28.03.2024

Orzeczenie z dnia 09 lipca 2018 r. Sygn. akt: D 33/18

opublikowano: 2020-01-22 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 09 lipca 2018 r. Sygn. akt: D 33/18
Orzeczenie prawomocne
WSD orzeczeniem WO - 38/19 z dnia 15 maja 2019 r. zmienia uzasadnienie orzeczenia Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w Warszawie z dnia 9 lipca 2018 r., sygn. akt D 33/18 w ten sposób, że  zwrot „pokrzywdzony” w odpowiednich formach deklinacyjnych zawarty na:
- str. […] uzasadnienia orzeczenia (k. […] akt sprawy) linijka […] od góry,
- str. […] uzasadnienia orzeczenia (k. […] akt sprawy) linijka […] od góry,
- str. […] uzasadnienia orzeczenia (k. […] akt sprawy) linijka […] od dołu,
- str. […] uzasadnienia orzeczenia (k. […] akt sprawy) linijka […] od góry,
- str. […] uzasadnienia orzeczenia (k. […] akt sprawy) linijka […] od dołu,
Zastępuje zwrotem „ świadek P.(2)” w odpowiednich formach deklinacyjnych.
 
 
PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Tomasz Iwańczuk
CZŁONKOWIE:    r. pr. Igor Bąkowski
r. pr. Agnieszka Świstak
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala
           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu J., […], obwinionej o to, że:
w okresie od […] r. do dnia […] r. udzieliła pomocy prawnej poprzez przyjęcie pełnomocnictwa i reprezentowanie P.(1) (córki) w toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. sprawie o rozwód przeciwko P.(2), w sytuacji gdy w sprawie tej na rozprawie w dniu […] r., przed udzieleniem pełnomocnictwa, zeznawała jako świadek o okolicznościach sprawy,
tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 27 pkt. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.
w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego,
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego J., […], winną zarzucanego w punkcie […] wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 27 pkt. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego J., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
 
Uzasadnienie
 
W dniu […] roku pan P.(2) wniósł o wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec radcy prawnego J., z uwagi na podejrzenie naruszenia przez Radcę Prawnego Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Skarżący P.(2) wskazał, iż w czasie toczącej się od […] roku przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydziałem Cywilnym Rodzinnym Odwoławczym sprawie rozwodowej między Skarżącym, a K., na rozprawie w dniu […] roku, zeznawała w charakterze świadka matka jego żony – radca prawny J.. Po złożeniu zeznań J. złożyła wniosek o ustanowienie jej pełnomocnikiem i możliwość reprezentowania córki w dalszym postępowaniu rozwodowym. Skarżący wskazał również, że m.in. w miejscu prowadzenia działalności przez radcę prawnego J. w dziecięcym foteliku, w którym Skarżący woził syna został zainstalowany nielegalny podsłuch w postaci bardzo małego dyktafonu, wskutek czego były nagrywane osoby trzecie bez ich wiedzy i zgody. Sprawę zamontowania podsłuchu Skarżący zgłosił na Policję.

W dniu […] roku ww. radca prawny została wezwana przez Rzecznika Dyscyplinarnego do złożenia pisemnych wyjaśnień.

Pismem z dnia […] roku J. ustosunkowała się do wezwania wskazując, że w prawdzie w dniu […] roku, po złożeniu zeznań w sprawie rozwodowej swojej córki z P.(2) złożyła w Sądzie pełnomocnictwo procesowe udzielone przez córkę, lecz w jej ocenie działanie takie nie narusza Kodeksu Etyki Zawodowej, poza tym w ramach udzielonego pełnomocnictwa nie podjęła żadnej czynności na Sali sądowej poza złożeniem oświadczenia, że ani kodeks postępowania cywilnego ani orzecznictwo nie stoi na przeszkodzie jej uczestniczeniu w sprawie.  

Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznika Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po przeprowadzeniu czynności sprawdzających na skutek zawiadomienia złożonego przez pana P.(2) w sprawie dotyczącej radcy prawnego J. (nr wpisu […])  na podstawie art. 303 oraz art. 325 e § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) oraz w zw. z art. 741 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn.zm.) postanowił wszcząć dochodzenie w sprawie:
  1. udzielenia pomocy prawnej poprzez przyjęcie przez radcę prawnego J. pełnomocnictwa i reprezentowanie P.(1) (córki) w toczącej się przez Sądem Okręgowym w W. sprawie o rozwód przeciwko P.(2), w sytuacji gdy w sprawie tej ww. uprzednio zeznawała jako świadek
    tj. popełnienia czynu z art. 27 pkt 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych;
  2. umieszczenia przez radcę prawnego J. w foteliku dziecięcym dyktafonu i nagrywania osób trzecich bez ich wiedzy i zgody
    tj. popełnienia czynu z art. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
Postanowieniem z dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na podstawie art. 313 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) w zw. z art. 741 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn.zm.) postanowił przedstawić radcy prawnemu J. zarzut o to, że w okresie od […] roku do chwili obecnej udzieliła pomocy prawnej poprzez przyjęcie pełnomocnictwa i reprezentowanie P.(1) (córki) w toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. sprawie o rozwód przeciwko P.(2), w sytuacji gdy w sprawie tej na rozprawie w dniu […] r., przed udzieleniem pełnomocnictwa, zeznawała jako świadek o okolicznościach sprawy, tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych w zw. z art. 27 pkt 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

Postanowieniem z dnia […] roku Rzecznik Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w oparciu o art. 17 § 1 pkt 1 KPK w zw. z art. 741 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych postanowił umorzyć dochodzenie w części w zakresie umieszczenia przez radcę prawnego J. w foteliku dziecięcym dyktafonu i nagrywania osób trzecich bez ich wiedzy i zgody – wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniła ww. radca prawny.

Dnia […] r. Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W. wniosek o ukaranie) radcy prawnego J. (nr wpisu […]) za to, że w okresie od […] roku do dnia […] roku udzieliła pomocy prawnej poprzez przyjęcie pełnomocnictwa i reprezentowanie P.(1) (córki) w toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. sprawie o rozwód przeciwko P.(2), w sytuacji gdy w sprawie tej na rozprawie w dniu […] roku, przed udzieleniem pełnomocnictwa, zeznawała jako świadek o okolicznościach sprawy, tj. popełnienia czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 27 pkt 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

W dniu […] r., na rozprawie przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. stawili się obwiniona r.pr. J., obrońca obwinionej adw. N., pokrzywdzony P.(2) oraz Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
 
Od […] roku w Sądzie Okręgowym […] Wydział Cywilny Rodzinny – Odwoławczy toczyła się sprawa rozwodowa pomiędzy pokrzywdzonym P.(2), a P.(1) (sygn. akt […]). Podczas rozprawy, która odbyła się w dniu […] roku, Pani J. występowała na rozprawie w charakterze świadka. Następnie, po zakończeniu przesłuchania, pod koniec przebiegu rozprawy, Pani J. złożyła pełnomocnictwo udzielone przez P.(1) (córkę) w celu reprezentowania jej w dalszym postępowaniu rozwodowym.

Radca prawny J. (występując jako pełnomocnik P.(1)) podjęła następujące czynności w powyższej sprawie: złożyła pismo o doręczenie płyty z protokołem, złożyła wniosek o przesłanie przez Sąd Okręgowy do Sądu Apelacyjnego akt sprawy wraz z zażaleniem, złożyła pismo z uzupełnieniem o oryginał dokumentu pisma złożonego przez pierwszego pełnomocnika Pani P.(1). Ponadto, radca prawny J. przeglądała akta powyższej sprawy.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta sprawy o sygn. […] oraz załączonej dokumentacji.

Również w części Sąd oparł swoje ustalenia faktyczne na osobowych źródłach informacji tj. na zeznaniach pokrzywdzonego. Zeznania złożone przez pokrzywdzonego należało uznać za wiarygodne mogące stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Wskazany zarówno na etapie postępowania przed Zastępcą Rzecznika Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., jak również przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wyjaśnił okoliczności całej sprawy, które korespondowały z pozostałym zgromadzonym w aktach sprawy materiałem dowodowym.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Obwinionej w zakresie, w jakim przyznała się ona do zarzucanego jej czynu. Zeznania te pozostawały w zgodzie ze złożoną w sprawie dokumentacją, ponadto korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonego.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
 
I. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., obwiniony radca prawny J. dopuściła się przewinienia dyscyplinarnego – zarzucanego jej w pkt […] wniosku o ukaranie - w postaci udzielenia pomocy prawnej w okresie od […] roku do dnia […] roku poprzez przyjęcie pełnomocnictwa i reprezentowanie P.(1) (córki) w toczącej się przed Sądem Okręgowym w W. sprawie o rozwód przeciwko P.(2), w sytuacji, gdy w sprawie tej na rozprawie w dniu [..] roku, przed udzieleniem pełnomocnictwa, zeznawała jako świadek o okolicznościach sprawy, tj. popełnienie czynu z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 27 pkt 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierzył karę upomnienia.

Zgodnie z treścią art. 64 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r., o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., nr 10, poz. 65 z późn. zm.) radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu radcy prawnego oraz za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Podkreślić należy, iż powyższe jednoznacznie wskazuje, że wszczęcie postępowania może nastąpić, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie zawinionego, nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego bądź popełnienia czynów sprzecznych ze ślubowaniem radowskim lub zasadami etyki radcy prawnego.

Trzeba zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie bezspornym pozostawał fakt, iż podczas rozprawy w dniu […] roku przed Sądem Okręgowym w W. obwiniona radca prawny zeznawała jako świadek w toczącej się sprawie rozwodowej pokrzywdzonego P.(2) i P.(1), a następnie przedłożyła do akt sprawy pełnomocnictwo do reprezentowania P.(1) (swojej córki).

Powyższe zachowanie radcy prawnego w ocenie Sądu Dyscyplinarnego uznać należy za sprzeczne z wartościami prezentowanymi w Kodeksie Etyki Radcy Prawnego, jak i ustawy o radcach prawnych.

Podnieść należy, iż radca prawny nie może prowadzić sprawy ani udzielić w jakiejkolwiek formie pomocy prawnej, jeżeli złożył w tej sprawie zeznania jako świadek. Zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, taką podwójną rolę radcy prawnego: świadka oraz pełnomocnika procesowego w tej samej sprawie cywilnej, uznać należy za niedopuszczalną. Nakaz czynienia wszystkiego co najlepsze dla klienta nie jest bezwzględny. Dla dobra klienta nie można łamać tajemnicy radcowskiej ani godności i dobrego imienia zawodu.

II. W zakresie kary tj. zarówno rodzaju jak i jej wysokości Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, uznając, iż rodzaj kary jak i jej wysokość są adekwatne do popełnionych przez radcę prawnego czynów. Biorąc przy tym pod uwagę dotychczasową postawę radcy prawnego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. orzekł upomnienia. W ocenie Sądu powyższa kara nie będzie stanowiła zbytniego obciążenia dla obwinionego radcy prawnego, a jednocześnie będzie na tyle znacząca, iż będzie zapobiegała ewentualnym kolejnym naruszeniom przepisów prawa oraz zasad etyki w przyszłości.

III. O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych biorąc pod uwagę stopień złożoności sprawy wyznaczających niezbędny nakład pracy dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy