29.03.2024

Orzeczenie z dnia 19 lutego 2018 r. Sygn. akt: D 82/17

opublikowano: 2020-01-16 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 19 lutego 2018 r. Sygn. akt: D 82/17
Orzeczenie prawomocne.
 
 
Przewodniczący:     r. pr. Michał Rajski
Członkowie:    r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
Protokolant:   Karolina Szymala
           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu K., […], obwinionemu o to, że:
1) nie uiścił składek członkowskich za okres od […] r. do […] r., co spowodowało łączną zaległość z tego tytułu w wysokości […] zł.,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 66   Kodeksu Etyki Radcy Prawnego;
2) w dniu […] r. w G. prowadził po drodze publicznej samochód osobowy znajdując się w stanie nietrzeźwości (o zawartości […] mg/l, […] mg/l, […] mg/l),
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z 178a § 1 kodeksu karnego;
 
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 66 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  2. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z 178a § 1 kodeksu karnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] lat i […] miesięcy oraz na podstawie art. 65 ust. 2b orzeka dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] lat;
  3. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego K., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] złotych.
 
Uzasadnienie
 
W dniu […] roku do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ( dalej: OSD lub Sąd) wpłynął datowany na […] roku wniosek Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców  Prawnych  w W. ( dalej: Rzecznik)  o ukaranie  radcy prawnego K.  wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. pod numerem wpisu […] za to że:
  1. nie uiścił składek członkowskich za okres od […] r. do […] roku co spowodowało łączną zaległość z tego tytułu  w wysokości […] zł.,
    tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 66 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego;
     
  2.  w dniu […] r. w G. prowadził po drodze publicznej samochód osobowy znajdując się w stanie nietrzeźwości ( o zawartości […] mg/1, […]mg/1, […] mg/1 ),
    tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 178a § 1 kodeksu karnego.

Na rozprawie w dniu […] roku na którą nie stawił się Obwiniony, Rzecznik przedstawił zarzuty wniosku o ukaranie i wniósł o wymierzenie kary nagany za przewinienie dyscyplinarne objęte zarzutem pierwszym oraz wymierzenie kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego za przewinienie dyscyplinarne objęte drugim zarzutem.

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony w okresie od […] roku do […] roku nie uiszczał składek członkowskich do Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie co spowodowało zaległość na kwotę […] zł na dzień […] roku. Obwiniony  w dniu […] roku, za pośrednictwem e-mail, zobowiązał się do spłaty zadłużenia w ratach w wysokości […] zł miesięcznie. Zobowiązania tego nie realizował i do daty wydania niniejszego orzeczenia nie uiścił żadnej raty.     
   
Obwiniony radca prawny K. w dniu […] roku o godzinie […] w G. na ulicy P. prowadził samochód osobowy marki Ford Fiesta o numerze rejestracyjnym […] znajdując się w stanie nietrzeźwości (o zawartości […] mg/1, […] mg/1, […] mg/1 w wydychanym powietrzu ).

Za ten czyn, uznając Obwinionego winnym,  Sąd Rejonowy w G. […] Wydział Karny wyrokiem nakazowym z dnia […] roku wydanym w sprawie […], ukarał go karą […] miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społecznie w wymiarze […] godzin w stosunku miesięczny, zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres […] lat, oraz zapłatę kwoty […] złotych na rzecz F.  oraz P.. Obwiniony nie odwołał się od tego wyroku i uprawomocnił się on […] roku.

Okręgowy Sad Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. powyższy stan faktyczny ustalił w oparciu o akta sprawy w tym w szczególności, pismo z dnia […] r. ( karta […] akt ), akt oskarżenia z dnia […] roku ( karta […]-[…] akt ), wyrok z dnia […] r. (karta […] akt ) danych – wydruku o wysokości zaległości.

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje że Obwiniony dopuścił się zarzuconego mu w punkcie 1 wniosku o ukaranie z dnia […] roku czynu polegającego  na nie uiszczeniu składek członkowskich za okres od […] roku do […] roku.

Rozważając wymiar kary OSD wziął pod uwagę okoliczność, że czyn ten popełniony był w warunkach winy umyślnej. W ocenie OSD, Obwiniony będąc członkiem samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkowa, winien liczyć się z obowiązkiem uiszczania składek członkowskich oraz mieć świadomość skutków prawnych ich nieuiszczania. Z dowodów zebranych w sprawie wynika, że Obwiniony, świadom był swojej zaległości w stosunku do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.. Jednocześnie Obwiniony nie podjął jakiejkolwiek próby spłaty swojego zobowiązania jak i rozłożenia jej na raty czy usprawiedliwienia faktu, że składek nie uiszczał. Jednocześnie, pomimo podjętego zobowiązania co do spłaty należności w ratach, żadna rata nie wpłynęła od Obwinionego. Także w postępowaniu przed Rzecznikiem i OSD Obwiniony nie stawiał się na wystosowywane do niego wezwania do stawiennictwa oraz nie podjął jakiejkolwiek próby aktywnej obrony. Takie postępowanie wpisuje się przyjętą przez Obwinionego taktykę obrony stosowaną także przez Obwinionego w postępowaniu  przed Sądem Rejonowym w G. […] Wydział Karny, w sprawie […].

Wziąwszy pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd uznał, że karą adekwatną do popełnionego czynu, będzie kara nagany.

Analogicznie, odnośnie drugiego z zarzutów stawianych Obwinionemu wnioskiem o ukaranie z dnia […] roku, Okręgowy Sad Dyscyplinarny uznał, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności prawomocny wyrok nakazowy wydany przez Sąd Rejonowy w G. […] Wydział Karny dnia […] roku, jednoznacznie wskazuje, że Obwiniony dopuścił się zarzucanego mu punktem drugim wniosku o ukaranie czynu.

Jak wynika z prawomocnego orzeczenia  Sądu Rejonowego w G. […] wydziału Karnego sygn. akt […] Obwiniony swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 178a § 1 k.k.  Przepis ten stanowi, że kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Niewątpliwie pojazd prowadzony przez Obwinionego – samochód osobowy marki Ford Fiesta jest pojazdem mechanicznym w rozumieniu wskazanego przepisu i był on przez niego prowadzony w ruchu lądowym. Z zebranych dowodów wynika że także stan nietrzeźwości Obwinionego nie budzi wątpliwości, zgodnie bowiem z art. 115 § 16 k. k. stan nietrzeźwości w rozumieniu tego kodeksu zachodzi, gdy:
1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub
2) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Przeprowadzone, w niedługim czasie od prowadzenia przez Obwinionego samochodu, badanie krwi,  wykazało, że znajdował się w stanie nietrzeźwości, albowiem zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza wynosiła od […]mg do […]mg. Tym samym, zdaniem OSD, czyn sędziego wyczerpał znamiona typu czynu określonego w art. 178a § 1 k.k.

W konsekwencji OSD uznał Obwinionego winnym zarzucanego mu w punkcie drugim czynu którym to czynem Obwiniony naruszył art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 178a § 1 kodeksu karnego.

Sąd Dyscyplinarny, oceniając materiał dowodowy w świetle art. 115 § 2 k.k., doszedł także do przekonania, że społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez Obwinionego jest znaczna. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia […] r. sygn.. akt […] „Przypisanie przestępstwa umyślnego w procesie karnym niemal automatycznie wyklucza możliwość ubiegania się i zajmowania całego szeregu stanowisk o charakterze publicznym, a zawód radcy prawnego także związany jest z zaufaniem publicznym. Ta okoliczność obliguje w szczególny sposób do zachowywania podwyższonych standardów postępowania zarówno w związku z wykonywaniem zawodu radcy prawnego, jak i w innych sferach życia oraz do przestrzegania zasad etyki i troszczenia się o godność tego zawodu.”

Z powyższych względów, wymierzając karę za  to przewinienie dyscyplinarne, w oparciu o ogólną dyrektywę wymiaru kary ujętą w art.53 § 1 k.k.  Sąd wziął pod uwagę, to że Obwiniony czyn ten popełnił umyślnie. W ocenie OSD osoba dopuszczająca się takiego czynu  powinna być pozbawiona prawa do wykonywania zawodu nie tylko z uwagi na zasady prewencji szczególnej, ale również dlatego, że jej postępowanie godzi w podstawy społecznego zaufania do zawodu radcy prawnego.

Z drugiej jednak strony OSD wymierzając karę Obwinionemu wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego.

Obwiniony jest osobą młodą, dotychczas niekaraną, i orzeczona  wobec niego kara pozbawienia prawa do wykonywania zawodu, w ocenie OSD, byłaby karą zbyt surową, łamiąca mu jego dotychczasową karierę zawodową a co za tym idzie także dotychczasowe życie.

W tym stanie rzeczy, trzeba było rozważyć, która z dolegliwych kar, dostępna w wachlarzu kar zawartym w art. 65 pkt. 1 ustawy o radcach prawnych najlepiej spełni cele karania i to zarówno punktu widzenia prewencji indywidualnej jak i ogólnej.  W ocenie OSD kara zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na okres […] lat i […] miesięcy orzeczona w stosunku do Obwinionego spełnia te cele jako, że jest karą dolegliwą i powinna wypełnić cele prewencji indywidualnej. 

Obok kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu OSD obligatoryjnie orzekł wobec Obwinionego dodatkowy środek w postaci zakazu wykonywania patronatu na okres […] lat. W ocenie OSD  Obwiniony przez ww. okres nie powinien uczestniczyć w procesie przygotowania aplikantów do wykonywania zawodu. Obwiniony podważył swoim postępowaniem zaufanie, jakie samorząd winien mieć do radcy prawnego, któremu powierza odpowiedzialną rolę przygotowania nowych członków samorządu do wykonywania pomocy prawnej. Postawa Obwinionego ujawniona w niniejszym postępowaniu niewątpliwie nie jest godna naśladowania i aplikanci radcowscy powinni być - przez czas wskazany w orzeczeniu -chronieni przed ewentualnością pobierania edukacji zawodowej na jego przykładzie.

Zdaniem Sądu wymierzone w ten sposób kary oraz zakaz wykonywania patronatu będą na tyle dolegliwe dla Obwinionego,  że Obwiniony po ich zakończeniu będzie przestrzegał zarówno prawa, zasad etyki oraz godności zawodu a także należycie wypełniał swojej obowiązki zawodowe jako radca prawny.

O kosztach postępowania na podstawie art. 70? ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt 1 uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)
 

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy