Orzeczenie z dnia 16 marca 2021 r. Sygn. akt: D 78/20
opublikowano: 2023-11-03 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 16 marca 2021 r. Sygn. akt: D 78/20
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Paulina Sibilska
CZŁONKOWIE: r. pr. Tomasz Nawrot
r. pr. Gerard Madejski
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
CZŁONKOWIE: r. pr. Tomasz Nawrot
r. pr. Gerard Madejski
PROTOKOLANT: Karolina Szymala
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu J. ([…]) obwinionemu o to, że:
- naruszył godność zawodu radcy prawnego w ten sposób, że w okresie od […] r. do […] r. w W., działając czynem ciągłym, w zamiarze bezpośrednim, podejmował działania mające na celu przedłużenie postępowania w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla W. XV Wydział Gospodarczy zawisłej pod sygnaturą […], poprzez składanie pism procesowych zawierających braki formalne lub fiskalne, tj.:
- złożenie po terminie datowanego na dzień […] r. (data wpływu do Sądu: […] r), sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia […] r., uznanego za doręczonego pozwanemu w dniu […] r., bez dołączenia do tego pisma pełnomocnictwa,
- złożenie datowanej na dzień […] r. skargi na postanowienie referendarza sądowego z dnia […] r., bez jej opłacenia,
- złożenie datowanego na dzień […] r. zażalenia na postanowienie Sądu z dnia […] r. bez jej opłacenia oraz bez złożenia jej odpisu,
- złożenie datowanego na dzień […] r. zażalenia na postanowienie Sądu z dnia […] r., bez jego opłacenia,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6, art. 7 ust. 3 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 12 § 1 kodeksu karnego w związku z art. 741 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz w związku z art. 126 § 11 kpc, art. 128 § 1 kpc oraz art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755, z późn. zm.)
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego J. ([…]) winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6, art. 7 ust. 3 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 12 § 1 kodeksu karnego w związku z art. 741 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz w związku z art. 126 § 11 kpc, art. 128 § 1 kpc oraz art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego J. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę 1 500 (jeden tysiąc pięćset) złotych.
Uzasadnienie
Wnioskiem z […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Rzecznik Dyscyplinarny”) wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej „Okręgowy Sąd Dyscyplinarny”) o ukaranie radcy prawnego J., wpisanego na listę radców prawnych pod numerem […] (dalej „Obwiniony”), obwinionego o to, że:
- naruszył godność zawodu radcy prawnego w ten sposób, że w okresie od […] r. do […] r. w W., działając czynem ciągłym, w zamiarze bezpośrednim, podejmował działania mające na celu przedłużenie postępowania w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla W. XV Wydział Gospodarczy zawisłej pod sygnaturą […], poprzez składanie pism procesowych zawierających braki formalne lub fiskalne, tj.:
- złożenie po terminie datowanego na dzień […] r. (data wpływu do Sądu: […] r), sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia […] r., uznanego za doręczonego pozwanemu w dniu […] r., bez dołączenia do tego pisma pełnomocnictwa,
- złożenie datowanej na dzień […] r. skargi na postanowienie referendarza sądowego z dnia […] r., bez jej opłacenia,
- złożenie datowanego na dzień […] r. zażalenia na postanowienie Sądu z dnia […] r. bez jej opłacenia oraz bez złożenia jej odpisu,
- złożenie datowanego na dzień […] r. zażalenia na postanowienie Sądu z dnia […] r., bez jego opłacenia,
tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6, art. 7 ust. 3 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 12 § 1 kodeksu karnego w związku z art. 741 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz w związku z art. 126 § 11 kpc, art. 128 § 1 kpc oraz art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 755, z późn. zm.)
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny rozpoznał wniosek o ukaranie na rozprawie […] r., na którą Obwiniony nie stawił się. Obwiniony nie podjął w terminie wezwań na rozprawę wysłanych na adres wskazany w ewidencji radców prawnych i adres znajdujący się w aktach sprawy […].
Na rozprawie Rzecznik Dyscyplinarny wniósł o uznanie Obwinionego winnym popełnienia zarzucanego czynu i ukaranie go karą nagany.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęła skarga K. - Sędziego Sądu Rejonowego dla W. w W., zastępcy przewodniczącego XV Wydziału Gospodarczego (dalej „Zawiadamiająca”) – na zachowanie Obwinionego o to, że postępuje niezgodnie z normami etycznymi podejmując w sprawie o sygn. akt […], toczącej się przed wspominanym Sądem Rejonowym, czynności procesowe dotknięte brakami formalnymi starając się w ten sposób opóźnić moment prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie. Zawiadamiająca podniosła, że Obwiniony wzywany do uzupełnienia braków wnoszonych pism nie uzupełniał ich, co spowodowało przedłużenie postępowania.
Dowód: pismo Zawiadamiającej z […] r.
W dniu […] r. r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt […] toczącej się z powództwa Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla W. przeciwko klientom Obwinionego: K2 i W. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Obwiniony w imieniu pozwanych złożył sprzeciw od nakazu zapłaty z […] r. Sprzeciw pozwanego W., z powodu wniesienia po terminie, został odrzucony postanowieniem referendarza sądowego z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęła skarga Obwinionego, złożona w imieniu pozwanego W., na postanowienie referendarza z […] r., od której nie została uiszczona opłata w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił sprzeciw pozwanego W. z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęło zażalenie Obwinionego, złożone w imieniu pozwanego W, na postanowienie z […] r., od którego Obwiniony nie uiścił opłaty w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił zażalenie pozwanego W. na postanowienie z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęło zażalenie Obwinionego, złożone w imieniu pozwanego W., na postanowienie z […] r., od którego Obwiniony nie uiścił opłaty w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił zażalenie pozwanego W. na postanowienie z […] r.
Na postanowienie z […] r. Obwiniony działając w imieniu pozwanego W. złożył zażalenie, które wpłynęło do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy […] r.
Dowód: sprzeciw Obwinionego od nakazu zapłaty - k. […], postanowienie referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], skarga Obwinionego z […] r. na postanowienie referendarza sądowego z […] r. - k. […], zarządzenie asesora Sądu Rejonowego z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], zażalenie Obwinionego z […] r. - k. […], zarządzenie Zawiadamiającej z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], zażalenie Obwinionego z […] r. - k. […], zarządzenie Zawiadamiającej z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […]., zażalenie Obwinionego z […] r.- k. […]
Obwiniony wezwany przez Rzecznika Dyscyplinarnego do stawienia się celem przesłuchania nie odebrał korespondencji wysłanej na adres wskazany w ewidencji radców prawnych.
Powyższy stan faktyczny Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy (wymienione powyżej) i dał im wiarę.
Uwzględniając przedstawiony wyżej stan faktyczny sprawy oraz dokonaną ocenę zebranego materiału dowodowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny doszedł do przekonania, że Obwiniony dopuścił się w sposób zawiniony zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika żadna okoliczność, która mogłaby być uznana przez Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za podważającą powyższe ustalenia.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zawód radcy prawnego wykonywać powinny wyłącznie osoby, które dysponują zarówno odpowiednimi przymiotami w postaci znajomości przepisów prawa, ich umiejętnego stosowania (staranność wynikająca z wiedzy prawniczej), ale i wyróżniające się walorami moralnymi, uczciwością i rzetelnością. Wyrazem tego jest m.in. rota ślubowania radcy prawnego zawarta w art. 27 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych. Powinność wypełniania obowiązków zawodowych sumiennie i zgodnie z przepisami prawa, którą przyjmuje na siebie radca prawny składający ślubowanie, znalazła swoje odzwierciedlenie także w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej także: „KERP”).
Działania Obwinionego w sprawie o sygn. akt […] polegały na składaniu przez ponad dwa lata środków zaskarżenia obarczonych brakami formalnymi, skutkującymi brakiem możliwości prawomocnego zakończenia postępowania. Czynności te podejmowane były w z góry powziętym zamiarze opóźnienia w czasie możliwości zaspokojenia przez powoda skierowanej wobec pozwanych pretensji. Działania Obwinionego, zgodnie z kwalifikacją dokonaną przez Rzecznika Dyscyplinarnego, należy ocenić jako pozostające w sprzeczności z obowiązkami radcy prawnego wynikającymi z KERP, w szczególności art. 6, art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 1.
Obwiniony jako radca prawny ma obowiązek znać obowiązujące przepisy prawa, w tym przepisy ustawy Kodeks postępowania cywilnego (dalej: „KPC”). Przepis art. 1262 § 1 KPC stanowi, że Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W celu opóźnienia zakończenia postępowania w sprawie o sygn. akt […] Obwiniony nie uiszczał opłat od wnoszonych środków zaskarżenia, które zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych winny być uiszczone przy wniesieniu pisma. Obwiniony jako profesjonalista powinien znać wskazaną regulację. Nieopłacenie pisma stanowi brak formalny, który na wezwanie sądu można uzupełnić. Tyle tylko, że radca prawny nie powinien takich braków dopuszczać się świadomie. Obwiniony w jednej sprawie takiego braku dopuścił się kilkukrotnie i żadnego z braków nie uzupełnił pomimo wezwań. Zestawienie braków z kolejnymi działaniami Obwinionego pozwala na ocenę tych działań jako zamierzone.
Powtarzające się uchybienia formalne, wskazujące na znajomość przepisów prawa procesowego przez Obwinionego, są jednocześnie ich nadużywaniem, nieprzystającym do wymagań stawianych radcy prawnemu. Znajomość prawa przez radcę prawnego - immanentna cecha charakteryzująca ten zawód - nie powinna być wykorzystywana dla innych celów niż uczciwa i słuszna obrona interesów reprezentowanej strony. Radca prawny nawet wtedy kiedy wie, jak łagodne mogą być konsekwencje niestosowania się do przepisów (wezwanie sądu do uzupełnienia braków formalnych), nie powinien ich nadużywać. Zachowanie Obwinionego polegające na doporowadzeniu do obstrukcji procesowej nie przystoi osobie wykonującej zawód radcy prawnego. Taka postawa w sposób oczywisty podważa zaufanie do zawodu radcy prawnego.
Odnosząc się do kwalifikacji prawnej czynu należy zauważyć, że zgodnie z art. 64. ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny i aplikant radcowski podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Wobec naruszenia przez Obwinionego podstawowych zasad wykonywania zawodu radcy prawnego oraz obowiązków z tym związanych Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał go winnym zarzucanego czynu.
W zakresie wymierzonej kary Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wziął pod uwagę stopień winy Obwinionego, okoliczności popełnienia czynu, stopnia jego szkodliwości oraz zachowanie po jego popełnieniu i uznał, że adekwatną karą wymierzoną Obwinionemu będzie kara nagany. Wymierzona kara w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego powinna dobrze spełnić funkcje prewencyjne kary - zapobiegać popełnianiu tego typu przewinień w przyszłości i jest adekwatna do stopnia winy Obwinionego.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
GF
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny rozpoznał wniosek o ukaranie na rozprawie […] r., na którą Obwiniony nie stawił się. Obwiniony nie podjął w terminie wezwań na rozprawę wysłanych na adres wskazany w ewidencji radców prawnych i adres znajdujący się w aktach sprawy […].
Na rozprawie Rzecznik Dyscyplinarny wniósł o uznanie Obwinionego winnym popełnienia zarzucanego czynu i ukaranie go karą nagany.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu […] r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęła skarga K. - Sędziego Sądu Rejonowego dla W. w W., zastępcy przewodniczącego XV Wydziału Gospodarczego (dalej „Zawiadamiająca”) – na zachowanie Obwinionego o to, że postępuje niezgodnie z normami etycznymi podejmując w sprawie o sygn. akt […], toczącej się przed wspominanym Sądem Rejonowym, czynności procesowe dotknięte brakami formalnymi starając się w ten sposób opóźnić moment prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie. Zawiadamiająca podniosła, że Obwiniony wzywany do uzupełnienia braków wnoszonych pism nie uzupełniał ich, co spowodowało przedłużenie postępowania.
Dowód: pismo Zawiadamiającej z […] r.
W dniu […] r. r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt […] toczącej się z powództwa Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla W. przeciwko klientom Obwinionego: K2 i W. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Obwiniony w imieniu pozwanych złożył sprzeciw od nakazu zapłaty z […] r. Sprzeciw pozwanego W., z powodu wniesienia po terminie, został odrzucony postanowieniem referendarza sądowego z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęła skarga Obwinionego, złożona w imieniu pozwanego W., na postanowienie referendarza z […] r., od której nie została uiszczona opłata w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił sprzeciw pozwanego W. z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęło zażalenie Obwinionego, złożone w imieniu pozwanego W, na postanowienie z […] r., od którego Obwiniony nie uiścił opłaty w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił zażalenie pozwanego W. na postanowienie z […] r.
W dniu […] r. do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy wpłynęło zażalenie Obwinionego, złożone w imieniu pozwanego W., na postanowienie z […] r., od którego Obwiniony nie uiścił opłaty w wysokości […] zł. Postanowieniem z […] r. Sąd Rejonowy dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy odrzucił zażalenie pozwanego W. na postanowienie z […] r.
Na postanowienie z […] r. Obwiniony działając w imieniu pozwanego W. złożył zażalenie, które wpłynęło do Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy […] r.
Dowód: sprzeciw Obwinionego od nakazu zapłaty - k. […], postanowienie referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], skarga Obwinionego z […] r. na postanowienie referendarza sądowego z […] r. - k. […], zarządzenie asesora Sądu Rejonowego z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], zażalenie Obwinionego z […] r. - k. […], zarządzenie Zawiadamiającej z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […], zażalenie Obwinionego z […] r. - k. […], zarządzenie Zawiadamiającej z […] r. - k. […], postanowienie Sądu Rejonowego dla W. w W. XV Wydział Gospodarczy z […] r. - k. […]., zażalenie Obwinionego z […] r.- k. […]
Obwiniony wezwany przez Rzecznika Dyscyplinarnego do stawienia się celem przesłuchania nie odebrał korespondencji wysłanej na adres wskazany w ewidencji radców prawnych.
Powyższy stan faktyczny Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy (wymienione powyżej) i dał im wiarę.
Uwzględniając przedstawiony wyżej stan faktyczny sprawy oraz dokonaną ocenę zebranego materiału dowodowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny doszedł do przekonania, że Obwiniony dopuścił się w sposób zawiniony zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika żadna okoliczność, która mogłaby być uznana przez Okręgowy Sąd Dyscyplinarny za podważającą powyższe ustalenia.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zawód radcy prawnego wykonywać powinny wyłącznie osoby, które dysponują zarówno odpowiednimi przymiotami w postaci znajomości przepisów prawa, ich umiejętnego stosowania (staranność wynikająca z wiedzy prawniczej), ale i wyróżniające się walorami moralnymi, uczciwością i rzetelnością. Wyrazem tego jest m.in. rota ślubowania radcy prawnego zawarta w art. 27 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych. Powinność wypełniania obowiązków zawodowych sumiennie i zgodnie z przepisami prawa, którą przyjmuje na siebie radca prawny składający ślubowanie, znalazła swoje odzwierciedlenie także w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej także: „KERP”).
Działania Obwinionego w sprawie o sygn. akt […] polegały na składaniu przez ponad dwa lata środków zaskarżenia obarczonych brakami formalnymi, skutkującymi brakiem możliwości prawomocnego zakończenia postępowania. Czynności te podejmowane były w z góry powziętym zamiarze opóźnienia w czasie możliwości zaspokojenia przez powoda skierowanej wobec pozwanych pretensji. Działania Obwinionego, zgodnie z kwalifikacją dokonaną przez Rzecznika Dyscyplinarnego, należy ocenić jako pozostające w sprzeczności z obowiązkami radcy prawnego wynikającymi z KERP, w szczególności art. 6, art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 1.
Obwiniony jako radca prawny ma obowiązek znać obowiązujące przepisy prawa, w tym przepisy ustawy Kodeks postępowania cywilnego (dalej: „KPC”). Przepis art. 1262 § 1 KPC stanowi, że Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. W celu opóźnienia zakończenia postępowania w sprawie o sygn. akt […] Obwiniony nie uiszczał opłat od wnoszonych środków zaskarżenia, które zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych winny być uiszczone przy wniesieniu pisma. Obwiniony jako profesjonalista powinien znać wskazaną regulację. Nieopłacenie pisma stanowi brak formalny, który na wezwanie sądu można uzupełnić. Tyle tylko, że radca prawny nie powinien takich braków dopuszczać się świadomie. Obwiniony w jednej sprawie takiego braku dopuścił się kilkukrotnie i żadnego z braków nie uzupełnił pomimo wezwań. Zestawienie braków z kolejnymi działaniami Obwinionego pozwala na ocenę tych działań jako zamierzone.
Powtarzające się uchybienia formalne, wskazujące na znajomość przepisów prawa procesowego przez Obwinionego, są jednocześnie ich nadużywaniem, nieprzystającym do wymagań stawianych radcy prawnemu. Znajomość prawa przez radcę prawnego - immanentna cecha charakteryzująca ten zawód - nie powinna być wykorzystywana dla innych celów niż uczciwa i słuszna obrona interesów reprezentowanej strony. Radca prawny nawet wtedy kiedy wie, jak łagodne mogą być konsekwencje niestosowania się do przepisów (wezwanie sądu do uzupełnienia braków formalnych), nie powinien ich nadużywać. Zachowanie Obwinionego polegające na doporowadzeniu do obstrukcji procesowej nie przystoi osobie wykonującej zawód radcy prawnego. Taka postawa w sposób oczywisty podważa zaufanie do zawodu radcy prawnego.
Odnosząc się do kwalifikacji prawnej czynu należy zauważyć, że zgodnie z art. 64. ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca prawny i aplikant radcowski podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Wobec naruszenia przez Obwinionego podstawowych zasad wykonywania zawodu radcy prawnego oraz obowiązków z tym związanych Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał go winnym zarzucanego czynu.
W zakresie wymierzonej kary Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wziął pod uwagę stopień winy Obwinionego, okoliczności popełnienia czynu, stopnia jego szkodliwości oraz zachowanie po jego popełnieniu i uznał, że adekwatną karą wymierzoną Obwinionemu będzie kara nagany. Wymierzona kara w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego powinna dobrze spełnić funkcje prewencyjne kary - zapobiegać popełnianiu tego typu przewinień w przyszłości i jest adekwatna do stopnia winy Obwinionego.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
GF