19.04.2024

Orzeczenie z dnia 18 kwietnia 2016 r. Sygn. akt: D 5/2016

opublikowano: 2017-05-22 przez:

Orzeczenie z dnia 18 kwietnia 2016 r. Sygn. akt: D 5/2016
Orzeczenie prawomocne
 
Przewodniczący: radca prawny Igor Bąkowski
Członkowie: radca prawny Marzena Okła-Anuszewska
radca prawny Michał Rajski
Protokolant: Anna Gabrysiak

 

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu. S., [...], obwinionej o to, że:  
  1. nie wydała klientowi po zakończeniu stosunku prawnego w [...] r., na podstawie którego radca prawny prowadziła sprawy, wszystkich dokumentów i pism w prowadzonych sprawach spółek [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 507); 
  2. nie informowała klienta co najmniej do początku [...] r. o przebiegu prowadzonych spraw spółek [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o.; tj. o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 507); 
orzeka:
  1. Uniewinnić r.pr. S., [...], od zarzucanego jej w pkt 1 wniosku o ukaranie czynu;
  2. Uniewinnić r.pr. S., [...], od zarzucanego jej w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu;
  3. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych koszty postępowania przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym w W. pokrywa Okręgowa Izba Radców Prawnych w W.
 
Uzasadnienie
 
[...]r. do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęła skarga złożona przez P. (zwaną dalej także „skarżącą”) na działania radcy prawnego S.(zwanej dalej także „obwinioną”). W piśmie tym skarżąca wskazała, że do [...] r. obwiniona zajmowała się obsługą prawną spółek [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., których interesy skarżąca reprezentuje. Wskazała, że po zakończonej współpracy i wypowiedzeniu obwinionej pełnomocnictwa do prowadzenia spraw, pomimo licznych próśb, nie przekazała skarżącej całej dokumentacji odnośnie prowadzonych postępowań, a liczne maile, telefony i korespondencja pocztowa pozostały bez odzewu. Podniosła, iż próby osobistego kontaktu w siedzibie kancelarii nie dawały rezultatu, obwiniona ciągle była nieobecna.
W ocenie skarżącej, zachowanie obwinionej miało negatywny wpływ na działalność reprezentowaną przez skarżącą i doprowadziło do szeregu komplikacji. Wskazała tutaj w szczególności na brak przekazania informacji o licytacji nieruchomości przy ul. [...], w której siedzibę ma spółka [...] Sp. z o.o. Skarżąca wskazała, że korespondencja, jaką przekazywał komornik C. z P. na adres kancelarii obwinionej nigdy nie została przekazana skarżącej i nie miała informacji o jej rozpoczęciu i dowiedziawszy się o licytacji lokalu w ostatniej chwili nie miała możliwości skutecznej obrony swoich praw.
Skarżąca podniosła także, że obwiniona nie przekazywała informacji na temat postępowań dotyczących spraw spółek, w których była umocowana do reprezentacji, w tym nie informowała o postanowieniach zapadłych w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym we W., za sygn. akt [...].
W odpowiedzi na złożoną skargę skarżąca wskazała, iż nie zgadza się z żadnym ze wskazanych zarzutów i że brzmią one absurdalnie.
Podkreśliła, że skarżąca błędnie wskazuje adres prowadzenia działalności przez obwinioną w W. przy ul. [...], podczas gdy w miejscu tym prowadziła kancelarię ok. [...] lat temu, a aktualnie posiada własny lokal i kancelaria co najmniej od [...] lat mieści się na ul. [...], o czym skarżąca wie doskonale, ponieważ wielokrotnie tam bywała, a także pod tym adresem zarejestrowana była jedna ze spółek, o których pisze tj. [...] Sp. z o.o.
Wskazała, iż nie zdarzyło się nigdy aby nie była dostępna dla skarżącej. Podkreśliła, że miała z nią bieżący kontakt osobisty, ostatni na dzień przed licytacją. Wskazała, że nie ma wiedzy aby jakiekolwiek emaile kierowane na jej skrzynkę mailową pozostawały bez odpowiedzi.
Podkreśliła, że z firmami w których skarżąca [...], nawiązała współpracę kilka lat temu, a powodem tego był fakt, że spółka Sp. z o.o. była w trakcie kontroli podatkowej, w wyniku której w drodze decyzji ostatecznej ustalono zaległość w kwocie ok. [...] zł, a z akt postępowania podatkowego wynikało, iż zaległość ta powstała wskutek wystawiania tzw. [...]. Skarżąca podjęła możliwe działania w kierunku odwołania się ale nie przyniosły one efektu. Majątkiem spółki był lokal o licytacji, którego pisze skarżąca. Podkreśliła, że nieprawdą jest, iż wskutek niepodjęcia działań prawnych spółka ta pozbawiona została możliwości obrony swoich praw – licytacja nie doszła do skutku ponieważ nikt nie wpłacił wadium, a wierzyciel nie zgłosił wniosku o przejęcie nieruchomości. W dniu kiedy odbyła się licytacja na posiedzeniu obecna była jedna z pracownic spółki, z którą obwiniona spotkała się po posiedzeniu. Wskazała, że nie widzi podstaw do zarzutu jakoby przez jej działania spółka miałaby być pozbawiona obrony swoich praw, w tym niezaskarżanie postanowień od których odwołania nie wie do jakiego skutku miały prowadzić, m.in. w świetle tego, że fakt zadłużenia spółki był bezsporny. Wskazała jednocześnie na zaangażowanie kancelarii w sytuacji wydania wyroku zaocznego w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Ł., w której obwiniona zaangażowała się niwelując skutki uchybień spółki w terminie i pomagając w znalezieniu miejscowej pomocy prawnej. Wskazała, że skarżąca nie informowała jej, że w sprawie działa inny pełnomocnik, w sytuacji gdy obwiniona nie miała cofniętego pełnomocnictwa.
Podniosła iż na odbiór akt ze swojej kancelarii czeka co najmniej kilka miesięcy z zapewnieniami, że ktoś się po nie zgłosi.
 
Po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających, Rzecznik Dyscyplinarny w dniu [...] r. wniósł do Sądu wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec obwinionej o to że (1) nie wydała klientowi po zakończeniu stosunku prawnego w [...] r. wszystkich dokumentów i pism w prowadzonych sprawach spółek Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o. oraz (2) nie informowała klienta co najmniej od początku [...] r. o przebiegu prowadzonych spraw spółek [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o.
 
Na rozprawę w dniu [...] r. nie stawiła się skarżąca, obwiniona ani świadek K.
Sąd na podstawie art. 391 kpk stosowanego odpowiednio dopuścił jako dowód z protokołu z zeznań świadka P. z dnia [...] r. (k. [...] ) oraz dowód z protokołu z zeznań świadka K. z dnia [...] r. (k. [...] ), które to zeznania przewodniczący odczytał.
Zgodnie z protokołem z świadka P. z dnia [...] r. (k. [...]), świadek podtrzymała twierdzenia wskazane w skardze. Wskazała, że obwiniona zlekceważyła wszystkie sprawy sądowe, a z rozmowy z nią wynikało, że była na rozprawach a później okazało się że na nich nie była, nie dojeżdżała na sprawy, [...]. Wskazała, że próbowali się kontaktować z obwinioną mailowo i telefonicznie bez odzewu. Wskazała, że zapłacili opłatę za złożenie wniosku o upadłość spółki [...] Sp. z o.o. i tego wniosku obwiniona nie złożyła, a pełnomocnictwo w tej sprawie było udzielone, a obwiniona twierdziła, że taki wniosek został złożony.
Skarżąca wskazała podczas przesłuchania, że złoży dokumenty dotyczące sprawy w ciągu [...] dni.
Zgodnie z protokołem z zeznań świadka K. z dnia [...] r. (k. [...] ), K. wskazał, że obwiniona zaniedbuje swoje sprawy i zaniedbywała swoje obowiązki w „naszych” sprawach, nie stawiała się na rozprawy, nie odpisywała na pisma z sądu i strony przeciwnej, pobrała opłatę sądową od upadłości a tej upadłości nie zgłosiła. Wskazał, że jeździł do kancelarii odebrać dokumenty firmy [...] Sp. z o.o. ale nie oddała ich do tej pory.
 
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył, co następuje:
Obwiniona świadczyła pomoc prawną na rzecz powiązanych ze skarżącą P. spółek [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., [...] Sp. z o.o., w tym była ich pełnomocnikiem m.in. w sprawie w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym W., za sygn. akt [...] oraz w innych bliżej niesprecyzowanych sprawach sądowych.
Pomoc prawna na rzecz wskazanych spółek (łącznie lub wybranych z nich) była świadczona nie dłużej niż do [...] r.
Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie wskazane we wniosku Rzecznika Dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
Skarżąca, jak i świadkowie nie przedstawili w toku postępowania przygotowawczego  i w toku postępowania sądowego żadnych wiarygodnych dowodów wskazujących na konkretne naruszenia przez obwinioną przepisów dotyczących wykonywania zawodu radcy prawnego.
W toku postępowania skarżąca P. wskazywała na naruszenia obwinionej w zakresie informowania o sprawach sądowych, niestawiennictwach na rozprawach, [...] lub [...]. Przesłuchany w charakterze świadka K. wskazany przez skarżącą współpracownik wskazanych spółek powtórzył wybrane zarzuty wskazywane przez skarżącą w sposób jeszcze ogólniejszy.
Skarżąca ani inny przedstawiciel wskazanych spółek nie przedstawili żadnych dowodów z dokumentów ani nie powołali konkretnych dokumentów dla potwierdzenia stawianych obwinionej zarzutów – pomimo zobowiązania się przez P. w protokole przesłuchania w charakterze świadka w dniu [...] r. do przedstawienia dodatkowych dokumentów.
Zarzut braku wydania dokumentów dotyczących prowadzonych spraw został sformułowany bardzo ogólnikowo i nie wykazano jakich spraw (strony, sądy, sygnatury) dotyczy. Żaden ze świadków nie wskazał ich w sposób skonkretyzowany.
W ocenie Sądu zeznania świadka K. cechowały się powtórzeniem w pewnym uproszczeniu w podobnej kolejności zeznań skarżącej. Biorąc pod uwagę iż K. był w tym czasie pracownikiem (współpracownikiem) spółek jego zeznania należy analizować z odpowiednią rezerwą, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu stanowiły one powtórzenie twierdzeń z zeznań skarżącej i nie zawierały żadnych skonkretyzowanych zarzutów ani nie wykazywały nienależytego postępowania skarżącej.
Nie jest zadaniem Rzecznika Dyscyplinarnego ani Sądu szukanie dowodów i potwierdzanie twierdzeń skarżących dotyczących postępowania radców prawnych w braku przedstawienia przez skarżących wiarygodnych dowodów uzasadniających wszczęcie postępowania dyscyplinarnego i wymierzenie kary dyscyplinarnej.
Działania radcy prawnego należy oceniać pod kątem okoliczności konkretnej sprawy i zgromadzonych w jej toku dowodów.
W postępowaniu dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego, zgodnie z którymi na skarżących i stronach postępowania ciąży obowiązek wskazywania dowodów dla wykazania odpowiedzialności dyscyplinarnej zaskarżonego radcy prawnego. Jednocześnie przepisy te nakazują nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzygać na korzyść obwinionego.
Wobec braku zgromadzenia dowodów pozwalających na jednoznaczne ustalenie dopuszczenia się przez obwinioną zarzucanych jej czynów, przy zastosowaniu obowiązującej wynikającej z przepisów kpk zasady nakazującej rozstrzygać wątpliwości w sprawie na korzyść obwinionej, nie można stwierdzić aby doszło do naruszenia obowiązków zawodowych czy zasad wykonywania zawodu radcy prawnego przez obwinioną.
W tym stanie należało uniewinnić obwinioną od zarzucanych jej czynów.
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
(jk)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy