Orzeczenie z dnia 6 listopada 2015 r. Sygn. akt: D 56/2015
Orzeczenie prawomocne
Orzeczeniem z dnia 28.04.2016 r. sygn. WO-20/16 WSD zmienił pkt 1 i wymierzył karę upomnienia, w pozostałym zakresie utrzymał orzeczenie OSD w mocy.
 

Przewodniczący: radca prawny Jacek Wegner
Członkowie: radca prawny Bogdan Sanowski
radca prawny Igor Bąkowski
Protokolant: Anna Gabrysiak

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K., [...], obwinionemu o to, że: pomimo wezwania Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego oraz wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego od dnia [...] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie wywiązał się z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym terminie 14 oraz 7 dni, tj. naruszenia art. 47 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507);

 

W dniu [...] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.  wpłynęło pismo Z. (1) (dalej zwanej „Pokrzywdzony") ze skargą na postępowanie radcy prawnego K. (dalej zwanego „Obwiniony"). W piśmie Pokrzywdzony wskazał, że Sąd Rejonowy w Z. odrzucił złożony wniosek o podział majątku wspólnego oraz zasądził od pokrzywdzonego na rzecz Z. (2) kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.
Pan mec. K. dwukrotnie wzywany był do złożenia pisemnych wyjaśnień, ale zarówno wezwanie wysłane pismem w dniu [...] roku jak i wezwanie wysłane pismem w dniu [...] roku okazały się bezskuteczne.
W ocenie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego opisane powyżej zachowania stanowią podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej, gdyż polegają na zaniechaniu sprzecznym z zasadami etyki radcy prawnego, które to zasady obligują każdego radcę prawnego, wpisanego na listę radców prawnych, wezwanego przez organ samorządu radcowskiego do złożenia pisemnych wyjaśnień. Z akt sprawy wynika, że obwiniony radca prawny K. nie złożył wyjaśnień, czym naruszył art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
W  dniu [...] roku do Sekretariatu Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. o ukaranie mec. K., wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez OIRP w W. pod numerem [...].
We wniosku tym Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wskazuje, że pomimo wezwania Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego oraz wezwania Rzecznika Dyscyplinarnego od dnia
[...] roku do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie wywiązał się z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym terminie 14 oraz 7 dni,
tj. naruszenia art. 47 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507).
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny (dalej jako: „OSD”) na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 roku rozpoznał sprawę przeciwko radcy prawnemu K.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
Na adres podany  przez radcę prawnego K. dwukrotnie tj. [...] i
[...] roku pismami wysłanymi przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego wezwano go do złożenia pisemnych wyjaśnień w sprawie prowadzonej przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego S. pod sygnaturą akt: [...]. Niestety Obwiniony zignorował obydwa wezwania i wyjaśnień pisemnych nie złożył.
 
Sąd zważył, co następuje:
Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego następuje jeżeli zachodzi podejrzenie zawinionego nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego (art.64 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o radcach prawnych) i za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego (art. 64 ust. 1 pkt 2  wyżej wskazanej ustawy) bądź też dopuszczenia się przez radcę prawnego nadużycia wolności słowa, stanowiącego ściganą z oskarżenia prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka, biegłego albo tłumacza.
 
Zdaniem OSD, zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, że Obwiniony dopuścił się czynu sprzecznego z zasadami etyki radcy prawnego, określonego w art. 47 ust. 2, tj. na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego nie złożył wyjaśnień i nie usprawiedliwił swojego postępowania.
 
Zgodnie z art. 47 ust. 2 Kodeksu etyki radcy Prawnego, radca prawny wezwany przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego do złożenia pisemnych wyjaśnień jest obowiązany je złożyć, a w razie wystąpienia przeszkody uniemożliwiającej złożenie takich wyjaśnień taką okoliczność usprawiedliwić.
Obwiniony ani nie złożył wyjaśnień, ani też tego faktu nie usprawiedliwił.
Wobec powyższego OSD uznał, że radca prawny K. winny jest popełnienia czynu polegającego na naruszeniu obowiązku współdziałania z organami samorządu radców prawnych w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
W zakresie wymierzonej kary Sąd wziął pod uwagę stopień winy radcy prawnego, okoliczności popełnienia czynu, stopień szkodliwości czynu opisanego we wniosku o ukaranie oraz zachowanie po jego popełnieniu.
Podnieść w tym miejscu należy, że do dnia orzekania Obwiniony radca prawny żadnych wyjaśnień w przedmiotowej sprawie nie nadesłał.
Mając to na uwadze Sąd orzekający uznał, że adekwatną karą będzie kara pieniężna wymierzona na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust.1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 70(6) ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji.
(AG)