Orzeczenie z dnia 4 listopada 2016 r. Sygn. akt: D 35/2016
opublikowano: 2017-03-07 przez:
Orzeczenie z dnia 4 listopada 2016 r. Sygn. akt: D 35/2016
Orzeczenie prawomocne
Orzeczenie prawomocne
Przewodniczący: radca prawny Artur Załuski
Członkowie: radca prawny Igor Bąkowski
radca prawny Bogdan Sanowski
Protokolant: Anna Gabrysiak
Członkowie: radca prawny Igor Bąkowski
radca prawny Bogdan Sanowski
Protokolant: Anna Gabrysiak
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu. W., [...], obwinionemu o to, że:
- w [...] roku i później do [...] roku nie przekazał do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] roku oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] roku, akt przedmiotowej sprawy, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507);
- w [...] i [...][...] roku nie dochował należytej staranności w powierzonej radcy prawnemu sprawie wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] roku (sygn. akt [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji grzywny w wysokości [...] złotych poprzez nie dochowanie warunków formalnych złożenia środka zaskarżenia skutkujących odrzuceniem złożonego w sprawie zażalenia, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507);
- nie podjął wymaganych czynności polegających w szczególności na sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w powierzonych radcy prawnemu sprawach:
- zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana D.
z dnia [...] roku do WSA w W. na niewykonywanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku WSA w W. z dnia [...] roku, - zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana K.
z dnia [...] roku do WSA w W. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji dotyczących dodatków służbowych policjantów Szkoły Policji w K., - zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji dokumentację dotyczącą skargi Pana T. z dnia [...] roku do WSA w W. w sprawie odmowy udostępnienia decyzji w przedmiocie broni kolekcjonerskiej,
- zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana K.
z dnia [...] roku do WSA w W. na odmowę udostępnienia przez Komendanta Głównego Policji informacji o funkcjonariuszu Policji [...], - zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana K.
z dnia [...] roku do WSA w W. na odmowę udostępnienia informacji dotyczących Szkoły Policji w K., - zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana D. do WSA w W. na udostępnienie informacji dotyczącej Encyklopedii Policji,
- zadekretowanej na obwinionego w dniu [...] roku do realizacji skargi Pana D.
z dnia [...] roku do WSA w W. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w rozpatrzeniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej Muzeum Policji, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 507);
orzeka:
- umorzenie postępowania w zakresie pkt 1 wniosku o ukaranie na podstawie
art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 741 pkt 1 ustawy
o radcach prawnych; - Uznaje radcę prawnego W., [...], winnym zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny
z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; - Uznaje radcę prawnego W., [...], winnym zarzucanego w pkt 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny
z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w kwocie [...] zł ([...] złotych); - Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego W., [...], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę [...] zł ([...] złotych).
Uzasadnienie
W dniu [...] r. do OIRP w W. wpłynęło postanowienie Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego Krajowej Izby Radców Prawnych w W. o przekazaniu sprawy innemu Rzecznikowi Dyscyplinarnemu niż właściwy miejscowo ze względu na zasadę ekonomii procesowej. Wniosek o przekazanie sprawy złożył Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w K., któremu OIRP w L. przekazała skargę z dnia [...] r. złożoną przez Inspektora S. – Zastępcę Dyrektora Gabinetu Komendanta Głównego Policji w W. na działanie radcy prawnego W.
Pismem z dnia [...] r. Zaskarżany złożył wyjaśnienia wskazując na bezzasadność zarzutów przedstawionych w skardze lub wyjaśniając przyczyny braku podęcia stosownych działań.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP
w W. wszczął dochodzenie w sprawie naruszenia KERP oraz nienależytego wykonywania zawodu poprzez niedochowanie należytej staranności przy podejmowaniu czynności zawodowych zleconych radcy prawnemu W., tj.
o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 i 2 KERP
w zw. z art. 6 Ustawy o radcach prawnych oraz w zw. z art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2 tejże ustawy.
W dniu [...] r. radca prawny W. został przesłuchany w charakterze świadka.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP
w W. postanowił przedstawić radcy prawnemu W. zarzuty o to, że:
- od [...] r. do [...] r. nie przekazał do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] r. oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] r. akt przedmiotowej sprawy, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego
z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych; - w [...] r. i w [...] r. nie dochował należytej staranności
w powierzonej mu sprawie wniesienia zażalenia na postanowienie WSA z dnia
[...] r. (sygn. akt [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji w wysokości [...] zł przez niedochowanie warunków formalnych złożenia środka zaskarżenia skutkujących odrzuceniem zażalenia, tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych; - nie podjął wymaganych czynności polegających w szczególności
w sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią
i aktami sprawy do właściwego WSA w powierzonych [radcy prawnemu W.
szeregu spraw wymienionych w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów,
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego z art. 6 ust. 1 KERP w zw.
z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych.
Następnie w dniach [...] r. i [...] r. radca prawny W. złożył wyjaśnienia w charakterze obwinionego. Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego oddalił wniosek dowodowy o przesłuchanie nadkomisarza D. na okoliczność rozmowy na temat zakresu czynności w związku ze zmianą struktury organizacyjnej
u pracodawcy z uwagi na brak znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił o zamknięciu dochodzenia.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił o umorzeniu dochodzenia w zakresie czynu wskazanego w punkcie 1 postanowienia o przedstawieniu zarzutów z dnia [...] r., polegającego na tym, że od [...] r. do [...] r. nie przekazał do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] r. oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] r. akt przedmiotowej sprawy, tj.
o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia [...] r. skierowanym do OSD OIRP w K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniósł o ukaranie radcy prawnego W. obwinionego o popełnienie czynów wyszczególnionych w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z dnia [...] r.
Pismem z dnia [...] r. Przewodniczący OSD OIRP w K. wniósł do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Radców Prawnych w W. o przekazanie do rozpoznania sprawy radcy prawnego W. do innego równorzędnego Sądu Dyscyplinarnego, tj. OSD OIRP w W. Wniosek uzasadniono m.in. zasadą ekonomiki procesowej
i bezpośredniości dowodów. Postanowieniem z dnia [...] r. Wyższy Sąd Dyscyplinarny Krajowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił przekazać sprawę dotyczącą radcy prawnego W. do rozpoznania OSD OIRP w W.
OSD zważył co następuje.
W zakresie pierwszego z zarzucanych czynów, tj. czynu polegającego na nieprzekazaniu do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] r. oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] r. akt przedmiotowej sprawy, tj. czynu wyczerpującego znamiona czynu z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy
o radcach prawnych, OSD orzekł o umorzeniu postępowania.
W zakresie przedmiotowego czynu Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. pismem z dnia [...] r. postanowił o umorzeniu dochodzenia wskazując na brak tzw. faktycznej podstawy procesu i zaistnienie przesłanki z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. tj. gdy czynu nie popełniono lub brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia. Następnie w zakresie tego samego czynu Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł o ukaranie radcy prawnego W. pomijając wcześniejsze postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiotowym zakresie. Postanowienie z dnia [...] r. ma walor prawomocności i umorzyło postępowanie w części wyznaczonej skargą, a dotyczącej zarzutu nieprzekazania do właściwego WSA wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji oraz odpowiedzią na tę skargę, akt przedmiotowej sprawy. Na rozprawie w dniu [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego cofnął wniosek o ukaranie w zakresie punktu 1 wniosku o ukaranie. W świetle powyższego, OSD orzekł o umorzeniu postępowania
w powyższym zakresie na podstawie art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 741 Ustawy o radcach prawnych.
OSD OIRP w W. uznał radcę prawnego W. winnym zarzucanych mu czynów zarzucanych w punkcie 2 i 3 wniosku o ukaranie polegających na tym, że [...] r. i w [...] r. obwiniony nie dochował należytej staranności w powierzonej mu sprawie wniesienia zażalenia na postanowienie WSA z dnia [...] r. (sygn. akt [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji w wysokości [...] zł oraz, że obwiniony nie podjął wymaganych czynności polegających w szczególności na sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy do właściwego WSA w powierzonych mu sprawach zadekretowanych na obwinionego szczegółowo wskazanych we wniosku o ukaranie. Czyny te wypełniają dyspozycję art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych.
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktów niedochowania należytej staranności przejawiającej się w niedochowaniu warunków formalnych odnoszących się do zażalenia na postanowienie WSA z dnia [...] r. (sygn. [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji
w wysokości [...] zł oraz w niepodjęciu czynności polegających w szczególności na sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy do właściwego WSA w szeregu zadekretowanych na obwinionego spraw, OSD oparł się na następujących dowodach
u pracodawcy z uwagi na brak znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił o zamknięciu dochodzenia.
Postanowieniem z dnia [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. postanowił o umorzeniu dochodzenia w zakresie czynu wskazanego w punkcie 1 postanowienia o przedstawieniu zarzutów z dnia [...] r., polegającego na tym, że od [...] r. do [...] r. nie przekazał do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] r. oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] r. akt przedmiotowej sprawy, tj.
o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych.
Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pismem z dnia [...] r. skierowanym do OSD OIRP w K., Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wniósł o ukaranie radcy prawnego W. obwinionego o popełnienie czynów wyszczególnionych w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów z dnia [...] r.
Pismem z dnia [...] r. Przewodniczący OSD OIRP w K. wniósł do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Krajowej Izby Radców Prawnych w W. o przekazanie do rozpoznania sprawy radcy prawnego W. do innego równorzędnego Sądu Dyscyplinarnego, tj. OSD OIRP w W. Wniosek uzasadniono m.in. zasadą ekonomiki procesowej
i bezpośredniości dowodów. Postanowieniem z dnia [...] r. Wyższy Sąd Dyscyplinarny Krajowej Izby Radców Prawnych w W. postanowił przekazać sprawę dotyczącą radcy prawnego W. do rozpoznania OSD OIRP w W.
OSD zważył co następuje.
W zakresie pierwszego z zarzucanych czynów, tj. czynu polegającego na nieprzekazaniu do właściwego sądu administracyjnego wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji złożoną w dniu [...] r. oraz odpowiedzią na skargę z dnia [...] r. akt przedmiotowej sprawy, tj. czynu wyczerpującego znamiona czynu z art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy
o radcach prawnych, OSD orzekł o umorzeniu postępowania.
W zakresie przedmiotowego czynu Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. pismem z dnia [...] r. postanowił o umorzeniu dochodzenia wskazując na brak tzw. faktycznej podstawy procesu i zaistnienie przesłanki z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. tj. gdy czynu nie popełniono lub brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia. Następnie w zakresie tego samego czynu Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł o ukaranie radcy prawnego W. pomijając wcześniejsze postanowienie o umorzeniu postępowania w przedmiotowym zakresie. Postanowienie z dnia [...] r. ma walor prawomocności i umorzyło postępowanie w części wyznaczonej skargą, a dotyczącej zarzutu nieprzekazania do właściwego WSA wraz ze skargą Stowarzyszenia [...] na bezczynność Komendanta Głównego Policji oraz odpowiedzią na tę skargę, akt przedmiotowej sprawy. Na rozprawie w dniu [...] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego cofnął wniosek o ukaranie w zakresie punktu 1 wniosku o ukaranie. W świetle powyższego, OSD orzekł o umorzeniu postępowania
w powyższym zakresie na podstawie art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 741 Ustawy o radcach prawnych.
OSD OIRP w W. uznał radcę prawnego W. winnym zarzucanych mu czynów zarzucanych w punkcie 2 i 3 wniosku o ukaranie polegających na tym, że [...] r. i w [...] r. obwiniony nie dochował należytej staranności w powierzonej mu sprawie wniesienia zażalenia na postanowienie WSA z dnia [...] r. (sygn. akt [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji w wysokości [...] zł oraz, że obwiniony nie podjął wymaganych czynności polegających w szczególności na sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy do właściwego WSA w powierzonych mu sprawach zadekretowanych na obwinionego szczegółowo wskazanych we wniosku o ukaranie. Czyny te wypełniają dyspozycję art. 6 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych.
Okoliczności przedmiotowej sprawy nie budzą wątpliwości. W zakresie ustalenia faktów niedochowania należytej staranności przejawiającej się w niedochowaniu warunków formalnych odnoszących się do zażalenia na postanowienie WSA z dnia [...] r. (sygn. [...] ) w sprawie wymierzenia Komendantowi Głównemu Policji
w wysokości [...] zł oraz w niepodjęciu czynności polegających w szczególności na sporządzeniu odpowiedzi na skargę i przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy do właściwego WSA w szeregu zadekretowanych na obwinionego spraw, OSD oparł się na następujących dowodach
- notatce służbowej z dnia [...] r. (k. [...]);
- zawiadomieniu o wszczęciu postępowania wyjaśniającego (k. [...]);
- protokole wyjaśnień S. (k. [...]), D. (k. [...]), K. (k. [...]), W2 (k. [...]), F. (k. [...]), W. (k. [...]);
- notatkach służbowych z komisyjnego wejścia do pokoju radcy prawnego W.
z dnia [...] r. i [...] r. (k. [...]); - notatkach służbowych z dnia [...] r. (k. [...]),[...] r. (k. [...];
- kopii pisma z dnia [...] r. (k. [...]);
- kopii odpisu postanowienia z dnia [...] r. (k. [...]);
- wezwania do usunięcia braków zażalenia (k. [...]);
- fotokopii zażalenia z dnia [...] r.; (k. [...]);
- wykazie spraw (k. [...]);
- kopii odpisu postanowienia z dnia [...] r. wraz z pismem przewodnim
z [...] r. (k. [...]); - kopiach odpisów skarg w sprawach zadekretowanych na radcę prawnego W. (k.8[...]);
- notatce służbowej z dnia [...] r. (k. [...]);
- ocenie okresowej członka korpusu służby cywilnej (k. [...]);
- notatce służbowej z dnia [...] r. (k. [...]);
- dokumentach z postępowania prowadzonego w trybie Ustawy o służbie cywilnej,
w szczególności wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego Korpusu Służby Cywilnej Komendy Głównej Policji (k. [...]); informacji dotyczącej ustaleń poczynionych w wyniku postępowania wyjaśniającego w Komendzie Głównej Policji; zawiadomieniu
o zakończeniu postępowania wyjaśniającego w Komendzie Głównej Policji
(k. [...]); - notatce służbowej z dnia [...] r. (k. [...]);
- karcie urlopowej ([...]).
Fakty wynikające z powyższej wyszczególnionego materiału dowodowego OSD uznał za spójne a materiał dowodowy za wiarygodny i kompletny.
OSD nie uznał dowodów z wyjaśnień radcy prawnego z obwinionego z dnia [...] r.
(k. [...]) i z dnia [...] r. (k. [...]); zeznań złożonych w charakterze świadka ([...]); wyjaśnień złożonych przez radcę prawnego W. w charakterze obwinionego ([...]). Fakty wynikające z tych dowodów stoją w sprzeczności z faktami wynikającymi
z obszernych dowodów uznanych przez OSD.
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego
w aspekcie dochowania terminów i wymogów formalnych, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego. Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z kodeksu etyki radcy prawnego, w szczególności zasady należytej staranności. W ocenie OSD zarzucone radcy prawnemu czyny wyczerpują dyspozycję art. 6 ust. 1 KERP, który jako podstawowy wyznacznik działania radcy prawnego przyjmował należytą staranność. Tejże staranności w działaniu obwinionego zabrakło. Trudno wszak o doszukanie się takowej staranności w zachowaniu, które polegało na nie podjęciu stosownych działań w sytuacji gdy w sposób nie pozostawiający wątpliwości wiadomo, iż ich podjęcie było w obowiązku Obwinionego.
W zakresie kar tj. zarówno ich rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez obwinionego czynu biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jego postawę w trakcie toczącego się postępowania.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
(jk)
OSD nie uznał dowodów z wyjaśnień radcy prawnego z obwinionego z dnia [...] r.
(k. [...]) i z dnia [...] r. (k. [...]); zeznań złożonych w charakterze świadka ([...]); wyjaśnień złożonych przez radcę prawnego W. w charakterze obwinionego ([...]). Fakty wynikające z tych dowodów stoją w sprzeczności z faktami wynikającymi
z obszernych dowodów uznanych przez OSD.
Jednym z obowiązków organów dyscyplinarnych, w kontekście uznania ewentualnego naruszenia obowiązków zawodowych, jest ocena sposobu postępowania radcy prawnego
w aspekcie dochowania terminów i wymogów formalnych, czy też zaniechania podjęcia stosownych działań radcy prawnego. Ich niedochowanie lub niepodjęcie działań mających na celu ochronę interesów klienta skutkuje naruszeniem zasad wynikających z kodeksu etyki radcy prawnego, w szczególności zasady należytej staranności. W ocenie OSD zarzucone radcy prawnemu czyny wyczerpują dyspozycję art. 6 ust. 1 KERP, który jako podstawowy wyznacznik działania radcy prawnego przyjmował należytą staranność. Tejże staranności w działaniu obwinionego zabrakło. Trudno wszak o doszukanie się takowej staranności w zachowaniu, które polegało na nie podjęciu stosownych działań w sytuacji gdy w sposób nie pozostawiający wątpliwości wiadomo, iż ich podjęcie było w obowiązku Obwinionego.
W zakresie kar tj. zarówno ich rodzaju jak i wysokości OSD OIRP w W. orzekł zgodnie
z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, że rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez obwinionego czynu biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego oraz co istotne jego postawę w trakcie toczącego się postępowania.
Z tych powodów należało orzec jak w sentencji.
(jk)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
