06.11.2024

Orzeczenie z dnia 10 lutego 2021 r., Sygn. akt: D 32/20

opublikowano: 2021-11-10 przez: Więckowska Milena

 
 

Orzeczenie z dnia 10 lutego 2021 r. Sygn. akt: D 32/20
Orzeczenie nie jest prawomocne.
                                                                                                       
PRZEWODNICZĄCY: r. pr. Igor Bąkowski
 CZŁONKOWIE: r. pr. Piotr Staniec
 r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala
           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K. ([…]) obwinionemu o to, że:
w dniu […] r. działając jako radca prawny naruszył zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że skierował do sekretariatu rzecznika dyscyplinarnego fax z informacją, iż w dniu następnym ma wyznaczoną rozprawę gdzie występuje jako pełnomocnik i z tego powodu nie może się stawić na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, usiłując w ten sposób wprowadzić w błąd Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego co do okoliczności stawiennictwa na jego wezwanie, gdy tymczasem jak się później okazało, nie zamierzał uczestniczyć w zaplanowanej rozprawie, albowiem uczestniczył w niej z jego substytucji inny radca prawny, któremu Obwiniony udzielił substytucji już w dniu […] r., tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 KERP,
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego K. ([…]) winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego K. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
 
Uzasadnienie
 
Postanowieniem z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wyłączył do odrębnego postępowania materiały ze sprawy prowadzonej pod sygn. akt […], w postaci wezwania z […] r., pisma z wnioskiem o odroczenie terminu z dnia […] r., wezwania z […] r. i pisma z […] r. dotyczące postępowania radcy prawnego K. (zwany dalej także „obwinionym”).
 
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. („OIRP”) wniosek o ukaranie obwinionego radcy prawnego K., o to, że w dniu […] r. naruszył zasady etyki radcy prawnego w ten sposób, że skierował do sekretariatu Rzecznika Dyscyplinarnego fax z informacją, iż w dniu następnym ma wyznaczoną rozprawę gdzie występuje jako pełnomocnik i z tego powodu nie może się stawić na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, usiłując w ten sposób wprowadzić w błąd Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego co do okoliczności stawiennictwa na jego wezwania, gdy tymczasem jak się później okazało, nie zamierzał uczestniczyć w zaplanowanej rozprawie, albowiem uczestniczył w niej z jego substytucji inny radca prawny, któremu obwiniony udzielił substytucji już w dniu […] r., tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego („Kodeks Etyki”).
 
Obwiniony nie stawił się na rozprawę przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym pomimo prawidłowego wezwania.
 
Po przeprowadzeniu rozprawy, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał obwinionego winnym zarzucanego mu czynu.
 
Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie w tym dowody z dokumentów wskazanych we wniosku o ukaranie oraz zeznania pokrzywdzonej.
 
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył, co następuje:
 
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego prowadząc sprawę pod sygn. akt […] […] r. wezwał obwinionego na dzień […] r. celem ogłoszenia mu postanowienia o przedstawieniu zarzutów i przesłuchania go w charakterze obwinionego. Wezwanie to zostało odebrane […] r. (dowody k. […]).
 
[…] r. obwiniony przekazał do sekretariatu Rzecznika Dyscyplinarnego fax z informacją, iż w dniu następnym ma wyznaczoną rozprawę gdzie występuje jako pełnomocnik i z tego powodu nie może się stawić na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego wnosząc o odroczenie terminu jego przesłuchania (dowód k. […]).
 
W związku z powyższym, Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego zwrócił się do obwinionego o wyjaśnienie w jakiej dacie odebrał wezwanie z Sądu Rejonowego w Ż. I do jakiej sprawy jest pełnomocnikiem (dowód k. […]).
 
W piśmie z […] r. obwiniony wskazał, iż termin rozprawy na dzień […] r. został wyznaczony na poprzedniej rozprawie w dniu […] r., a na rozprawę w dniu […] r. ustanowił substytuta, w związku ze złym samopoczuciem po powrocie z wakacji z H. (dowód k. […]).
 
O fakcie iż informacja obwinionego, że substytucji udzielił […] r. jest nieprawdziwa świadczy wyjaśnienie złożone na kolejne wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego. W piśmie z […] r. obwiniony wyjaśnił, że na rozprawie w Sądzie Rejonowym w Ż. w dniu […] r. stawił się r.pr. M. a substytucja została wystawiona w dniu […] r. i złożona na terminie rozprawy w dniu […] r. (dowód k. […]).
 
W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości iż obwiniony w dniu […] r. naruszył zasady etyki radcy prawnego w ten sposób, że skierował do sekretariatu Rzecznika Dyscyplinarnego fax z informacją, iż w dniu następnym ma wyznaczoną rozprawę gdzie występuje jako pełnomocnik i z tego powodu nie może się stawić na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, usiłując w ten sposób wprowadzić w błąd Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego co do okoliczności stawiennictwa na jego wezwania, gdy tymczasem jak się później okazało, nie zamierzał uczestniczyć w zaplanowanej rozprawie, albowiem uczestniczył w niej z jego substytucji inny radca prawny, któremu obwiniony udzielił substytucji już w dniu […] r.
 
Sąd uznał iż działanie to wypełniało dyspozycję popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 6 Kodeksu Etyki w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
 
Zgodnie z art. 6 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami.
 
Trzeba podkreślić iż zgodnie z art. 61 ust 1 Kodeksu Etyki radcę prawnego obowiązuje szacunek i lojalność wobec organów samorządu radców prawnych. Zgodnie z art. 62 ust 1 Kodeksu Etyki radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu Etyki.
 
Jak podkreślono w art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki radca prawny wezwany przez rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę czy sąd dyscyplinarny obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo. W ustępie 3 tego artykułu podkreślono, że radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez podmioty, o których mowa powyżej, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu Etyki obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.
 
Uznając winę obwinionego Sąd uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionego na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 2 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary nagany.
 
Rodzaj kary w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy.
 
Wysokość wymierzonej kary jest uzasadniona stopniem winy i wyważona biorąc pod uwagę charakter naruszenia i postawę obwinionego, w tym jego unikanie kontaktu z organami dyscyplinarnymi samorządu radcowskiego.
 
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
E.R.

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy