Orzeczenie z dnia 21 marca 2022 r. Sygn. akt: D 162/21
opublikowano: 2025-04-11 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 21 marca 2022 r. Sygn. akt: D 162/21
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
Przewodniczący: r. pr. Agnieszka Korpas–Mattusch
Członkowie: r. pr. Katarzyna Szwed–Kawka
r. pr. Andrzej Domański
Protokolant: Karolina Szymala
Członkowie: r. pr. Katarzyna Szwed–Kawka
r. pr. Andrzej Domański
Protokolant: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w składzie następującym po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K.T. ([...]) obwinionej o to, że:
nie wypełniła obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskała żadnego z 40 wymaganych od niej punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od [...] r. do [...] r. - czym naruszyła obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t.j. uchwała Nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku).
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego K. T. ([...]) winną zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t.j. uchwała Nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku) i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego K. T. ([...]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę 1 200 (jeden tysiąc dwieście) złotych.
Uzasadnienie
W dniu [...] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. o ukaranie radcy prawnego K. T. – numer wpisu [...] (zwanej dalej Obwinioną), obwinioną o to, że: nie wypełniła obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskała żadnego z 40 wymaganych od niej punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od [...] r. do [...] r. – czym naruszyła obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, tj. popełniła czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (tj. uchwała Nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku).
Sąd rozpoznał wniosek na rozprawie w dniu [...] r. w obecności Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego i pod nieobecność Obwinionej, która prawidłowo powiadomiona o terminie rozprawy, nie usprawiedliwiła swojej nieobecności.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Pismem z dnia [...] r. Dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przekazała Rzecznikowi Dyscyplinarnemu, zgodnie z § 17 ust. 1 i 2 uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (uchwała nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r.), wykaz radców prawnych, którzy nie wypełnili obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym, trwającym od [...] r. do [...] r.
Na ww. liście figurowało m.in. nazwisko radcy prawnego K. T. (nr wpisu [...]). Obwiniona nie uzyskała żadnego z wymaganych co najmniej 40 punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od dnia od [...] r. do dnia [...] r.
Dowód: pismo Dziekana OIRP w W. (k. 1) i wykaz radców prawnych (k. 2-3).
W związku z powyższym dnia [...] r. wydano postanowienie o wszczęciu dochodzenia a dnia [...] r. postanowienie o przedstawieniu zarzutów.
Obwiniona nie stawiła się na przesłuchanie w dniu [...] r. i nie stawiła się również na końcowe zapoznanie z materiałami dochodzenia w dniu [...] r.
Dowód: potwierdzenia odbioru.
Dział Doskonalenia Zawodowego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. podejmował szereg działań mających na celu przypomnienie i zmotywowanie radców prawnych, w tym również obwinioną, do wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego, tj.:
- w dniach [...] r., [...] r. i [...] r., wysłano do obwinionej spersonalizowany e- mail o stanie realizacji jej obowiązku [...] zawodowego;
- w dniu [...] r. wysłano do obwinionej spersonalizowane pismo o stanie realizacji jej obowiązku doskonalenia zawodowego;
- w dniu [...] r. i [...] r. wysłano do obwinionej spersonalizowany e-mail o stanie realizacji jej obowiązku doskonalenia zawodowego;
- w dniu [...] r. i [...] r. wysłano do obwinionej spersonalizowany e-mail z prośbą o pilne nadesłanie zaległych zaświadczeń;
- w dniu [...] r. wysłano do obwinionej spersonalizowany e-mail z informacją o zakończeniu cyklu szkoleniowego oraz prośbą o nadesłanie zaległych zaświadczeń;
- w dniu [...] r. wysłano do obwinionej pismo informujące o ostatecznym terminie nadesłania zaległych zaświadczeń.
Dowód:
- pismo przewodniczącego Komisji ds. Doskonalenia Zawodowego z dnia [...] r. (k. 10),
2. pismo z dnia [...] r. wraz ze zwrotnym poświadczeniem odbioru (k. 11-12),
3. treść maila (k. 13).
Wobec powyższego dnia [...] r. wydano postanowienie o zamknięciu dochodzenia.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku w okresie rozliczeniowym od [...] r. do [...] r. Obwiniona miała obowiązek odbycia szkoleń zawodowych lub innych form doskonalenia w celu zgromadzenia minimum 40 punktów rozliczeniowych. Nie ulega wątpliwości, że obowiązku tego nie wykonała w związku z czym nie wywiązała się z obowiązku doskonalenia w rozumieniu § 11 Regulaminu.
Obowiązek stałego doskonalenia oraz uczestnictwa w szkoleniach zawodowych na podstawie przepisów samorządowych wynika także z art. 14 ust. 1 i 2 KERP, zaś obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu wynika wprost z art. 61 ust. 2 KERP.
W związku z tym zaniechanie Obwinionej w zakresie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego stanowi naruszenie przepisów KERP, co podlega odpowiedzialności na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 r.
Wskazać w tym miejscu należy, że wyznaczony okres rozliczeniowy, obejmujący okres od [...] r. do [...] r. jest na tyle długi, że umożliwia, uwzględniając obowiązki zawodowe, rodzinne, a także nieprzewidziane sytuacje osobiste, wykonanie tego obowiązku przez każdego radcę prawnego, czego dowodem jest to, że zdecydowana większość radców prawych Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. obowiązek ten wykonała.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w W., w celu umożliwienia spełnienia przez wszystkich radców prawnych obowiązku doskonalenia zawodowego, na bieżąco przekazywała informacje dotyczące organizacji szkoleń. Na stronie OIRP znajdowała się (i znajduje) zakładka doskonalenia zawodowego, dzięki której radcowie prawni mieli i mają dostęp do informacji o organizacji wszystkich szkoleń zawodowych. Znajdują się tam również uchwały, na podstawie których radcowie prawni są zobowiązani do realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego. Ponadto w wysyłanym regularnie Newsletterze OIRP radcowie prawni informowani są na bieżąco o aktualnej ofercie szkoleniowej, a informacje o organizowanych szkoleniach podawane były z wyprzedzeniem, co umożliwiało radcom prawnym w sposób dla siebie dogodny wybrać zarówno termin jak i temat wykładu.
Organizowane przez OIRP w W. wykłady, prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich, także w czasie ogłoszonego stanu epidemii Covid 19, były organizowane cyklicznie w każdy poniedziałek i wtorek, a szkolenia te były nieodpłatne. Przygotowano także wykłady e-learningowe, które są udostępniane wszystkim radcom prawnym za pośrednictwem extranetu. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. organizowała również szkolenia jednodniowe oraz umożliwiała zdobywanie punktów poprzez zamieszczanie własnych artykułów na profilu „Szukaj radcy”.
Obowiązek doskonalenia zawodowego, poza uczestnictwem w różnego rodzaju wykładach i szkoleniach, mógł być też realizowany w innych formach np. poprzez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, prowadzenie szkoleń.
Świadczy to o tym, że każdy radca prawny miał możliwość, w sposób przez siebie wybrany, zrealizować obowiązek doskonalenia zawodowego.
Wobec tego należało przyjąć, że zaniechanie Obwinionej miało charakter zawiniony.
Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że Obwinionej należy przypisać odpowiedzialność za zarzucany przez Zastępcę Rzecznika delikt dyscyplinarny.
W ocenie Sądu adekwatną karą dyscyplinarną za tego typu naruszenie polegające na braku wypełnienia obowiązku dbania o rozwój zawodowy radcy prawnego poprzez kształcenie ustawiczne, a także nie stosowanie się do uchwał organów samorządu radców prawnych, jest kara nagany. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinioną zasad etyki radcy prawnego w przyszłości. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest bowiem profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. Radca prawny nieprzygotowany merytorycznie, szczególnie wobec powszechnych szybkich zmian prawnych, nie tylko nie udzieli pomocy, ale może spowodować szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu radcy prawnego.
Samorząd zawodowy dużym wysiłkiem organizacyjnym i finansowym, ze składek wszystkich członków i dochodów z majątku samorządowego, zapewnia wszystkim, także Obwinionej, możliwość nieodpłatnego uczestnictwa w licznych szkoleniach o zróżnicowanym zakresie przedmiotowym. Rezygnacja z udziału w zapewnionych w ten sposób szkoleniach oznacza lekceważenie i marnotrawienie przez tych radców, którzy nie wykonują swojego obowiązku, wspólnego wysiłku organizacyjnego i finansowego samorządu.
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku (t.j. Dz. U. Z 2020 r. poz. 75 z późn. zm.), zgodnie z którym zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił stosunkowo prosty charakter sprawy i związany z tym niewielki nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, a jednocześnie fakt rozpoznania sprawy na rozprawie z obowiązkiem uzasadnienia orzeczenia na piśmie i ustalił koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu tego zaangażowania.
GF
3. treść maila (k. 13).
Wobec powyższego dnia [...] r. wydano postanowienie o zamknięciu dochodzenia.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zgodnie z § 7 ust. 1 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku w okresie rozliczeniowym od [...] r. do [...] r. Obwiniona miała obowiązek odbycia szkoleń zawodowych lub innych form doskonalenia w celu zgromadzenia minimum 40 punktów rozliczeniowych. Nie ulega wątpliwości, że obowiązku tego nie wykonała w związku z czym nie wywiązała się z obowiązku doskonalenia w rozumieniu § 11 Regulaminu.
Obowiązek stałego doskonalenia oraz uczestnictwa w szkoleniach zawodowych na podstawie przepisów samorządowych wynika także z art. 14 ust. 1 i 2 KERP, zaś obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu wynika wprost z art. 61 ust. 2 KERP.
W związku z tym zaniechanie Obwinionej w zakresie realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego stanowi naruszenie przepisów KERP, co podlega odpowiedzialności na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 r.
Wskazać w tym miejscu należy, że wyznaczony okres rozliczeniowy, obejmujący okres od [...] r. do [...] r. jest na tyle długi, że umożliwia, uwzględniając obowiązki zawodowe, rodzinne, a także nieprzewidziane sytuacje osobiste, wykonanie tego obowiązku przez każdego radcę prawnego, czego dowodem jest to, że zdecydowana większość radców prawych Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. obowiązek ten wykonała.
Okręgowa Izba Radców Prawnych w W., w celu umożliwienia spełnienia przez wszystkich radców prawnych obowiązku doskonalenia zawodowego, na bieżąco przekazywała informacje dotyczące organizacji szkoleń. Na stronie OIRP znajdowała się (i znajduje) zakładka doskonalenia zawodowego, dzięki której radcowie prawni mieli i mają dostęp do informacji o organizacji wszystkich szkoleń zawodowych. Znajdują się tam również uchwały, na podstawie których radcowie prawni są zobowiązani do realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego. Ponadto w wysyłanym regularnie Newsletterze OIRP radcowie prawni informowani są na bieżąco o aktualnej ofercie szkoleniowej, a informacje o organizowanych szkoleniach podawane były z wyprzedzeniem, co umożliwiało radcom prawnym w sposób dla siebie dogodny wybrać zarówno termin jak i temat wykładu.
Organizowane przez OIRP w W. wykłady, prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich, także w czasie ogłoszonego stanu epidemii Covid 19, były organizowane cyklicznie w każdy poniedziałek i wtorek, a szkolenia te były nieodpłatne. Przygotowano także wykłady e-learningowe, które są udostępniane wszystkim radcom prawnym za pośrednictwem extranetu. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. organizowała również szkolenia jednodniowe oraz umożliwiała zdobywanie punktów poprzez zamieszczanie własnych artykułów na profilu „Szukaj radcy”.
Obowiązek doskonalenia zawodowego, poza uczestnictwem w różnego rodzaju wykładach i szkoleniach, mógł być też realizowany w innych formach np. poprzez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, prowadzenie szkoleń.
Świadczy to o tym, że każdy radca prawny miał możliwość, w sposób przez siebie wybrany, zrealizować obowiązek doskonalenia zawodowego.
Wobec tego należało przyjąć, że zaniechanie Obwinionej miało charakter zawiniony.
Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że Obwinionej należy przypisać odpowiedzialność za zarzucany przez Zastępcę Rzecznika delikt dyscyplinarny.
W ocenie Sądu adekwatną karą dyscyplinarną za tego typu naruszenie polegające na braku wypełnienia obowiązku dbania o rozwój zawodowy radcy prawnego poprzez kształcenie ustawiczne, a także nie stosowanie się do uchwał organów samorządu radców prawnych, jest kara nagany. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinioną zasad etyki radcy prawnego w przyszłości. Cechą zawodu radcy prawnego, warunkującego zaufanie do niego jest bowiem profesjonalizm i umiejętności praktyczne, od których zależy odpowiednie, tzn. skuteczne wykonywanie pomocy prawnej. Radca prawny nieprzygotowany merytorycznie, szczególnie wobec powszechnych szybkich zmian prawnych, nie tylko nie udzieli pomocy, ale może spowodować szkody po stronie klienta i swojej, ujemnie wpływając na wizerunek zawodu radcy prawnego.
Samorząd zawodowy dużym wysiłkiem organizacyjnym i finansowym, ze składek wszystkich członków i dochodów z majątku samorządowego, zapewnia wszystkim, także Obwinionej, możliwość nieodpłatnego uczestnictwa w licznych szkoleniach o zróżnicowanym zakresie przedmiotowym. Rezygnacja z udziału w zapewnionych w ten sposób szkoleniach oznacza lekceważenie i marnotrawienie przez tych radców, którzy nie wykonują swojego obowiązku, wspólnego wysiłku organizacyjnego i finansowego samorządu.
W sprawie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 roku (t.j. Dz. U. Z 2020 r. poz. 75 z późn. zm.), zgodnie z którym zryczałtowane koszty postępowania ponosi Obwiniony, jeżeli został skazany. Ustalając wysokość tych kosztów Sąd uwzględnił stosunkowo prosty charakter sprawy i związany z tym niewielki nakład czasu pracy organów dyscyplinarnych, a jednocześnie fakt rozpoznania sprawy na rozprawie z obowiązkiem uzasadnienia orzeczenia na piśmie i ustalił koszty na poziomie odpowiednio umiarkowanym, w proporcji do zakresu tego zaangażowania.
GF
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
