwko Pokrzywdzonej (k.[…]-[…]). Postępowanie egzekucyjne było prowadzone pod sygnaturą […]. Bank Spółdzielczy w T. wniósł o prowadzenie egzekucji z rachunków bankowych spadkobierców, wnosząc o ich ustalenie, wszelkich ruchomości stanowiących własność spadkobierców, należności przysługujących spadkobiercom z właściwego Urzędu Skarbowego oraz innych wierzytelności i praw majątkowych przypadających spadkobiercom. Ponadto, Obwiniony w imieniu Banku Spółdzielczego wniósł o podjęcie przez komornika czynności w trybie art. 761 k.p.c. oraz 801 k.p.c. Pismem z dnia […] Obwiniony w imieniu Banku Spółdzielczego w T. wniósł o wszczęcie i przeprowadzenie egzekucji z nieruchomości stanowiących własność Pokrzywdzonej, nie wskazując ich.
W odpowiedzi na wniosek o ukaranie Obwiniony wskazał, że podstawą pełnomocnictwa była odrębna ustna umowa, na mocy której Bank Spółdzielczy w T. powierzył obwinionemu zastępstwo w tym postępowaniu (k. […]). Obwiniony wskazał adres biura „A.” w S.(2), jako adres do korespondencji w sprawie […].
Zawiadomieniami z dnia […] Komornik B.(5) wszczął postępowanie przeciwko Pokrzywdzonej, wezwał do zapłaty długu oraz wskazania ruchomości, miejsca pracy i rachunków bankowych. Ponadto komornik zawiadomił o zajęciu wierzytelności z rachunków bankowych (k. […]-[…]).
Pełnomocnik Pokrzywdzonej w postępowaniu egzekucyjnym adwokat L., pismem z dnia […] skierowanym do Komornika Sądowego B.(5), jak i do Banku Spółdzielczego w T. wniósł o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w stosunku do Z.(1) (k. […]-[…]). Następnie pełnomocnik Pokrzywdzonej pismem z dnia […] wniósł skargę na czynności Komornika Sądowego B.(5) (k. […]-[…]).
Postanowieniem z dnia […] postępowanie egzekucyjne wobec Pokrzywdzonej zostało umorzone na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. (k. […]).
Pokrzywdzona, jak i jej mąż Z.(3) wiedzieli, że Obwiniony prowadzi obsługę prawną Banku Spółdzielczego w T. (k. […], k. […]). Pokrzywdzona zeznała, że wiedziała o tym, że Obwiniony jest pełnomocnikiem Banku Spółdzielczego w T., od momentu, kiedy Bank zaczął występować przeciwko jej ojcu – B.(1) -  co miało miejsce według Pokrzywdzonej w […] r. (k. […]).
Na rozprawie w dniu […] zgodnie z wnioskiem Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego OSD dopuścił do udziału w sprawie w charakterze Pokrzywdzonej Z.(1), która zeznała w szczególności, że:

• z „A.” Kancelarią Prawniczą miała do czynienia, ponieważ Prezes Banku Spółdzielczego w T. zarekomendował tę kancelarię jej mężowi,
• osobiście nie udzielała żadnych pełnomocnictw Obwinionemu,
• wszystkie sprawy robiła przez pana K.(1), nigdy z Obwinionym,
• wiedziała, że Obwiniony jest pełnomocnikiem Banku Spółdzielczego w T.

W toku rozprawy przesłuchano w charakterze świadka Z.(3), który zeznał w szczególności, że:

• obsługę Z.(2) i P.(1)  prowadził pan S.(2), który był płacony przez „A.”,
• głównie on przekazywał sprawy bezpośrednio do pana K.(1), ale w kilku sprawach rozmawiał z Obwinionym, oraz że przekazywał panu K. również sprawy prywatne, firmowe, wszystkie,
• zawierając umowę na obsługę prawną wiedział, że „A.” jest pełnomocnikiem Banku Spółdzielczego w T.,
• pan S.(3) miał obowiązek przekazywania informacji, bo był pracownikiem firmy, miał obowiązek mówić wszystko panu K.(1)

Ponadto przesłuchano w charakterze świadka K.(1), który zeznał w szczególności, że:

• Obwiniony nigdy nie pełnił żadnej funkcji w organach spółki „A.” Kancelaria Prawnicza, Obwiniony był zatrudniony w niej na umowę o pracę,
• § 5 umowy o pracę zawartej z Obwinionym był „martwym zapisem”,
• radca prawny S.(3) z ramienia „A.” miał świadczyć pomoc prawną na rzecz Z.(2),
• Kancelaria „A.” zawarła umowę z Bankiem Spółdzielczym w T., umowa nadal obowiązuje, a przedmiotem umowy jest doradztwo prawne na podstawie umowy zlecenia,
• Obwiniony dostawał pełnomocnictwa w różnych bankach, w tym od Banku Spółdzielczego w T.,
• nie uzgadniał nic z panem S.(1) odnośnie postępowania egzekucyjnego przeciwko pani Z.(1).

OSD oddalił wnioski dowodowe złożone na rozprawie w dniu […] przez pełnomocnika Pokrzywdzonej o przesłuchanie w charakterze świadka r.pr. S.(3) na okoliczności związane ze świadczeniem przez niego obsługi prawnej spółek należących do Z.(3), albowiem okoliczności objęte tezą dowodową są w niniejszej sprawie bezsporne i wprost wynikają ze zgromadzonego materiału, a ponadto nie mają znaczenia z punktu widzenia odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionego. Ponadto pełnomocnik Pokrzywdzonej wniósł o wystąpienie przez  OSD do Sądu Okręgowego w S.(2) o akta sprawy […] z powództwa Wspólnoty Nieruchomości w S.(2) przy ul. M. […] przeciwko Miastu S.(2) ozapłatę, podnosząc że teza dowodowa zostanie sformułowana po zapoznaniu się strony pokrzywdzonej z aktami sprawy. Wniosek ten OSD oddalił ze względu na brak wskazania tezy dowodowej.
OSD ocenił zeznania Pokrzywdzonej Z.(1) oraz świadka Z.(3) za wiarygodne źródło ustaleń faktycznych. Oboje zeznawali w sposób spójny, a ich wypowiedzi korespondowały co do treści z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w tym zeznania Pokrzywdzonej i Z.(3), nie pozwala na stwierdzenie, że Obwiniony świadczył pomoc prawną na rzecz Pokrzywdzonej, biura rachunkowego prowadzonego przez Pokrzywdzoną lub Z.(2), a w związku z tym aby występowało ryzyko naruszenia przez Obwinionego zobowiązania do poufności wobec Z.(2), P(1). oraz Z.(1) lub posiadana przez Obwinionego wiedza o sprawach w/w podmiotów dawała Bankowi Spółdzielczemu w T. nieuzasadnioną przewagę w sprawie egzekucyjnej. Ponadto z zebranego materiału dowodowego nie wynika, aby Obwiniony pozyskał informacje dotyczące majątku Pokrzywdzonej, posiadanych nieruchomości, osiąganych dochodów, nazw banków, w których Pokrzywdzona ma rachunki bankowe, rachunków firmowych Z.(2) oraz klientów biura rachunkowego prowadzonego przez Pokrzywdzoną.
Zeznania Obwinionego, jak i świadka K.(1) zostały przez OSD uznane za niewiarygodne, gdy chodzi o okoliczności zatrudnienia i świadczenia przez Obwinionego pracy na rzecz „A.” Kancelaria Prawnicza sp. z o.o., jak i jej klientów. Zeznania Obwinionego i świadka K.(1)nie korespondowały co do treści z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy, takimi jak: umowa o pracę Obwinionego, korespondencja w sprawie sądowej […] oraz w sprawie egzekucyjnej […], która była kierowana do Obwinionego na adres biura „A.” w S.(2), które przez OSD zostały ocenione jako wskazujące na świadczenie przez Obwinionego pomocy prawnej na rzecz klientów „A.”, a nie samej spółki. OSD wziął pod uwagę okoliczność, że „A.” ma zawartą umowę o obsługę prawną z Bankiem Spółdzielczym w T. oraz miała zawartą umowę ze Wspólnotą Nieruchomości w S.(2) przy ul. M. […].
OSD za przekonujące i wiarygodne uznał natomiast wyjaśnienia Obwinionego, odnośnie okoliczności, że nigdy nie świadczył pomocy prawnej ani na rzecz pani Z.(1), ani na rzecz biura rachunkowego prowadzonego przez panią Z.(1), ani wreszcie na rzecz Zakładów Z.(2) (k. […]), co potwierdziła również Pokrzywdzona. 
W tej kwestii odmiennie zeznawał świadek Z.(3), który m. in. powiedział, że przez jego spółkę została zawarta umowa o stałą współpracę ze spółką „A., a obsługą zajmował się p. K.(1)razem z p. S.(1) Z umowy „o wykonywanie pomocy prawnej” pomiędzy Z.(2) a „A.” Kancelaria Prawnicza sp. z o. o. wynika, że „pomoc prawną będzie wykonywał bezpośrednio radca prawny lub inny zaakceptowany przez Zleceniodawcę przedstawiciel Zleceniobiorcy” (k. […]-[…]). Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań Pokrzywdzonej, jak i świadków, wynika jednak, iż taką pomoc świadczył radca prawny S.(3), a nie Obwiniony. Ponadto z okazanej na rozprawie przez pełnomocnika Pokrzywdzonej korespondencji mailowej z okresu […] prowadzonej pomiędzy Pokrzywdzoną a K(1). również wynika, że pomoc taką świadczył Pokrzywdzonej ten ostatni, a nie Obwiniony.
Powyższych ustaleń faktycznych OSD dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach: […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […] – na okoliczności powyżej ustalone, gdyż strony nie kwestionowały ich treści, a OSD nie powziął wątpliwości odnośnie ich prawdziwości. Wobec tego OSD uznał dowody wynikające z tych dokumentów za zgodne z prawdą i dał im wiarę. 

III. Ocena zarzutów.

OSD zważył, co następuje:

1. W zakresie czynu określonego w punkcie 1 orzeczenia

Zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za czyny sprzeczne z m.in. zasadami etyki zawodowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (t.j. załącznika do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r., dalej także „KERP”) radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością. Radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu przy wykonywaniu czynności zawodowych, a także w działalności publicznej i w żuciu prywatnym. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 Kodeksu do istoty zawodu radcy prawnego należy uzyskiwanie od klienta w zaufaniu informacji, których klient nie ujawniłby nikomu, radca prawny zobowiązany jest do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności zawodowych.
KERP swoimi regulacjami z jednej strony opisuje szczególny charakter i funkcje radcy prawnego oraz istotę (cele) pomocy prawnej świadczonej przez radców prawnych, a z drugiej –  stanowi gwarancję prawidłowego wykonywania tej profesji i realizacji celów pomocy prawnej. Oceniając w konkretnej sprawie, czy doszło do naruszenia ww. obowiązków, konieczne jest uwzględnienie: charakteru zawodu radcy prawnego jako zawodu zaufania publicznego, a także celów pomocy prawnej – „Pomoc prawna świadczona przez radcę prawnego ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana” – art. 2 ustawy o radcach prawnych, obowiązku wykonywania  czynności zawodowych „zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością” - art. 6 ust. 1 KERP.
Strona pokrzywdzona nie udowodniła, że Obwiniony osobiście udzielał jej pomocy prawnej w jakiejkolwiek sprawie lub w sprawie z nią związanej. Obwiniony występując jako pełnomocnik Banku Spółdzielczego w T. w sprawie egzekucyjnej […] prowadzonej m.in. przeciwko Pokrzywdzonej, nie mógł narazić Z.(1) na ryzyko naruszenia zobowiązania do poufności. 
Strona pokrzywdzona nie wykazała, aby Obwiniony świadczył pomocy prawną na rzecz jej biura rachunkowego, klientów jej biura, w tym spółek należących do Z.(3), a tym samym, aby posiadał wiedzę o sprawach w/w podmiotów, która dawałaby innemu Bankowi Spółdzielczemu w T. nieuzasadnioną przewagę w sprawie […].
Nie zostało również wykazane, aby Obwiniony wszedł w posiadanie informacji, które następnie miał wykorzystać w  postępowaniu egzekucyjnym […]. Podkreślić należy, że bankowy tytuł wykonawczy został wystawiony przeciwko B.(1) w […] r. Tym samym należy uznać, że przez tak długi czas Wierzyciel – czyli Bank Spółdzielczy w T. miał możliwość rozeznania się w sytuacji majątkowej i rodzinnej samego dłużnika, a po jego śmierci – w sytuacji jego spadkobierców. Nie bez znaczenia dla sprawy zdaniem OSD jest również okoliczność, że osoby z kadry zarządzającej bankiem znają osobiście męża Pokrzywdzonej, co prowadzi do przypuszczenia, że Bank posiada również informacje, o sytuacji rodzinnej Z.(3) oraz o prowadzonej przez niego i jego żonę działalności gospodarczej i zatrudnieniu.
W każdym razie nie ma podstaw, aby uważać, że Obwiniony dysponował w związku z udzielaną pomocą prawną na rzecz Banku Spółdzielczego w T. w sprawie […], jakimikolwiek informacjami uzyskanymi od samej Pokrzywdzonej, którymi nie dysponował jego Mocodawca. W ocenie OSD na podstawie zebranych dowodów można stwierdzić, że wiedza Obwinionego (o Pokrzywdzonej) była pochodna, tzn. posiadał ją od Banku oraz od Komornika Sądowego w Ł. z dokonanych przez niego czynności.
Wobec powyższego w zakresie niniejszego zarzutu nie sposób przypisać Obwinionemu winy i w konsekwencji odpowiedzialności za czyn zarzucany mu w punkcie 1 wniosku o ukaranie. Zgromadzone w toku niniejszego postępowania dowody nie przesądzają o  odpowiedzialności Obwinionego za ten czyn. Z tego też powodu OSD uniewinnił Obwinionego od stawianego mu zarzutu w punkcie 1 wniosku o ukaranie.
W ocenie OSD Obwiniony dopuścił się jednak czynu opisanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie.

2. W zakresie czynu określonego w punkcie 2 orzeczenia
OSD wskazuje, że Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych przewiduje w art. 8 ust. 1 zamknięty katalog form świadczenia pomocy prawnej. Zgodnie z tym przepisem radca prawny wykonuje zawód w ramach stosunku pracy, na podstawie umowy cywilnoprawnej, w kancelarii radcy prawnego oraz w spółce:
1)  cywilnej lub jawnej, w której wspólnikami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1874);
2) partnerskiej, w której partnerami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, w której komplementariuszami są radcowie prawni, adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej.
Sąd Najwyższy w wyroku z […] w sprawie […] stwierdził, że radca prawny wykonujący zawód w ramach stosunku pracy lub umowy zlecenia, świadczy pomoc prawną wyłącznie na rzecz pracodawcy lub zleceniodawcy, a nie na rzecz ich klientów. Jeśli spółka kapitałowa wykonuje zlecone jej usługi prawne przy pomocy zatrudnionego przez siebie radcy prawnego, to jest to niezgodne z art. 8 Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r o radcach prawnych. Taki radca nie powinien reprezentować klienta tej spółki w procesie, bo wykonywałby zawód niezgodnie z prawem. Radca prawny nie może również być wspólnikiem tego rodzaju spółki, nawet jeśli sam nie wykonuje w niej czynności zawodowych, czy to na jej rzecz, czy jej klientów. Nie może bowiem obchodzić prawa, czyli zakazu świadczenia pomocy prawnej w formie spółki kapitałowej, jeśli byłaby ona świadczona przez innych radców lub adwokatów.
Radca prawny nie powinien również świadczyć pomocy prawnej klientom takiej spółki, jeżeli nie on sam, ale ta spółka jest stroną umowy z klientem, z czym mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Ten zakaz obejmuje wszelkie formy współdziałania radcy z taką spółką.
Świadcząc pomoc prawną na rzecz Banku Spółdzielczego w T., czy też Wspólnoty Nieruchomości w S.(2) przy ul. M. […], z którymi „A.” miała zawarte umowy na obsługę prawną doszło do obejścia tego zakazu i naruszania przez Obwinionego godności zawodu radcy prawnego. Pośrednio na naruszenie tego zakazu wskazują również pisma w sprawach prowadzonych przez Obwinionego (sądowych i egzekucyjnej), w których wskazywał on adres biura „A.”, co zdaniem OSD, wskazuje na wykonywanie przez Obwinionego obsługi klientów A. takich, jak już wspomniany Bank, czy Wspólnota Nieruchomości w S(2).
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego OSD doszedł do przekonania, że zarzut stawiany Obwinionemu w zakresie popełnienia czynu sprzecznego z art. 8 Ustawy o radcach prawnych jest zasadny i znajduje oparcie w materiale dowodowym. OSD wziął pod rozwagę treść dokumentów dopuszczonych jako dowód w sprawie, dał wiarę wszystkim tym dokumentom, ponieważ nie znalazł podstaw by kwestionować ich wiarygodność. Także Obwiniony nie kwestionował wiarygodności tych dokumentów.
Uznając winę Obwinionego w tym zakresie OSD ocenił, że jego podejście do ustawowego zakazu było lekceważące, na co wskazuje m.in. czas obowiązywania umowy o pracę Obwinionego z „A.”.
 
IV Wymiar kary.
Uznając winę Obwinionego w zakresie objętym zarzutem z pkt 2 wniosku o ukaranie OSD uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec Obwinionego kary pieniężnej. Wymierzona kara jest uzasadniona stopniem winy i charakterem dokonanego naruszenia. OSD ustalając jej wysokość miał na uwadze zarówno jej celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będzie dla Obwinionego represję, która powinna w przyszłości skutkować wykonywaniem przez Obwinionego obowiązków wynikających z ustawy o radcach prawnych, z drugiej zaś strony OSD miał też na uwadze okoliczność, że Obwiniony był już karany dyscyplinarnie. 
 
V Koszty postępowania.
O kosztach postępowania dyscyplinarnego OSD rozstrzygnął na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(AD)