26.04.2024

Orzeczenie z dnia 12 sierpnia 2019 r. Sygn. akt: D 131/19

opublikowano: 2021-02-05 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 12 sierpnia 2019 r. Sygn. akt: D 131/19
Orzeczenie jest prawomocne
 
PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
CZŁONKOWIE:           r. pr. Michał Rajski
r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
PROTOKOLANT:          Karolina Szymala
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu Z. ([…]) obwinionemu o to, że:
naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego poprzez zachowanie polegające na tym, że w dniu […] roku będąc wezwanym w charakterze oskarżonego stawił się na rozprawie przed Sądem Rejonowym w T. […] Wydział Karny w sprawie o sygn. akt […] w stanie nietrzeźwości, co zostało potwierdzone protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości wykonanego na polecenie Przewodniczącego składu orzekającego, przez co naruszył powagę sądu i godność zawodu radcy prawnego,
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 11 ust. 1 i 48 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.)
 
orzeka:
 
  1. Uznaje radcę prawnego Z. ([…]) winnym zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 11 ust. 1 i 48 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany;
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego Z. ([…]) na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] ([…]) złotych.
 
Uzasadnienie
 
Wnioskiem o ukaranie z dnia […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniósł o ukaranie radcy prawnego Z. ([…]) zarzucając mu, że naruszył Kodeks Etyki Radcy Prawnego poprzez zachowanie polegające na tym, że w dniu […] r. będąc wezwanym w charakterze oskarżonego stawił się na rozprawie w Sądzie Rejonowym w T. […] Wydział Karny w sprawie o sygn. akt […] w stanie nietrzeźwości, co zostało potwierdzone protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości wykonanego na polecenie Przewodniczącego składu orzekającego, przez co naruszył powagę sądu i godność zawodu radcy prawnego, tj. dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 11 ust. 1 i art. 48 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. (dalej także: „KERP”) w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (dalej także: „RadcPrU”).
 
W dniu […] r. Obwiniony wniósł odpowiedź na wniosek o ukaranie, w którym wniósł o wydanie orzeczenia skazującego i wymierzenie kary bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, wskazując, że jest to wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Wyraził także żal z powodu naruszenia zasad Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 
Sąd rozpoznał wniosek o ukaranie na rozprawie w dniu […] r. 
 
Obwiniony poddał się dobrowolnie karze, czemu nie sprzeciwił się Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego ani obecny na sali Pokrzywdzony.
 
Dowody z dokumentów, włączone postanowieniem na rozprawie, po ich analizie Sąd uznał za potwierdzające dokonane ustalenia.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zgodził się z wnioskiem Obwinionego i wydał orzeczenia z nim zgodne, zważył także, co następuje:
 
Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego może nastąpić, jeśli zachodzi uzasadnione podejrzenie zawinionego nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego, za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego -  art. 64 ust. 1 RadcPrU.
 
Zgromadzone w aktach sprawy dowody w postaci dokumentów pozwoliły Sądowi na jednoznaczny wniosek, że zarówno okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego wskazanego we wniosku o ukaranie nie budzą wątpliwości, tj. Obwiniony w dniu […] r. będąc wezwanym w charakterze oskarżonego stawił się na rozprawie w Sądzie Rejonowym w T. […] Wydział Karny w sprawie o sygn. akt […] w stanie nietrzeźwości, co zostało potwierdzone protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości wykonanego na polecenie Przewodniczącego składu orzekającego, jak i wina Obwinionego nie budzą wątpliwości.
 
Zgodnie z art. 48 KERP radca prawny powinien dbać o to, aby jego zachowanie nie naruszyło powagi sądu, urzędu lub innych instytucji, przed którymi występuje, a także, by jego wystąpienia nie naruszały godności osób uczestniczących w postępowaniu.
 
Stawiennictwo w sądzie w stanie nietrzeźwości jest zachowaniem karygodnym, niezależnie od tego kto się go dopuszcza. Jest ono obraźliwe dla wszystkich uczestników postępowania i sądu orzekającego. Natomiast w sytuacji, gdy takiego czynu dopuszcza się radca prawny, jest ono szczególnie naganne. Gdyby Obwiniony inkryminowego zachowania dopuścił się wykonując czynności zawodowe, ocena jego zachowania byłaby jeszcze surowsza. Zważywszy na fakt, że Obwiniony stawił się w stanie nietrzeźwości we własnej sprawie, należy jego zachowanie ocenić pod kątem naruszenia godności zawodu w życiu prywatnym, zgodnie z art. 11 ust. 1 KERP. W wyniku tej oceny stwierdzić, że czyn Obwinionego narusza godność zawodu radcy prawnego w życiu zawodowym. Jest to zachowanie zasługujące na wymierzenie kary i to nie kary najniższej - upomnienia.
 
Zważywszy na fakt, że Obwiniony poddał się dobrowolnie karze, a Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego i Pokrzywdzony się temu nie sprzeciwili, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny, uznając, że okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości a zawnioskowana przez Obwinionego kara jest adekwatna do zarzucanego czynu, działając w oparciu o przepisy art. 387 Kodeksu postępowania karnego w zw. z art. 741 RadcPrU, orzekł wobec Obwinionego karę nagany, zgodnie z art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 RadcPrU.
 
Wymierzona kara jako kara dosyć surowa, pozwala w ocenie Sądu dobrze spełnić funkcje prewencyjne kary – zapobiegać popełnianiu tego typu przewinień w przyszłości, jest adekwatna do stopnia winy radcy prawnego Z. i odpowiada dotychczasowej postawie Obwinionego jako radcy prawnego, który dotychczas nie popełniał deliktów dyscyplinarnych.
 
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
 
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy