20.04.2024

Orzeczenie z dnia 14 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 101/19

opublikowano: 2021-04-16 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 14 stycznia 2020 r. Sygn. akt: D 101/19
Orzeczenie jest prawomocne
WSD orzeczeniem z dnia 25 marca 2021 r. sygn. WO-152/20
  1. zmienił zaskarżone orzeczenie w pkt. 1 w ten sposób, że karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] zmienia na karę pieniężną w kwocie […]zł;  
  2. zmienił zaskarżone orzeczenie w pkt. 2 w ten sposób, że karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] zmienia na karę pieniężną w kwocie […]zł ;  
  3. zmienił zaskarżone orzeczenie w pkt. 4, które otrzymuje brzmienie: „na podstawie art. 651 pkt 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt 1, 2 i 3 łączy w ten sposób, że orzeka się jako karę łączną pieniężną w kwocie […] zł;
  4. w pozostałym zakresie zaskarżone orzeczenie utrzymuje w mocy.
     
PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Bogdan Sanowski
CZŁONKOWIE:           r. pr. Agnieszka Świstak
r. pr. Gerard Dźwigała
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala
           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K., […], obwinionemu o to, że:
1. Naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego w ten sposób, że w okresie od […] roku do momentu wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie rozliczył się z klientem pomimo przyjęcia z góry wynagrodzenia w kwocie […] zł za prowadzenie spraw toczących się przed Sądem Rejonowym w G. za sygn. akt […] w sprawie ustalenia miejsca pobytu małoletniego oraz za sygn. akt […] w sprawie ograniczenia władzy rodzicielskiej za reprezentację w toku postępowania przed Sądem I instancji oraz wypowiedzenia pełnomocnictwa przez klienta przed zakończeniem postępowania w tych sprawach przed sądem I instancji
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 36 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.)
2. naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego w ten sposób, że w dniach […] i […] roku udzielił klientowi zapewnień co do rozstrzygnięcia sprawy oraz powoływał się na osobistą znajomość z sędzią Sądu Rejonowego w G. prowadzącym sprawę
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.)
3. naruszył Kodeksu Etyki Radcy Prawnego poprzez niedołożenie należącej staranności w toku  świadczenia pomocy prawnej na rzecz Skarżącego w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w G. […] Wydział Rodzinny i Nieletnich za sygn. akt […] przejawiającego się w braku złożenia zażalenia na niekorzystne dla Skarżącego postanowienie Sądu w przedmiocie ustalenia miejsca pobytu dziecka z dnia […] roku w okresie od […] roku do […] roku oraz udzielenie Skarżącemu w dniu […] roku nierzetelnych informacji, co do braku podstaw do zawieszenia postępowania w sprawie, w związku ze złożonymi przez przeciwnika procesowego Skarżącego pozwem o separację przed Sądem Okręgowym w L.
tj.  o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.)
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 36 ust. 1 Kodeksu etyki radcy prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz czyn sprzeczny z zasadami etyki zawodowej w rozumieniu art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] ([…]) roku;
  2. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1 Kodeksu etyki radcy prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz czyn sprzeczny z zasadami etyki zawodowej w rozumieniu art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 4 ustawy o radcach prawnych wymierza karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] ([…]) roku;
  3. Uznaje radcę prawnego K., […], winnym zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 Kodeksu etyki radcy prawnego w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych oraz czyn sprzeczny z zasadami etyki zawodowej w rozumieniu art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężna w kwocie […] ([…]) złotych;
  4. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1-2 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na czas […] ([…]) roku;
  5. Na podstawie art. 65 ustęp 2b ustawy o radcach prawnych orzeka dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na czas […] ([…]) lat;
  6. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego K., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
 
Uzasadnienie
 
Pismem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego K., wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców prawnych w W. pod numerem […] („Obwiniony”) o to, że:
  1. naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego w ten sposób, że w okresie od […] roku do momentu wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie rozliczył się z klientem pomimo przyjęcia z góry wynagrodzenia w kwocie […] zł za prowadzenie spraw toczących się przed Sądem Rejonowym w G. za sygn. akt […] w sprawie ustalenia miejsca pobytu małoletniego oraz za sygn. akt […] w sprawie ograniczenia władzy rodzicielskiej za reprezentację w toku postępowania przed sądem I instancji oraz wypowiedzenia pełnomocnictwa przez klienta przed zakończenia postępowania w tych sprawach przed sądem I instancji
    tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 36 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.);  
  2. naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego w ten sposób, że w dniach […] i […] roku udzielił klientowi zapewnień co do rozstrzygnięcia sprawy oraz powoływał się na osobistą znajomość z sędzią Sądu Rejonowego w G. prowadzącym sprawę
    tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 11 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.);
  3. naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego poprzez niedołożenie należytej staranności w toku świadczenia pomocy prawnej na rzecz Skarżącego w toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w G. […] Wydział Rodzinny i Nieletnich za sygn. akt […] przejawiającego się w braku złożenia zażalenia na niekorzystne dla Skarżącego postanowienie Sądu w przedmiocie ustalenia miejsca pobytu dziecka z dnia […] r. w okresie od […] r. do […] r. oraz udzielenia Skarżącemu w […] nierzetelnych informacji, co do braku podstaw do zawieszenia postępowania w sprawie, w związku ze złożonymi przez przeciwnika procesowego Skarżącego pozwem o separację przed Sądem Okręgowym w L.
    tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.).
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przeprowadził postępowanie na rozprawie w dniu […] r. Obwiniony radca prawny K. prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Nie stawił się także, prawidłowo zawiadomiony o terminie obrońca Obwinionego radca prawny D. – wskazując w piśmie doręczonym dnia […] r. na kolizję terminów, nie wnosił o odroczenie rozprawy. W takim stanie rzeczy Sąd Dyscyplinarny na podstawie art. 683 ustawy o radcach prawnych postanowił prowadzić postępowanie bez udziału Obwinionego, albowiem uznał, że jego obecność nie jest niezbędna, gdyż stan faktyczny sprawy może być ustalony w oparciu o przedstawione przez Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego dokumenty i zeznania świadków. Nadto Sąd Dyscyplinarny wskazał, że:
  1. wyznaczona na dzień […] r. rozprawa została odwołana z powodu zaplanowanego urlopu Obwinionego (k. […]-[…] - pismo obrońcy Obwinionego z dnia […] r.),
  2. wyznaczona na dzień […] r. rozprawa została odroczona bez terminu, na wniosek obrońcy Obwinionego radcy prawnego K. w związku z podjętymi mediacjami w celu zawarcia ugody pomiędzy obwinionym i pokrzywdzonym, wnosił o wyznaczenie terminu po dniu […] r. Obwiniony nie stawił się na rozprawie w dniu […] r., prawidłowo powiadomiony o jej terminie. Pokrzywdzony P. przyłączył się do wniosku obrońcy obwinionego (k. […]-[…]).
 
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny OIRP Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. ustalił, co następuje:
 
Pismem z dnia […] r. (doręczonym dnia […] r.) Skarżący P., będący w sprawie pokrzywdzonym, złożył skargę na postępowanie radcy prawnego K. – Obwiniony wpisany na listę radców prawnych prowadzoną przez OIRP w W. […], prowadzącego Kancelarię Prawną „L.” w N. (k. […]-[…]). Skarżący wskazał, że obwiniony radca prawny był jego pełnomocnikiem procesowym z wyboru w sprawach toczących się przed Sądem Rejonowym w G. […] Wydział Rodzinnych i Nieletnich za sygn. akt […] – w sprawie ustalenia miejsca pobytu małoletniego, w związku z postanowienie Sądu z dnia […] r. (k. […]-[…]); oraz za sygn. akt […] – w sprawie ograniczenia władzy rodzicielskiej, w związku z postanowieniem Sądu z dnia […] r. (k. […]) – oba pełnomocnictwa nosiły datę […] r. (k. […] i […]).
 
Za prowadzenie powyższych spraw Skarżący uiścił obwinionemu radcy prawnemu z góry pełne wynagrodzenie, na które składały się:
  1. kwota […] zł tyt. Wynagrodzenia za prowadzenie sprawy o sygn. akt […] (k. […] – pokwitowanie wpłaty z dnia […] r.) i dodatkowo Skarżący uiścił kwotę […] zł za udzielenie porady prawnej w trakcie wizyty w Kancelarii Obwinionego w dniu […] r. – bez pokwitowania;
  2. kwota […] zł tyt. Wynagrodzenia za prowadzenie sprawy o sygn. akt […] (k. […] – pokwitowanie wpłaty z dnia […] r.) i dodatkowo Skarżący uiścił kwotę […] zł za udzielenie porady prawnej w trakcie wizyty w Kancelarii Obwinionego – bez pokwitowania.
 
W tej sytuacji łączna kwota wpłat na rzecz obwinionego radcy prawnego wyniosła […] zł. Skarżący wskazał nadto, że nie doszło do zawarcia pisemnych umów o świadczenie usług pomocy prawnej.
 
W związku z zawieszeniem postępowań na skutek postanowień Sądu Rejonowego w G. w sprawie o sygn. […] (k. […] – postanowienie z dnia […] r.) oraz […] (k. […] – postanowienie z dnia […] r. (k. […]), Skarżący pismami z dnia […] r. odwołał pełnomocnictwa procesowe udzielone Obwinionemu do prowadzenia tych spraw (k. […] i […]). Podstawą zawieszenia postępowań było toczące się przed Sądem Okręgowym w L., za sygn. akt […], postępowanie o separację pomiędzy stronami. Skarżący przedstawił Obwinionemu fotokopię wniosku z dnia […] r. o zawieszenie postępowania w sprawie o sygn. akt […], złożonego przez wnioskodawczynię L. dnia […] r. (k. […]). Skarżący uznał, że zlecone usługi nie zostały przez Obwinionego wykonane w sposób należyty i zażądał zwrotu uiszczonego z góry wynagrodzenia (k. […], […]-[…]). Obwiniony w piśmie z dnia […] r. odmówił zwrotu pobranego wynagrodzenia wskazując, że usługa została wykonana prawidłowo i z dołożeniem należytej staranności, a stanowiska w sprawach zostały przygotowane i „nadane wedle terminów ustawowych” (k. […]-[…]). 
 
Skarżący, w związku z otrzymanym postanowieniem Sądu Rejonowego w G. […] Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia […] r. sygn. akt […], ustalającym miejsce pobytu małoletniego P.(1) w każdorazowym miejscu zamieszkania matki, przedstawił odpis tego postanowienia Obwinionemu na spotkaniu w dniu […] r. (k. […]-[…]) i w tym samym dniu podpisał pełnomocnictwo dla Obwinionego, dokonał wpłaty […] zł tytułem porady prawnej (bez pokwitowania), a w dniu […] r. wpłaty pełnego wynagrodzenia w wysokości […] zł, tytułem „usługi prawnej” (k. […]). Na spotkaniu w dniu […] r. Obwiniony po zapoznaniu się z treścią postanowienia zapewniał, że złoży zażalenie na to postanowienie i sprawa zostanie szybko załatwiona na korzyść Skarżącego, albowiem wydający postanowienie jest jego kolegą. Fakt ten potwierdza obecna na spotkaniu matka Skarżącego P. (k. […] – protokół przesłuchania w charakterze świadka przed Rzecznikiem Dyscyplinarnym). Okoliczność ta potwierdzona zeznaniami w charakterze świadków P. i P.(2) na rozprawie w dniu […] r., które w ocenie Sądu Dyscyplinarnego są ze sobą spójne i wiarygodne.
 
W ramach pomocy prawnej, Obwiniony sporządził dwa pisma procesowe:
  1. w sprawie o sygn. akt […] – „odpowiedź uczestnika na wniosek datowany […] r.”, które złożył w Sądzie dnia […] r. (k. […]-[…]);
  2. w sprawie o sygn. akt […] – „stanowisko uczestnika”, które złożył w Sądzie dnia […] r. (k. […]-[…]).
 
Fakt bezsporny potwierdzony przez Obwinionego (k. […], […], […] – korespondencja mailową).
 
Odpowiedź w sprawie o sygn. akt […] została złożona już po zawieszeniu postępowania, postanowieniem z dnia […] r. (k. […]). Natomiast zawieszenie postępowania w sprawie […] miało miejsce w dniu […] r. (k. […]), co Obwiniony jako profesjonalista mógł i powinien przewidzieć.
 
Mimo zapewnień i zapłaty wynagrodzenia za pomoc prawną w całości w dniu […] r., Obwiniony nie sporządził i nie złożył zażalenia na postanowienie Sądu z dnia […] r. w sprawie o sygn. akt […] – zeznania Skarżącego świadka na rozprawie w dniu […] r.
 
W wyjaśnieniach złożonych na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, w piśmie z dnia […] r. Obwiniony wskazał, że usługa wobec Skarżącego została wykonana „w sposób w pełni prawidłowy i z dołożeniem należytej staranności” a „stanowiska zostały przygotowane i nadane wedle terminów ustawowych. Nie doszło do uchybienia jakimkolwiek terminom Sądowym”.  Wskazał także, że pan P. „pojawił się i oczekiwał nagłej interwencji w jego sprawach – wobec czego niemożliwym było przygotowanie umowy o świadczenie pomocy prawnej”, został jednak ustalony zakres usługi i wysokość honorarium, po którego uiszczeniu otrzymał pokwitowanie. Podkreślił także, że jego działania były prawidłowe i umotywowane oraz nie wyrządziły żadnej szkody Skarżącemu (k. […]-[…]). W piśmie z dnia […] r. Obwiniony przyznał, że przyjął od Skarżącego kwotę […] zł, co ma potwierdzać załączony do pisma wydruk z kasy fiskalnej raportu dobowego z dnia […] r. Wyjaśnia, że sam Skarżący takiego paragonu nie odebrał, nie chciał go. Wyjaśnia także, że wydruk z kasy fiskalnej jest z dnia […] r., albowiem w tym dniu Skarżący uiścił kwotę […] zł oraz zobowiązał się do uiszczenia kolejnej kwoty […] zł, natomiast dokument fiskalny obejmuje obie kwoty, jak również koszty porad prawnych w kwocie […] razy po […] zł. Obwiniony wskazuje także, że występował kilkakrotnie o polubowne zakończenie sporu, jednak propozycje ugodowe zostały przez Skarżącego odrzucone, albowiem Skarżący żądał kwoty większej niż uiszczona za prowadzenie pomocy prawnej, załączając na tę okoliczność maila od Skarżącego z dnia […] r., w którym Skarżący żąda zwrotu poniesionych kosztów, tzn. […] zł (kwoty uiszczone Obwinionemu) oraz […] zł koszt opłaconej pomocy prawnej w sporze z Obwinionym – łącznie kwoty […] zł (k. […]-[…]).  
 
W ocenie Sądu Dyscyplinarnego wyjaśnienia Obwinionego są niespójne i wzajemnie sprzeczne, bowiem nie wyjaśnia:
  1. powodów nie złożenia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w G. z dnia […] r., mimo że znał treść przynajmniej od […]-[…] r. i przyjął wynagrodzenie za poradę prawną w wysokości […] zł oraz wynagrodzenia w wysokości […] zł w dniu […] r. (k. […]);
  2. nie wyjaśnił rozbieżności przyjętego wynagrodzenia, wskazując na dowód z kasy fiskalnej opiewającej na łączną kwotę […] zł z dnia […] r., wskazując, że kwota ta zawiera opłatę za dwukrotną poradę prawną w wysokości po […] zł oraz wynagrodzenie w wysokości […] zł oraz nieuiszczone jeszcze wynagrodzenie w kwocie […] zł. – zapłacone przez Skarżącego w dniu […] r. (k. […]); 
  3. nie wyjaśnił drugiego ze stawianych mu zarzutów, dotyczących zapewnień co do rozstrzygnięcia sprawy oraz powoływania się na znajomość z sędzią Sądu Rejonowego w G., a wniosek o przeprowadzenie dowodu ze świadka M. – na okoliczność braku powoływania się przez Obwinionego w rozmowach z klientami w tym ze świadkiem P.(2) (k. […]-[…]), wobec oświadczenia złożonego do akt sprawy przez tego świadka (k. […]) nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, w związku z czym wniosek ten został oddalony; 
  4. podobnie oddalony został wniosek dowodowy ze świadka N. – na okoliczność domagania się przez Skarżącego bezpodstawnych korzyści w kwocie […] zł od Obwinionego (k. […]-[…]), wobec domagania się przez Skarżącego zwrotu poniesionych wydatków w związku z niewykonaniem usługi oraz kwoty tytułem kosztów adwokackich, co przyznaje sam Obwiniony w sporządzonym przez siebie projekcie ugody (k. […]-[…]);
  5. nie wyjaśnił w sposób logiczny rozbieżności pomiędzy wysokością wpłaconych przez Skarżącego wpłat na rzecz Obwinionego, zarówno co do ich wysokości w zakresie kwot za udzielenie porady prawnej, wskazując zamiast dwa razy po […] zł (jak twierdzi Skarżący) na dwa razy po […] zł. W efekcie Obwiniony podzielił stanowisko Skarżąca, że z tego tytułu przyjął dwa razy po […] zł – jak to wynika z treści przygotowanej przez siebie projektu ugody;
  6. nie wyjaśnił także daty udzielenia pełnomocnictwa do sprawy o sygn. akt […], wskazując, odmiennie niż w zeznaniach Skarżącego i świadka, wskazując datę […] r. (k. […]) - mimo przyjęcia wynagrodzenia w dniu […] r. (k. […]).
 
Wyjaśnienia Obwinionego składane w toku postępowania przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego zostały przez Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznane za niewiarygodne, albowiem nie odnosiły się do przedmiotu skargi, były bez merytorycznego związku oraz logicznego uzasadnienia.
 
Skarżący i Obwiniony przystąpili do mediacji, ustalając jej warunki – w tym kwoty roszczenia pod warunkiem wycofania skargi (k. […]-[…] i k. […]). W dniu […] r. obwiniony radca prawny K. przekazał Skarżącemu projekt ugody, w którym zobowiązał się do zapłaty kwoty […] zł na rzecz Skarżącego, pod warunkiem m.in. oświadczenia przez Skarżącego, że reprezentował go w sprawach o sygn. […] i […], że był reprezentowany w sposób należyty, zgodnie ze sztuką zawodu radcy pranego i należycie rozumianym interesem Skarżącego oraz Skarżący niema żadnych zastrzeżeń do prowadzenia sprawy. Nadto strony ugody mają oświadczyć, że kwota […] zł wyczerpuje wszelkie roszczenia Skarżącego, że Skarżący zobowiązuje się nie występować przeciwko Obwinionemu z dalszymi roszczeniami, że Skarżący cofa wszelkie zarzuty i oskarżenia przeciwko Obwinionemu oraz nie polegające na prawdzie twierdzenia naruszające dobre imię Obwinionego, jak również Skarżący nie będzie wygłaszać nie polegających na prawdzie opinii o Obwinionym. Nie dotrzymanie warunków ugody przez Skarżącego lub w przypadku nie wydania przez organ dyscyplinarny postanowienia o umorzeniu postępowania, Skarżący zapłaci Obwinionemu karę umowną w wysokości […] zł i w tym zakresie ugoda stanowi tytuł egzekucyjny zgodnie z art. 777 pkt. 3 K.p.c. (k. […]-[…]). Na taki sposób zakończenia sprawy nie zgodził się Skarżący przesłuchany na rozprawie w dniu […] r.
 
Treść zaproponowanej przez Obwinionego ugody został włączony do materiału dowodowego, wskazujący na naganny sposób jego postępowania, sprzeczny z rotą ślubowania radcy prawnego, rzetelnością i uczciwością zasadami etyki zawodowej i dobrymi obyczajami.
 
Obwiniony radca prawny K. nie skorzystał z prawa obrony i nie stawił się na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym w dniu […] r., mimo prawidłowego zawiadomienia o terminie. Nie stawił się również Obrońca Obwinionego
 
Wyjaśnienia Obwinionego w toku postępowania przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego zostały przez Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznane za niewiarygodne, albowiem nie odnosiły się do przedmiotu skargi, nie miały merytorycznego związku oraz logicznego uzasadnienia, czemu szczególny wyraz dał w propozycji ugodowej.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ocenił podstawowe dowody w sprawie, w postaci zeznań Skarżącego P. świadka P.(2) za wiarygodne źródło ustaleń faktycznych. Wszyscy zeznawali w sposób spójny, bez wahania, a ich wypowiedzi korespondowały co do treści i dat z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy.
 
Wyjaśnienia Obwinionego zostały przez Sąd Dyscyplinarny uznane za niewiarygodne, gdy chodzi o stwierdzenia odnośnie przebiegu zdarzeń, okoliczności i przesłanki działania Obwinionego, a prezentowana przez niego wersja nie znajduje żadnego logicznego uzasadnienia.
 
Pozostałe dowody w postaci zgromadzonych w sprawie dokumentów stanowiły wiarygodne źródło informacji o sprawie. Sąd Dyscyplinarny stwierdził, że strony nie kwestionowały tych dokumentów, ani nie zaszły też żadne inne okoliczności mogące podważyć autentyczność tych dokumentów jak i prawdziwość treści w nich zawartych. Wobec tego Sąd Dyscyplinarny uznał dowody wynikające z tych dokumentów za zgodne z prawdą i dał im wiarę. 
 
Oceniając ustalenia stanu faktycznego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zważył, co następuje:
 
Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniony dopuścił się zarzucanych mu czynów.
 
Po pierwsze, dokonane ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że obwiniony radca prawny K. przyjął pełnomocnictwo do prowadzenie spraw Skarżącego przed Sądem Rejonowym w G. Wydział […] Rodzinnych i Nieletnich o sygn. akt […] oraz […] – fakt bezsporny. Bezsporne jest, że Obwiniony tytułem dwóch porad prawnych przyjął po […] zł za każdą oraz za prowadzenie tych spraw przyjął wynagrodzenia z góry – reprezentacja w sprawie […] kwota […] zł uiszczona w dniu […] r. (dowód KP – k. […]) oraz w sprawie […] kwota […] zł uiszczona w dniu […] r. (dowód KP – k. […]). Nie doszło do zawarcia umowy o świadczenia pomocy prawnej. Obwiniony sporządził i złożył dwa pisemne stanowiska, zgodnie ze zobowiązaniem Sądu. W związku z zawieszeniem postępowań w obydwu sprawach, Skarżący wypowiedział udzielone Obwinionemu pełnomocnictwa i w formie pisemnych wezwań zażądał zwrotu uiszczonego na rzez Obwinionego wynagrodzenia. Poza sporem jest fakt, że Obwiniony nie rozliczył się w żadnej części z przyjętego w całości wynagrodzenia zapłaconego z góry tytułem prowadzenia spraw w I instancji. Obwiniony nie poczynił odpowiednich ze Skarżącym uzgodnień, celem rozliczenia wynagrodzenia odpowiednio do nakładu pracy, nie powiodła się również ugodowa próba ugodowego załatwienia sprawy, zainicjowana przez Obwinionego, wobec warunków stawianych przez niego w zaproponowanej treści projektu ugody.
 
Po drugie, wobec zgodnych i wzajemnie uzupełniających się zeznań przesłuchanych w charakterze świadków Skarżącego P. i P.(2), oraz braku dowodów przeciwnych, poczynione ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że Obwiniony czynił zapewnienia co do pomyślnego dla Skarżącego rozstrzygnięcia sprawy, powołując się na osobistą znajomość z sędzią Sądu Rejonowego w N. prowadzącym sprawę i w ten sposób sprawiał wrażenie pozaprawnego wpływu na przebieg i wynik postępowania.
 
Po trzecie, Obwiniony już przy pierwszym spotkaniu ze Skarżącym w dniu […] r. miał możliwość zapoznania się z treścią postanowienia Sądu Rejonowego z dnia […] r. w sprawie o sygn. akt […] dot. ustalenia na czas trwania postępowania miejsca pobytu małoletniego P. każdorazowym miejscu zamieszkania matki L., nie dołożył należytej staranności przewijającej się w braku złożenia zażalenia na niekorzystne dla Skarżącego postanowienie. Nie ulega wątpliwości, że Obwiniony udzielał porady prawnej przed upływem terminu do wniesienia środka odwoławczego – na co wskazują zgodne zeznania świadków oraz data uiszczenia w całości wynagrodzenia (dnia […] r. – k. […]). Nadto Obwiniony wskazywał udzielił Skarżącemu nierzetelnych informacji, że wniesienie przez przeciwnika procesowego pozwu o separację niema wpływu na postępowania w sprawach o sygn. akt […] oraz […].
 
Nadto wskazać należy, że Obwiniony pośrednio przyznał, że nie wywiązał się należycie z przyjętych na siebie obowiązków i wobec braku argumentów w sprawie, podjął się mediacji w sprawie i przyjął rozszerzone żądania Skarżącego w całości, warunkując ich zapłatę od spełnienia przez Skarżącego oświadczenia o należytym i w interesie Skarżącego świadczeniu pomocy prawnej. W razie uchybienia zawartej ugodzie i niewydaniu przez organ dyscyplinarny postanowienia o umorzeniu postępowania, Skarżący zobowiązany będzie do zapłacenia kary umownej w Wysokości […] zł, a zawarta ugoda stanowi będzie tytuł egzekucyjny zgodnie z art. 777 pkt. 3 K.p.c. Już sama treść warunków ugody zaproponowanej przez Obwinionego, jako argument obrony, zasługuje na ocenę szczególnie naganną godzącą nie tylko w zasady wykonywania zawodu radcy prawnego, ale również sprzeczna z dobrymi obyczajami.
 
Obwiniony nie wywiązał się z przyjętych na siebie obowiązków w zakresie pomocy prawnej na rzecz Skarżącego, podejmując przy tym działania niegodne radcy prawnego i naruszające zasady etyki zawodowej. Zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego, a postępowanie obwinionego naraziło dobre imię radców prawnych.
 
W toku postepowania nie ujawniono żadnych okoliczności wyjaśniających powody postępowania obwinionego, w tym ewentualnie wyłączających jego odpowiedzialność. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i ustalenia stanu faktycznego, nie znajduje usprawiedliwienia wyłączającymi jego odpowiedzialność.
 
W związku z tym obwinionego należało uznać winnym zarzucanych mu czynów opisanych we wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego.
 
Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę charakter naruszenia, wyjaśnienia Obwinionego, który nie wyraża skruchy i nie dostrzega naganności swojego postępowania, czemu daje wyraz w zaproponowanym ugodowym załatwieniu sprawy, prezentowaną postawę przed organami dyscyplinarnymi, uwzględniając dotychczasową karalność, wymierzona Obwinionemu:
  1. za każdy czyn opisany w pkt.1 i pkt. 2 wniosku o ukaranie, orzeczono kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu na okres […] ([…]) roku - jako adekwatne do stopnia zawinienia, który w ocenie Sądu Dyscyplinarnego odniesie właściwy skutek wychowawczy i pozwoli na refleksję Obwinionemu i weryfikację jego dotychczasowej postawy. Karę łączną zawieszenia prawa wykonywania zawodu na okres […] ([…]) roku orzeczono na podstawie art. 651 ustawy o radcach prawnych;
  2. w zakresie zarzutu opisanego w pkt. 3 wniosku o ukaranie kara pieniężna w wysokości […] ([…]) zł.
 
Dodatkowo orzeczono zakaz wykonywania patronatu przez okres […] ([…]) lat, uznając że z uwagi na rodzaj popełnionych czynów i stosunek do nich obwiniony przez ten okres nie powinien uczestniczyć w procesie przygotowania aplikantów do zawodu. Obwiniony podważył swoim postępowaniem zaufanie, nie tylko do istoty zawodu radcy prawnego jako zawodu zaufania publicznego, ale także zaufanie jakie samorząd winien mieć do radcy prawnego, któremu powierza odpowiedzialną rolę przygotowania nowych członków samorządu do wykonywania pomocy prawnej. Postawa obwinionego ujawniona w niniejszym postępowaniu niewątpliwie nie jest godna naśladowania i aplikanci radcowscy powinni być chronieni przed ewentualnością pobierania edukacji zawodowej na jego przykładzie.
 
O kosztach postępowania Okręgowy Sąd Dyscyplinarny orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)
 

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy