25.04.2024

Orzeczenie z dnia 14 lipca 2017 r., Sygn. akt: D 18/17

opublikowano: 2018-03-08 przez:

Orzeczenie z dnia 14 lipca 2017 r.,  Sygn. akt: D 18/17
Orzeczenie prawomocne w zakresie pkt 1,2,3,4
  Przewodniczący: radca prawny Michał Rajski
                                                    Członkowie: radca prawny Bogdan Sanowski
                                 radca prawny Katarzyna Kosicka-Polak
                                                       Protokolant: Karolina Szymala
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.  po rozpoznaniu na rozprawach w dniu  […] oraz […]  w  W.(1) sprawy przeciwko radcy  prawnemu  W.(2), […], obwinionemu o to, że:
nienależycie wykonywał czynności zawodowe występując w charakterze pełnomocnika P. w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w W.(1) […] Wydział Cywilny o sygn. akt […], co polegało na:
  1. niestawieniu się na termin rozprawy sądowej w dniu […] bez usprawiedliwienia i bez zapewnienia stosownego zastępstwa, oraz
  2. niepodjęciu czynności wymaganych od pełnomocnika procesowego w celu umożliwienia klientowi podjęcia świadomej decyzji o wniesieniu środka odwoławczego od niekorzystnego dla niego rozstrzygnięcia i jego ewentualnego wniesienia (co obejmowało co najmniej niezłożenie wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia […] i nieprzedstawienie klientowi opinii o bezzasadności lub niecelowości wniesienia środka odwoławczego od tego wyroku), oraz
  3. nienależytym informowaniu klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku (co obejmowało co najmniej niepoinformowanie w odpowiednim terminie o wydanym przez Sąd wyroku z dnia […]), tj. popełnienia czynów naruszających podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określone w art. 6, art. 12 ust. 1 i art. 44 ust. 1 i ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego Uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w zw. z art. 64 ust. 1 urp.
orzeka:
  1. Uznaje radcę prawnego W.(2), […], winnym zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 i w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  2. Uznaje radcę prawnego W.(2), […], winnym zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 i w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  3. Uznaje radcę prawnego W.(2), […], winnym zarzucanego wnioskiem o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 44 ust. 1 i ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  4. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt 1, 2 i 3 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę nagany; 
  5. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego W., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.(1) tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] złotych ([…]).
Uzasadnienie
 
Dnia […] do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.(1) (dalej: OSD) wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.(1) (dalej: Rzecznik) o ukaranie radcy prawnego W.(2) wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W.(1) pod numerem […], za to że nienależycie wykonywał czynności zawodowe występując w charakterze pełnomocnika P. (dalej: Pokrzywdzony) w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym W.(1) […] Wydział Cywilny o sygn. akt […], co polegało na:
  1. Niestawieniu się na termin rozprawy sądowej w dniu […] bez usprawiedliwienia i bez zapewnienia stosownego zastępstwa, oraz
  2. Niepodjęciu czynności wymaganych od pełnomocnika procesowego w celu umożliwienia klientowi podjęcia świadomej decyzji o wniesieniu środka odwoławczego od niekorzystnego dla niego rozstrzygnięcia i jego ewentualnego wniesienia (co obejmowało co najmniej niezłożenie wniosku o uzasadnienie wyroku z dnia […] i nieprzedstawienie klientowi opinii o bezzasadności lub niecelowości wniesienia środka odwoławczego od tego wyroku), oraz
  3. Nienależytym informowaniu klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku (co obejmowało co najmniej niepoinformowanie w odpowiednim terminie o wydanym przez Sąd wyroku z dnia […].) tj. popełnienia czynów naruszających podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określone w art. 6, art. 12 ust. 1 i art. 44 ust. 1 i ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego Uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („KERP”) w zw. Z art. 64 ust. 1 urp.
 
Na rozprawie dnia […] roku OSD przeprowadził dowód z przesłuchania Obwinionego, świadka P. oraz Pokrzywdzonego
 
Obwiniony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, podnosząc się że czyny oznaczone we wniosku o ukaranie numerami 2 i 3 są konsekwencją czynu nr 1. Nie kwestionuje swojej odpowiedzialności za popełnienie tych czynów. Obwiniony opisał że zdarzenia stanowiące przedmiot niniejszego postępowania spowodowały wprowadzenie w jego kancelarii szeregu zmian w procedurach, które mają zapobiec ich powtórzeniu. Jednocześnie wskazał, że uczynił wszystko by doprowadzić do korzystnego dla Pokrzywdzonego rozwiązania przedmiotowej sytuacji, tj. sporządził zgłoszenie szkody do ubezpieczyciela, wielokrotnie proponował Pokrzywdzonemu i jego małżonce darmową pomoc prawną w zakresie przeprowadzenia podziału majątku wspólnego z ustaleniem nierównych udziałów w tym majątku. Jednocześnie wskazał, że nie wprowadził Pokrzywdzonego w błąd.
Pokrzywdzony opisał zdarzenia związane z uzyskaniem informacji o wydaniu wyroku w sprawie prowadzonej przez Obwinionego. Zgodnie z tym zeznaniem Obwiniony zadzwonił do Pokrzywdzonego w […] r. informując że w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym W. […] Wydział Cywilny o sygn. akt […] został wydany wyrok, który był niekorzystny dla Pokrzywdzonego. Na spotkaniu, które miało miejsce krótko po ww. rozmowie Obwiniony na pytanie Pokrzywdzonego, czy złożył odwołanie od ww. wyroku, odpowiedział że tego nie uczynił bo nie chciał narazić Pokrzywdzonego na dalsze koszty.  Pokrzywdzony udał się do sądu gdzie odkrył, że w aktach sprawy znajduje się awizo skierowane do Pokrzywdzonego z adnotacją, że nie zostało odebrane w terminie. Pokrzywdzony zlecił napisanie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania innemu niż Obwiniony pełnomocnikowi zawodowemu, który jednak nie doprowadził do przywrócenia terminu. Pokrzywdzony w trakcie składania zeznań nie potrafił wskazać, czy najpierw przeczytał akta sprawy a następnie złożył wniosek o przywrócenie terminu, czy też było odwrotnie. Pokrzywdzony potwierdził, że dokumentacja sprawy została mu przez Obwinionego zwrócona a Obwiniony zaproponował poprowadzenie w jego imieniu sprawy o zniesienie współwłasności z ustaleniem nierównych udziałów.
Świadek P. z grubsza potwierdziła zeznania Pokrzywdzonego, jednakże wskazywała inne terminy w których dochodziło do zdarzeń o których zeznawał Obwiniony.
W trakcie rozprawy Obwiniony przeprosił Pokrzywdzonego, zadeklarował udzielenie wszelkiej pomocy w postępowaniu przeciwko ubezpieczycielowi u którego ma wykupioną polisę  ubezpieczeniową odpowiedzialności cywilnej oraz zwrot wynagrodzenia które otrzymał od Pokrzywdzonego.
Na rozprawie […] pełnomocnik Obwinionego złożyła potwierdzenie dokonania przelewu przez Obwinionego na rzecz Pokrzywdzonego opiewającego na kwotę […] złotych oraz oświadczenie Pokrzywdzonego potwierdzające, iż otrzymał zwrot tej kwoty na rachunek prowadzony na rzecz jego małżonki.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
Obwiniony reprezentował Pokrzywdzonego będącego pozwanym w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w W.(1), […] Wydział Cywilny pod sygn. […] toczącym się w wyniku jego wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty oraz sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pod sygnaturą […].
W trakcie postępowania przed ww. Sądem Okręgowym pod sygn. […]. Obwiniony brał udział m.in. w rozprawie w dniu […]. W rozprawie uczestniczył Obwiniony, nie stawił się Pokrzywdzony. Sąd  zamierzając przesłuchać strony postępowania odroczył rozprawę do dnia […], o terminie powiadomił uczestniczącego w rozprawie Obwinionego, do Pokrzywdzonego wysłał natomiast wezwanie na termin rozprawy. Wezwanie nie zostało przez Pokrzywdzonego odebrane (zostało po raz pierwszy awizowane […], drugi raz […]). Co więcej Sąd podjął drugą próbę doręczenia wezwania Pokrzywdzonemu (pierwsze awizo […]).
Na rozprawę w dniu […] nie stawił się Obwiniony, nie usprawiedliwiając swojego niestawiennictwa, nie stawił się także Pokrzywdzony, Sąd uznał jednak że został prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy na podstawie art. 139 kpc.  Ograniczył przesłuchanie stron do przesłuchania Powoda i wydał dnia […] wyrok uwzględniając w całości żądanie pozwu. Strony postępowania jak i ich pełnomocnicy nie złożyli wniosków o sporządzenie uzasadnienia, jak i nie zaskarżyły go, wobec czego wydany w dniu […] wyrok uprawomocnił się.
W nieustalonym dniu, w okresie do […] Obwiniony spotkał się z Pokrzywdzonym i poinformował go o wydanym w sprawie wyroku oraz fakcie, że jest on prawomocny. Pokrzywdzony zlecił sporządzenie skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem z dnia […], którą złożył w dniu […] i która została rozpatrzona postanowieniem z dnia […] poprzez jej odrzucenie.
Obwiniony zaproponował Pokrzywdzonemu i jego współmałżonce przeprowadzenie bez wynagrodzenia, w ich imieniu postępowania mającego na celu zniesienie ich wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez ustalenie nierównych udziałów co w konsekwencji miało zabezpieczyć należący do nich majątek przed egzekucją. Jednocześnie Obwiniony złożył wniosek o wypłatę odszkodowania z jego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej radców prawnych.
Powyższy stan faktyczny OSD ustalił na podstawie:
  1. Protokołu rozprawy z dnia […] w postępowaniu Przed Sądem Okręgowym […] Wydział Cywilny, sygn. akt […],
  2. Skargi Pokrzywdzonego z dnia […] o wznowienie postępowania w sprawie przed Sądem Okręgowym w W.(1)  […] Wydział Cywilny o sygn. akt […],
  3. Postanowienia Sądu Okręgowego w W.(1) […] Wydział Cywilny o sygn. akt […] z dnia […] o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania.
  4. Pismo Pokrzywdzonego reprezentowanego przez Obwinionego z dnia […] do Sądu Okręgowego w W.(1) […] Wydział Cywilny o sygn. akt […],
  5. Projekt pozwu o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej datowany na
    […],
  6. Załącznik do zgłoszenia szkody z ubezpieczenia OC radców prawnych z dnia […],
  7. Pismo PZU z dnia […] skierowane do Obwinionego,
  8. Przesłuchania Obwinionego i Pokrzywdzonego na rozprawie w dniu […].
 
OSD dał wiarę ww. dokumentom, których wiarygodności strony nie kwestionowały,
i znalazły one pokrycie w zeznaniach Pokrzywdzonego, jak i wyjaśnieniach Obwinionego. OSD nie dał wiary zeznaniom świadka, które były niespójne i wewnętrznie sprzeczne.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniony dopuścił się zarzucanych mu we wniosku o ukaranie czynów.
Zgodnie z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego Radca Prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. Jednocześnie art. 12 pkt. 1 ww. kodeksu Radca Prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniający profesjonalny charakter działania.
Dokonane ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że Obwiniony pomimo tego, że uczestnicząc w rozprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym W.(1) […] Wydział Cywilny
o sygn. akt […] w dniu […] został przez Sąd poinformowany o wyznaczeniu terminu rozprawy w dniu […]. Co więcej miał świadomość, że na ten termin wezwany został Pokrzywdzony, którego Sąd zamierzał przesłuchać w charakterze strony. Obwiniony nie stawił się jednak na termin dnia […].
W toku postępowania nie ujawniono jakichkolwiek okoliczności wyjaśniających powody takiego zaniechania, w tym ewentualnie wyłączających odpowiedzialność Obwinionego. Obwiniony tłumaczył swoją nieobecność na rozprawie w dniu […] swoim przeoczeniem. Jednocześnie wskazuje jednak, że zaniechanie Obwinionego nie znajduje usprawiedliwienia powodami wyłączającymi jego odpowiedzialność.
Niewątpliwie nie stawiając się na termin rozprawy sądowej w dniu […]. bez usprawiedliwienia i bez zapewnienia stosownego zastępstwa Obwiniony naruszył art.
6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych wobec czego należało uznać go winnym zarzucanego mu czynu z pkt 1 wniosku Rzecznika.
Zdaniem OSD charakter przewinienia dyscyplinarnego objętego pierwszym zarzutem wniosku o ukaranie, którego dopuścił się Obwiniony, okoliczność że do popełnienia tego czynu doszło niewątpliwie z winy nieumyślnej oraz późniejszego zachowania Obwinionego, którym przejawiał on wolę zminimalizowania negatywnych skutków tego czynu powoduje, że adekwatną karą jest kara nagany.
OSD uznał także za udowodnione, że Obwiniony dopuścił się drugiego z zarzucanych mu czynów, tj. nie podjął czynności wymaganych od pełnomocnika procesowego w celu umożliwienia klientowi podjęcia świadomej decyzji o wniesieniu środka odwoławczego od niekorzystnego dla niego rozstrzygnięcia i jego ewentualnego wniesienia czym naruszył art.
6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego ogłoszonego uchwałą Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych. Popełnienie tego czynu nastąpiło w ocenie OSD w analogicznych warunkach jak popełnienie czynu objętego zarzutem pierwszym wniosku o ukaranie.
Także okoliczność popełnienia przez Obwinionego czynu objętego trzecim zarzutem wniosku o ukaranie, tj. nienależytego informowania klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku, nie budzi wątpliwości w świetle zebranego materiału dowodowego. Stanowi jednocześnie konsekwencję popełnienia pierwszego z czynów, tj. niestawienia się na terminie rozprawy sądowej w dniu […]. bez usprawiedliwienia i bez zapewnienia stosownego zastępstwa co w konsekwencji spowodowało, że Obwiniony nie miał świadomości o wydanym w sprawie wyroku.  W ocenie OSD popełnienie tego czynu nastąpiło w analogicznych warunkach jak popełnienie czynu objętego zarzutem pierwszym wniosku o ukaranie. 
Ponadto postawa Obwinionego który po popełnieniu czynów niezgodnych z zasadami etyki radcy prawnego, mając świadomość nieprawidłowości swojego postępowania, oraz jego konsekwencji, starał się ograniczyć ujemne skutki dla Pokrzywdzonego a jednocześnie wprowadził w prowadzonej przez siebie kancelarii środki techniczne, które mają zapobiec popełnieniu czynów objętych wnioskiem o ukaranie, ma wpływ na wymiar kary. W ocenie Sądu taka postawa Obwinionego przekonuje, iż cel prewencji ogólnej, jak i szczególnej zostanie, w stosunku do Obwinionego osiągnięty, w związku z czym w ocenie Sądu kara nagany jest adekwatna do popełnionych przewinień.
Na podstawie art. 651 ust. 1 Ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w pkt.. 1, 2 oraz 3 OSD orzekł jako karę łączną karę nagany.    
O kosztach postępowania na podstawie art. 70? ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt. 1 uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(AD)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy