13.11.2024

Orzeczenie z dnia 4 października 2019 r. Sygn. akt: D 165/19

opublikowano: 2021-02-08 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 4 października 2019 r. Sygn. akt: D 165/19
Orzeczenie jest prawomocne
 
PRZEWODNICZĄCY:    r. pr. Robert Karpiński
CZŁONKOWIE:           r. pr. Bogdan Sanowski
r. pr. Krzysztof Jacek Woś
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., […], obwinionej o to, że:
1. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, nie dopełniła należytej staranności w reprezentowaniu Skarżącego i nie podjęła się żadnych czynności w zakresie sprawy objętej udzielonym pełnomocnictwem oraz zawartą umową
tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 11 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
2. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, od co najmniej […] r. pomimo wielokrotnie podejmowanych prób kontaktu telefonicznego ze strony Skarżącego nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym, nie informowała Skarżącego o podjętych czynnościach oraz ich przebiegu, jak też nie oddzwaniała na podejmowane próby kontaktu ze strony Skarżącego
tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 oraz art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
3. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo przyjętej w dniu […] r. kwoty […] zł i braku podjęcia się prowadzenia sprawy, nie dokonała rozliczenia z przyjętej kwoty wynagrodzenia,
tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 11 w zw. z art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
4. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego  oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo wystosowanego dnia […] r. wezwania Skarżącego i jego małżonki S.(2) do udzielenia wiadomości o przebiegu sprawy i złożenia sprawozdania z podjętych czynności – do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie udzieliła skarżącemu odpowiedzi na wystosowane pismo, które skutecznie odebrała w dniu […] r.
tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
5. będąc wezwaną pismem z dnia […] r. przez Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni w sprawie zastrzeżeń podniesionych w piśmie Skarżącego pana S.(1), które to pismo było nadane do Obwinionej dnia: […] r. i wróciło z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” – do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów w sprawie […] – nie dokonała odbioru wysyłanej korespondencji oraz nie złożyła wyjaśnień w wyznaczonym terminie,
tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, nie dopełniła należytej staranności w reprezentowaniu Skarżącego i nie podjęła wszystkich wymaganych czynności w zakresie sprawy objętej udzielonym pełnomocnictwem oraz zawartą umową,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
  2. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 oraz art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  3. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego  oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo przyjętej w dniu […] r. kwoty […] zł i nie doprowadzenia sprawy do końca, nie dokonała rozliczenia z przyjętej kwoty wynagrodzenia,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 w zw. z art. 12 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
  4. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 4 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  5. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona będąc wezwaną pismem z dnia […] r. przez Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni w sprawie zastrzeżeń podniesionych w piśmie Skarżącego pana S.(1) nie złożyła wyjaśnień w wyznaczonym terminie,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  6. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1 i 3 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
  7. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 2, 4 i 5 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę nagany;
  8. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego P., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
 
Uzasadnienie
 
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „Rzecznik”) wniósł do tutejszego Sądu w dniu […] r. wniosek o ukaranie (sygn. akt […]) r.pr. P. (dalej: „Obwiniona”), wpisanej na listę radców prawnych pod nr.: […], zarzucając Obwinionej, że:
  1. działając jako pełnomocnik S.(2) oraz S.(1) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, nie dopełniła należytej staranności w reprezentowaniu Skarżącego i nie podjęła się żadnych czynności w zakresie sprawy objętej udzielonym pełnomocnictwem oraz zawartą umową,
    tj. popełnienie czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 11 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t. ,
  2. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, od co najmniej […] r. pomimo wielokrotnie podejmowanych prób kontaktu telefonicznego ze strony Skarżącego nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym, nie informowała Skarżącego o podjętych czynnościach oraz ich przebiegu, jak też nie oddzwaniała na podejmowane próby kontaktu ze strony Skarżącego,
    tj. popełnienie czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 oraz art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.,
  3. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo przyjętej w dniu […] r. kwoty […] zł i braku podjęcia się prowadzenia sprawy, nie dokonała rozliczenia z przyjętej kwoty wynagrodzenia,
    tj. popełnienie czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 11 w zw. z art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.,
  4. działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo wystosowanego dnia […] r. wezwania Skarżącego i jego małżonki S.(2) do udzielenia wiadomości o przebiegu sprawy i złożenia sprawozdania z podjętych czynności – do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie udzieliła skarżącemu odpowiedzi na wystosowane pismo, które skutecznie odebrała w dniu […] r.,
    tj. popełnienie czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.,
  5. będąc wezwaną pismem z dnia […] r. przez Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni w sprawie zastrzeżeń podniesionych w piśmie Skarżącego pana S.(1), które to pismo było nadane do Obwinionej dnia: […] r. i wróciło z adnotacją „zwrot nie podjęto w terminie” – do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów w sprawie […] – nie dokonała odbioru wysyłanej korespondencji oraz nie złożyła wyjaśnień w wyznaczonym terminie,
    tj. popełnienia czynu naruszającego podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, określonego w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2018 poz. 2115 j.t.
 
Obwiniona nie wniosła odpowiedzi na wniosek o ukaranie.
 
Po rozpoznaniu sprawy, Sąd uznał Obwinioną winną czynów zarzuconych we wniosku o ukaranie zmieniając opis czynu z pkt. 1, 3 i 5 tego wniosku uznając:
  • radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, nie dopełniła należytej staranności w reprezentowaniu Skarżącego i nie podjęła wszystkich wymaganych czynności w zakresie sprawy objętej udzielonym pełnomocnictwem oraz zawartą umową,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 oraz art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
  • radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona działając jako pełnomocnik S.(1) oraz S.(2) na podstawie udzielonych pełnomocnictw z dnia […] r. oraz zawartej w dniu […] r. umowy stałej obsługi prawnej polegającej na reprezentowaniu interesów Skarżącego  oraz jego małżonki S.(2) w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości, pomimo przyjętej w dniu […] r. kwoty […] zł i nie doprowadzenia sprawy do końca, nie dokonała rozliczenia z przyjętej kwoty wynagrodzenia,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 w zw. z art. 12 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] ([…]) złotych;
  • radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie czynu, przy czym przyjmuje, że obwiniona będąc wezwaną pismem z dnia […] r. przez Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni w sprawie zastrzeżeń podniesionych w piśmie Skarżącego pana S.(1) nie złożyła wyjaśnień w wyznaczonym terminie,
    który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
 
W nieokreślonej bliżej dacie, w roku […], S.(1) (dalej: „Pokrzywdzony”) skorzystał z pomocy Obwinionej w załatwieniu sprawy związanej z korzystaniem z usług telekomunikacyjnych.
 
Skuteczność uzyskanej pomocy skłoniła Pokrzywdzonego do zwrócenia się do Obwinionej z kolejną sprawą związaną z konfliktem, który powstał między Pokrzywdzonym, jego żoną S.(2) a ich córką S.(3) (k. […]). Skutkiem konfliktu była wola odwołania darowizny udzielonej córce przez Pokrzywdzonego i jego żonę.
 
W dniu […] r., Pokrzywdzony oraz jego żona udzielili Obwinionej pełnomocnictw umocowujących do reprezentowania przed sądami powszechnymi i administracyjnymi wszystkich instancji, organami administracyjnymi i egzekucyjnymi oraz do podejmowania wszelkich czynności faktycznych i prawnych niezbędnych do reprezentowania interesów każdego z mocodawców w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości (k. […] i […]).
 
W dniu […] r., Obwiniona sporządziła oświadczenie o odwołaniu darowizny. Powyższe oświadczenie zostało zaadresowane do S.(3), w imieniu Pokrzywdzonego oraz jego żony (k. […]).
 
W związku z powyższym, w dniu […] r., Pokrzywdzony zawarł z Obwinioną umowę, której przedmiot stanowiła, jak określono w § 1 tejże umowy, obsługa prawna polegająca na reprezentowaniu interesów Pokrzywdzonego oraz jego małżonki w sprawie o odwołanie darowizny nieruchomości. Strony ustaliły wysokość wynagrodzenia na kwotę […] zł brutto, płatne w terminie […] dni od dnia zawarcia umowy. Ponadto, Pokrzywdzony był zobowiązany do pokrycia niezbędnych kosztów podróży i noclegów (k. […]-[…]).
 
W dniu […] r., Obwiniona potwierdziła, w formie pisemnej, odbiór gotówki w kwocie […] zł we wskazanej wyżej dacie (k. […]).
 
W roku […] oraz na początku roku […], Pokrzywdzony podejmował próby bezpośredniego skontaktowania się z Obwiniona w celu ustalenia stanu jego sprawy.
 
Pismem z dnia […] r., Pokrzywdzony oraz jego żona wezwali Obwinioną do udzielenia im wiadomości o przebiegu powierzonej sprawy (k. […]). Przesyłka z wezwaniem została wysłana na trzy różne adresy, Obwiniona odebrała przesyłkę jedynie pod adresem: W. ul. C. […], […] L. (k. […]-[…]).
 
Obwiniona została wezwana przez Rzecznika Dyscyplinarnego tutejszej Izby do złożenia pisemnych wyjaśnień w związku z pismami Pokrzywdzonego – pismo Rzecznika Dyscyplinarnego z dnia […] r. (k. […], […]-[…]). Obwiniona nie odebrała przesyłki z wezwaniem, nie zastosowała się do wezwania Rzecznika.
 
Do dnia orzekania, Obwiniona nie podjęła dalszych czynności w sprawie powierzonej przez Pokrzywdzonego, nie udzieliła mu wyjaśnień dotyczących przebiegu sprawy, nie przedstawiła wyjaśnień wobec organów dyscyplinarnych Izby.
 
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach […], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […]-[…], […] oraz […]-[…]. Dowody z dokumentów, które nie zostały w powołane akapitach poprzedzających, potwierdzają okoliczności objęte ustaleniami Sądu bądź są pozbawione doniosłości dla sprawy.
 
Sąd dał wiarę wszystkim dokumentom, z których przeprowadził dowód, ponieważ nie znalazł podstawy dla ich kwestionowania.
 
Sąd oparł się również i dał wiarę zeznaniom złożonym przez Pokrzywdzonego, które były wewnętrznie spójne i logiczne. Ponadto, treść zeznań złożonych przez Pokrzywdzonego była zgodna z dowodami z dokumentów.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
Na gruncie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że w ustalonym stanie faktycznym Obwiniona dopuściła się czynów sprzecznych z zasadami wykonywania zawodu radcy prawnego.
 
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu legły następujące powody.
 
Kwestią ustaloną w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy w sposób niewątpliwy jest podjęcie świadczenia pomocy prawnej przez Obwinioną na rzecz Pokrzywdzonego oraz jego żony w sprawie rodzinnej, dotyczącej odwołania darowizny. Obwiniona, zawierając określoną wyżej umowę z Pokrzywdzonym oraz przyjmując umocowanie z pełnomocnictw zaciągnęła zobowiązanie udzielenia pomocy w zakresie załatwienia powierzonej sprawy. Co istotne, Obwiniona przyjęła wynagrodzenie od Pokrzywdzonego ex ante, przed zakończeniem sprawy.
 
Pomimo powyższego, Obwiniona sporządziła w zastępstwie swoich klientów (za których Sąd uznał zarówno Pokrzywdzonego, jak i jego żonę z uwagi na przyjęcie pełnomocnictw od obydwojga wymienionych) jedynie jedno pismo, nie doprowadzając sprawy do końca. W związku z tym uznać należało, że Obwiniona wprawdzie podjęła świadczenie pomocy prawnej, zgodnie z ciążącym na niej zobowiązaniem, lecz z nieznanych względów odstąpiła od dalszych czynności.
 
Mimo to, Obwiniona nie dokonała rozliczenia z klientami z otrzymanego wcześniej wynagrodzenia, nie zwróciła klientom otrzymanych od nich dokumentów, które są potrzebne do dalszego prowadzenia sprawy, nie poinformowała klientów o przebiegu sprawy, nie dokonała rozwiązania stosunku łączącego ją z klientami.
 
Powyższe zaniechania Obwinionej godzą w sposób oczywisty w wolę i interesy jej klientów.
 
Takie postępowanie radcy prawnego dyskredytuje jego zawód w opinii publicznej, ponieważ podważa zaufanie obecnych i potencjalnych klientów. Klient radcy prawnego, który zwrócił się o udzielenie pomocy prawnej i otrzymał zapewnienie takiej pomocy w dowolnej formie, powinien mieć pewność, że radca prawny czuwa nad powierzoną mu sprawą, że nie pozostawi jej bez uprzedzenia i stosownego  usprawiedliwienia. Pozostawienie klienta samemu sobie ze sprawą, której wykonania się podjęło, jest oczywistą niesumiennością radcy prawnego, tym bardziej przy ocenie dokonywanej w oparciu o podwyższony wzorzec staranności zawodowej.
 
Ponadto, klient nawiązujący z radcą prawnym relację związaną ze świadczeniem pomocy prawnej powinien mieć całkowity komfort w sferze rozliczeń dotyczących wynagrodzenia należnego radcy prawnego. Jaskrawym złamaniem tej zasady jest sytuacja, w której radca prawny odbiera od klienta wynagrodzenie przed załatwieniem sprawy, a następnie unika kontaktu z klientem pomimo pozostawienia powierzonej mu sprawy.
 
Z tych wszystkich względów, Sąd uznał, że czyny z pkt. 1-3 tenoru orzeczenia godziły w zasady określone w art. 11 ust. 2 i 12 ust 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 
Natomiast, czyn polegający na nieudzieleniu odpowiedzi na pismo wzywające do przedstawienia informacji o przebiegu powierzonej sprawy (k. […]) narusza w sposób oczywisty zasadę płynącą z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, zgodnie z którą radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. Zaniechanie Obwinionej naruszyło również spoczywające na niej zobowiązanie do wykonywania czynności zawodowych w sposób sumienny, z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania (art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego).
 
W zakresie czynu polegającego na niezłożeniu pisemnych wyjaśnień w terminie wyznaczonym przez Rzecznika Dyscyplinarnego, Sąd przyjął, że czyn ten naruszył art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Radca prawy jest zobowiązany współdziałać z organami samorządu radców prawnych poprzez m.in. poprzez złożenie wyjaśnień w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. W tym celu, radca prawny powinien stale utrzymywać aktualny adres dla prowadzenia korespondencji z właściwej Izby. Zaniechanie w tym zakresie nie może uwolnić radcy prawnego od zarzutu odwołującego się do art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Pomimo podjętych prób na etapie postępowania dyscyplinarnego, jak i w okresie poprzedzającym (k. […]), doręczenie Obwinionej korespondencji na różne adresy było niemożliwe.
 
W ocenie Sądu, czyny objęte orzeczeniem zostały popełnione umyślnie, w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym. Obwiniona była z całą pewnością świadoma znaczenia i skutków swoich zaniechań. Za umyślnym popełnieniem zarzuconych czynów świadczy także sposób zachowania Obwinionej, która najwyraźniej unikała kontaktu z Pokrzywdzonym, jak i organami dyscyplinarnymi samorządu.
 
Sąd, bacząc na zasady wymiaru kary, wymierzył Obwinionej karę pieniężną za czyn polegający na niedoprowadzeniu sprawy klientów do końca oraz za nierozliczenie się z otrzymanego wynagrodzenia. Czyny te miały bowiem największy ciężar gatunkowy, godziły w zasady wykonywania zawodu w sposób najdalszy oraz w interesy majątkowe Pokrzywdzonego.
 
Okolicznością obciążającą wymiar kary było działanie Obwinionej przeciwko interesom jej klientów w zamiarze bezpośrednim. Czyny Obwinionej godziły w jedną z podstawowych zasad wykonywania zawodu jaką jest nakaz działania w sposób lojalny względem klienta.
 
Wobec niestawiennictwa, Sąd nie mógł poczynić ustaleń w zakresie obecnej sytuacji życiowej Obwinionej. Okoliczność ta przemawiała za obniżeniem wymiaru kary.
 
W związku z powyższym, Sąd zważył w sposób szczególny na dyrektywę wychowawczą i prewencyjną wymiaru kary. Kara pieniężna jest karą, która nie należy ani do najsurowszych, ani też najłagodniejszych spośród katalogu przewidzianego ustawą o radcach prawnych. Tym niemniej, dotkliwość kary pieniężnej jest na tyle wymierna, że pozwala zakładać podjęcie refleksji przez Obwinioną w przypadku znalezienia się w podobnej sytuacji zawodowej w przyszłości. Charakter kary koresponduje z charakterem dobra klienta naruszonego przez Obwinioną. W ocenie Sądu, rodzaj wymiar kary pozwala rozsądnie zakładać, że Obwiniona nie powróci do przewinienia dyscyplinarnego.
 
Natomiast, za popełnienie pozostałych czynów, Sąd wymierzył Obwinionej karę nagany. W tym zakresie, Sąd uznał, że czyny Obwinionej były mniejszej wagi niż pozostałe, wiązały się z mniej dotkliwymi skutkami dla pokrzywdzonego oraz jego żony. Również w tym zakresie Sąd zważył w sposób szczególny na dyrektywę wychowawczą i prewencyjną wymiaru kary zakładając, że Obwiniona nie powróci do podobnego przewinienia dyscyplinarnego.
 
Orzeczone kary zostały połączone na zasadach określonych w art. 651 ustawy o radcach prawnych.
 
Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1) uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę zakres czynności podjętych w postępowaniu. Sprawa została w całości rozpoznana na jednym terminie. Postępowanie dowodowe obejmowało odebranie zeznań jednego świadka.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy