28.03.2024

Orzeczenie z dnia 5 marca 2014 r., Sygn. akt: D 115/2013

opublikowano: 2014-09-30 przez:

Orzeczenie z dnia 5 marca 2014 r., Sygn. akt: D 115/2013
Orzeczenie prawomocne
 
Przewodniczący: r. pr. Bogdan Sanowski
Członkowie: r. pr. Mirosław Drzewicki
r. pr. Rafał Ziembiński
Protokolant: Anna Gabrysiak
 
Po rozpoznaniu na rozprawach w dniach [...] r., [...]r. w W. sprawy przeciwko r. pr. S, [...], Obwinionej o to, że:
w okresie od dnia obwinionej r. do dnia [...] r. pomimo udzielenia jej pełnomocnictwa przez W w sprawie przeciwko Dyrektorowi Z oraz pobrania zaliczki w kwocie [...] zł unikała kontaktu z Mocodawcą oraz nie podjęła żadnych czynności w zleconej sprawie, tj. o czyn naruszający podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określone w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 z późn. zm.);
 
orzeka:
 
  1. Uznaje r. pr. S, [...], winną tego, że w okresie od dnia obwinionej r. do dnia [...] r. pomimo udzielenia jej pełnomocnictwa przez W w sprawie przeciwko Dyrektorowi Z oraz pobrania zaliczki w kwocie [...] zł unikała kontaktu z Mocodawcą oraz nie podjęła żadnych czynności w zleconej sprawie, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 65 ust. 1 pkt 2 i ust. 2a ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany z ostrzeżeniem oraz dodatkowo zakaz wykonywania patronatu na okres 5 lat;
  2. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od Obwinionej r.pr. S, [...], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę [...] zł ([...]złotych).
 
Uzasadnienie

Pismem z dnia [...]r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w Warszawie wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko radcy prawnemu S, wpisanej na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców prawnych w Warszawie pod numerem [...] („Obwiniona”), zarzucając je że:

w okresie od dnia [...] r. do dnia [...] r. pomimo udzielenia jej pełnomocnictwa przez W w sprawie przeciwko Dyrektorowi Z oraz pobrania zaliczki w kwocie [...] zł, unikała kontaktów z mocodawcą oraz nie podjęła żadnych czynności w zleconej sprawie, tj. o czyn naruszający podstawowe wartości i zasady wykonywania zawodu radcy prawnego określone w art. 6 pkt 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.  

Sąd przeprowadził postępowanie na rozprawie w dniach [...] r. oraz [...] r.

Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
W dniu [...] r. p. W, będący w sprawie Pokrzywdzonym, zgłosił się do Kancelarii Radcy Prawnego dr S w Warszawie przy ul. B [...]z prośbą o pomoc prawną w sprawie dotyczącej odwołania od decyzji organu emerytalnego obniżającego jego świadczenie emerytalne. Poinformował Obwinioną o stanie sprawy wskazując, że w [...] r. zapadł dla niego niekorzystny wyrok. Osobiście nie mógł uczestniczy w rozprawie, co spowodowane było zmianą miejsca zamieszkania, o czym zawiadomił sąd, mimo tego zawiadomienia sądu kierowane były na niewłaściwy adres, stąd nie mógł by skutecznie informowany o biegu sprawy przed sadem i osobiście uczestniczyć w wyznaczonej rozprawie. O wyroku dowiedział się przeglądając akta sprawy na początku [...] r. i chciał wnieść apelację od niekorzystnego rozstrzygnięcia. Poinformował także, że dnia [...]r. zwrócił się do Sądu Okręgowego w W XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych z prośbą o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku zapadłego dnia [...]r. w sprawie o sygn. akt. [...] ([...]).

Obwiniona po zapoznaniu się z przedstawionym przez Pokrzywdzonego stanem sprawy oraz dokumentami oświadczył, że wyraża gotowość podjęcia się prowadzenia sprawy, wskazując przy tym, że w zaistniałej sytuacji niezbędne jest szybkie działanie z uwagi na upływające terminy procesowe. Obwiniona zobowiązała się do z aktami sprawy w Sadzie Okręgowym, celem napisania niezbędnych wniosków o uzasadnienie wyroku, a w dalszej kolejności sporządzenia apelacji. Celem wykonania tych czynności Obwiniona dnia o[...] r. przyjęła pełnomocnictwo do reprezentowania Pokrzywdzonego w sprawie przeciwko Dyrektorowi Z w sprawie dotyczącej wysokości emerytury i występowania w imieniu Pokrzywdzonego przed sądami powszechnymi, organami administracji publicznej i innymi instytucjami z prawem do substytucji ([...]). Poleceniem przelewu Pokrzywdzony przekazał na rzecz kancelarii Obwinionej kwotę [...] zł tytułem porady prawnej ([...]).  

W okresie od dnia udzielenia pełnomocnictwa do zastępowania w sprawie ([...]r.) do dnia [...]r. Obwiniona nie podjęła żadnych czynności w przyjętej do prowadzenia sprawie, choć jak sama wskazywała sprawa ta wymagała szybkiego działania. Pokrzywdzony wielokrotnie próbował się skontaktować z Obwinioną, a wszelkie próby okazały się bezskuteczne. Pismem z dnia [...] r. skierowanym do Obwinionej, Pokrzywdzony cofnął udzielone w sprawie pełnomocnictwo informując przy tym, że pismo o cofnięciu pełnomocnictwa zostanie złożone do akt sprawy w Sądzie Okręgowym. Jednocześnie Pokrzywdzony zwrócił się do Obwinionej o zwrot złożonych dokumentów oraz wpłaconej na rzecz jej kancelarii kwoty, załączając przy tym kopię pełnomocnictwa oraz dowód wpłaty ([...]). Pismo to pozostało bez jakiejkolwiek reakcji ze strony Obwinionej.

Zeznania Obwinionej złożone na rozprawie w dniu [...] r. zostały przez Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznane za niewiarygodne, gdy chodzi o stwierdzenia, że Obwiniona umówiła się z Pokrzywdzonym, że w momencie otrzymania przez niego odpowiedzi z sądu w postaci postanowienia o przywróceniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia, albo odmowie przywrócenia terminu, Pokrzywdzony skontaktuje się z Obwinioną w celu podjęcia dalszych kroków. Za taką poradę Obwiniona przyjęła kwotę [...] zł wyjaśniając, że na tym etapie nie miała nic do zrobienia. Nie zasługuje także na uwzględnienie twierdzenie Obwinionej, że udzielone jej przez Pokrzywdzonego pełnomocnictwo miało charakter przyszłościowy, a podkreślenie, że wynikało z okresu przedświątecznego jest niezrozumiałe wobec daty udzielonego pełnomocnictwa w dniu [...] r. i wobec zapoznania się z treścią pisma Pokrzywdzonego z dnia [...] r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie. Na niewiarygodność wyjaśnień Obwinionej wskazują także twierdzenia, że nie chciała powielać wniosku o sporządzenie uzasadnienia, czego brakowało w piśmie Pokrzywdzonego, z tego względu, że „nie chciałam denerwować sądu”. Obwiniona przyznała, że wniosek można było złożyć [...] r., jednak, jak twierdzi Obwiniona, z przyczyn organizacyjnych nie mogła tego wykonać. Pozbawione wiarygodności jest również twierdzenie, że Obwiniona informowała Pokrzywdzonego, że jeżeli będzie możliwość podjęcia jakiś kroków procesowych, to będzie je prowadziła, zwłaszcza wobec przyjęcia pełnomocnictwa do występowania w imieniu Pokrzywdzonego i na jego rzecz. Nadto Obwiniona zasłania się niepamięcią w zakresie możliwości usunięcia wady występującej w piśmie Pokrzywdzonego skierowanym do sądu w sprawie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Obwiniona przyznała, ze nie zwróciła dotychczas dokumentów powierzonych jej przez Pokrzywdzonego oraz, że nie deklarowała zwrotu pieniędzy.   

Pozostałe dowody, w szczególności wyjaśnienia Pokrzywdzonego, treść pełnomocnictwa i innych dokumentów przedstawionych przez Pokrzywdzonego stanowiły wiarygodne źródło informacji o wykonywaniu, a właściwie zaniechaniu wykonywania przyjętego przez Obwiniona zlecenia, którego zakres określała treść pełnomocnictwa.
 
Oceniając ustalenia stanu faktycznego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że Obwiniona dopuściła się zarzucanych jej czynów.

Po pierwsze dokonane ustalenia pozwalają na stwierdzenie, że Obwiniona podjęła się prowadzenia sprawy przeciwko Dyrektorowi Z w Warszawie dotyczącej wysokości emerytury, a znając stan sprawy przyjęła pełnomocnictwo do występowania przed sądami powszechnymi. Z obowiązku tego nie wywiązała się należycie, a właściwie rzecz ujmując, pomimo ustaleń z Pokrzywdzonym, wbrew jego oczywistemu interesowi i mandatowi nie podjęła żadnych zleconych jej czynności, unikała kontaktów z mocodawcą, a pobrane wynagrodzenie w kwocie [...] zł ograniczało się w praktyce do przyjęcia pełnomocnictwa.

Postepowanie Obwinionej stanowi oczywiste działanie na szkodę klienta, a także niewykonanie przyjętego zlecenia, w ramach którego Obwiniona miała udzielić pomocy prawnej w postępowaniu sądowym. Już tylko to zaniechanie samo w sobie stanowi naruszenie obowiązku z art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, tj. obowiązku wykonywania pomocy prawnej rzeczowo i z należytą starannością. Zaniechanie jakimkolwiek czynnościom zmierzającym do prowadzenia przyjętej sprawy, wbrew interesowi i zamiarom klienta zawsze oznacza naruszenie tych obowiązków i podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej.

W toku postepowania nie ujawniono żadnych okoliczności wyjaśniających powody takiego zaniechania, w tym ewentualnie wyłączających odpowiedzialność Obwinionej. Składane przez Obwinioną wyjaśnienia są wzajemnie sprzeczne, na co wskazują ustalenia stanu faktycznego, a zatem nie są wiarygodne i nie znajdują usprawiedliwienia powodami wyłączającymi jej odpowiedzialność.

W związku z tym Obwinioną należało uznać winną zarzucanego jej czynu opisanego we wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego.

Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę charakter naruszenia, wyjaśnienia Obwinionej, która nie dostrzega w swoim postępowaniu uchybień, ani nie wyraża skruchy za zaistniałą sytuację, adekwatna jest kara nagany z ostrzeżeniem.

W ocenie Sądu Dyscyplinarnego w realiach tej sprawy, ani stopień jej skomplikowania, ani nakład pracy, ani przede wszystkim nie podjęcie przez Obwinioną jakichkolwiek czynności objętych zakreślonym pełnomocnictwem, a także jej stosunek do sprawy i klienta nie pozwalają na ocenę, że przyjęta zaliczka była adekwatna do zakresu faktycznie udzielonej pomocy prawnej, a właściwie do braku takiej pomocy. Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego w warunkach niewykonania przyjętych zobowiązań, co do zasady nie ma uzasadnienia dla zatrzymania honorarium w jakiejkolwiek wysokości. Postępowanie polegające na przyjęciu zaliczki i nie wykonanie nawet części swoich zobowiązań jest oczywiście nieuczciwe i sprzeczne z zasadami etycznymi zawodu radcy prawnego.

Uznając winę Obwinionej, obok kary nagany z ostrzeżeniem, Sąd Dyscyplinarny uznał za konieczne orzeczenie wobec obwinionego również dodatkowego środka w postaci zakazu patronatu, uznając, że z uwagi na rodzaj popełnionego czynu i stosunek do niego Obwiniona przez okres 5 lat nie powinna uczestniczyć w procesie przygotowania aplikantów do zawodu. Obwiniona podważyła swoim postępowaniem zaufanie, nie tylko do istoty zawodu radcy prawnego jako zawodu zaufania publicznego, ale także zaufanie jakie samorząd winien mieć do radcy prawnego, któremu powierza odpowiedzialną rolę przygotowania nowych członków samorządu do wykonywania pomocy prawnej. Postawa Obwinionej ujawniona w niniejszym postępowaniu niewątpliwie nie jest godna naśladowania i aplikanci radcowscy powinni być chronieni przed ewentualnością pobierania edukacji zawodowej na jego przykładzie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(EM)

Prawo i praktyka

Przygody Radcy Antoniego

Odwiedź także

Nasze inicjatywy