Orzeczenie z dnia 14 marca 2019 r. Sygn. akt: D 39/18
Orzeczenie prawomocne.
 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Michał Rajski
CZŁONKOWIE:    r. pr. Artur Załuski
r. pr. Katarzyna Kosicka - Polak
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawach w dniach […] r. i […] r. w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu P.(1), […], obwinionej o to, że:

1. w okresie od […] roku do dnia złożenia zawiadomienia tj. […] r. dopuściła się nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego działając na podstawie umowy o obsługę prawną zawartej w dniu […] r.  pomiędzy radcą prawnym, a P.(2) i P.(3) oraz po otrzymaniu w dniu […] r. kwoty […] zł tytułem wynagrodzenia za prowadzenie sprawy, unikała kontaktu z Mocodawcami oraz nie informowała ich o przebiegu sprawy wbrew postanowieniom §2 pkt. 2 przedmiotowej umowy
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy
z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1870 z późn. zm.)
w związku z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.

2. w bliżej nieokreślonym czasie, lecz nie później niż do dnia złożenia zawiadomienia
tj. […] r. pomimo otrzymania od osób Zawiadamiających środków pieniężnych w łącznej kwocie […] zł nie wystawiła i tym samym nie wydała swoim klientom faktury VAT ani też paragonu fiskalnego tytułem świadczonej na ich rzecz pomocy prawnej,
tj. popełnienia przewinienia dyscyplinarnego określonego w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1870 z późn. zm.) w związku z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r.
 

 

 
Dnia […] roku do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: OSD) wpłynął datowany na […] roku wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców  Prawnych  w W. (dalej: Rzecznik)  o ukaranie  radcy prawnego P.(1)  wpisanej na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. pod numerem wpisu […] o to, że:

 
Na rozprawę w dniu […] roku OSD  stawił się Rzecznik. Obwiniona, prawidłowo zawiadomiona o rozprawie, nie stawiła się bez usprawiedliwienia.  Pokrzywdzeni nie stawili się.  Na rozprawie OSD rozpoznał doręczony do OIRP w dniu […] roku  wniosek Pokrzywdzonych z dnia […] roku o przesłuchanie ich  w drodze pomocy prawnej w OSD właściwym dla miejsca zamieszkania i postanowił  wystąpić o udzielenie pomocy sądowej do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. w sprawie przesłuchania Pokrzywdzonych oraz zobowiązać obecne strony do przedstawienia sądowi pytań do Pokrzywdzonych w terminie […] dni od rozprawy.
Na rozprawie w dniu […] roku stawił się Rzecznik. Obwiniona, prawidłowo zawiadomiona o rozprawie, nie stawiła się bez usprawiedliwienia.  Pokrzywdzeni nie stawili się. OSD postanowił dopuścić dowód z zeznań złożonych przez P.(3) i P.(2) przez OSD OIRP w K. w drodze pomocy prawnej.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, ujawnionego w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzeni P.(2) i P.(3) otrzymali kontakt do r.pr. P.(1) od mec. H., który polecał Obwinioną jako doświadczonego prawnika w obsłudze spraw dotyczących kredytów hipotecznych. W dniu […] roku Pokrzywdzeni roku zawarli z Obwinioną Umowę o obsługę prawną, przedmiotem której była obsługa prawna polegająca na reprezentowaniu Zleceniodawcy w sprawie roszczeń przeciwko B. S.A. M. o zwrot składek niskiego wkładu własnego oraz spread, naliczonych i pobranych na podstawie Umowy nr […]/[…] (k. […]-[…]). Pokrzywdzeni nigdy nie spotkali się z Obwinioną osobiście. Umowa została zawarta w następujący sposób: Obwinieni otrzymali projekt umowy mailem i po podpisaniu odesłali ją drogą pocztową. W niedługim czasie wpłacili przelewem umówioną tytułem wynagrodzenia  kwotę […] zł brutto. Po otrzymaniu ww. kwoty Obwiniona skontaktowała się telefonicznie i potwierdziła podjęcie czynności w przyjętej sprawie, w tym zlecenie analitykowi przeprowadzenia analiz niezbędnych do złożenia pozwu. Po tej rozmowie telefonicznej kontakt z r.pr. P.(1) całkowicie ustał z jej strony (k. […], […]). Pokrzywdzeni nie otrzymali od Obwinionej faktury VAT ani paragonu fiskalnego tytułem świadczonej pomocy prawnej.

Małżonkowie podejmowali kilkukrotne próby kontaktów z Obwinioną. W dniach  […] roku, […] roku oraz […] roku wysyłali wiadomości e-mailowe na adres: […] (k. […]-[…]). W okresie od […] do […] roku podejmowali kontakty drogą telefoniczną i za pomocą wiadomości tekstowych SMS na nr telefonu komórkowego […] należący do Obwinionej (k. […]-[…]). W dniach […] i […] roku oraz […] roku P.(3)  kontaktowała się telefonicznie z pracownikiem Kancelarii i otrzymywała zapewnienia, że Obwiniona skontaktuje się z nimi. Kontakt taki jednak nie następował. Pokrzywdzeni próbowali również nawiązać kontakt za pośrednictwem mec. H.. Pomimo zapewnień, iż skontaktuje się z klientami, Obwiniona nie skontaktowała się z Pokrzywdzonymi (k. […]-[…], […]).

Pismem z dnia […] roku P.(3) i P.(2) wypowiedzieli udzielone r. pr. P.(1) pełnomocnictwo do reprezentowania nich w sprawie oraz umowę o obsługę prawną, motywując swoje oświadczenie brakiem odpowiedzi Obwinionej na próby kontaktu trwające od dnia […] roku do […] roku (k. […]).

Pismem z dnia […] roku Pokrzywdzeni wezwali Obwinioną do zapłaty kwoty […] zł tytułem nieuregulowanej płatności będącej skutkiem wypowiedzenia umowy i pełnomocnictwa (k. […]).

Sąd Rejonowy dla m. st. W. […] Wydział Cywilny Wyrokiem z dnia […] roku (sygn. akt […]) zasądził od P.(1) na rzecz P.(2) i P.(3) kwotę […] zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od kwoty […] zł do dnia zapłaty (k. […]).

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego OSD doszedł do przekonania, że zarzuty stawiane Obwinionej w zakresie popełnienia czynu są zasadne i znajdują oparcie w materiale dowodowym.

Sąd wziął pod rozwagę zeznania Pokrzywdzonych oraz treść dokumentów dopuszczonych jako dowód w sprawie, dał wiarę wszystkim tym dokumentom, ponieważ nie znalazł podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

Normatywnym źródłem odpowiedzialności dyscyplinarnej radców prawnych jest przepis art. 64 ustawy o radcach prawnych. Zgodnie z powołaną regulacją, radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej m.in. za czyny sprzeczne z zasadami etyki lub godnością zawodu.

Zgodnie z treścią wniosku o ukaranie, Rzecznik zarzucił Obwinionej popełnienie czynu sprzecznego z art. 44 ust. 1 oraz art. 6 KERP. 

Art. 44 ust. 1 KERP stanowi że radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych.

Art. 6 KERP stanowi że radca prawny obowiązany jest dbać o godność zawodu przy wykonywaniu czynności zawodowych a także w działalności publicznej i w życiu prywatnym.

W toku czynności procesowych ustalono, iż Obwiniona zaprzestała kontaktowania się z Pokrzywdzonymi zaraz po tym jak otrzymała wpływ na konto umówionego wynagrodzenia. Podkreślić tu należy, iż Pokrzywdzeni podejmowali z Obwinioną wielokrotną próbę kontaktu kilkoma drogami tj. telefoniczne pod bezpośredni numer Obwinionej, za pośrednictwem wiadomości SMS, drogą elektroniczną, poprzez kontakt z pracownikami kancelarii i wreszcie próbując uzyskać odzew kontaktowali się również z osobą polecającą im Obwinioną. Żadna z tych prób nie odniosła zamierzonego rezultatu. Poza rozmową telefoniczną mającą miejsce zaraz po podpisaniu umowy i otrzymaniu należności potwierdzająca wpływ należności i informującą o konieczności zlecenia analiz,, radca prawny nie udzielała swoim klientom informacji o stanie przyjętej przez nią sprawy. Sytuacja taka trwała od początku […] roku do […] roku, kiedy to Pokrzywdzeni zdecydowali się zakończyć współpracę wypowiedzieć zawartą umowę o obsługę prawną oraz udzielone w sprawie pełnomocnictwo.

OSD nie miał wątpliwości, iż w niniejszej sprawie radca prawny w sposób rażący dopuściła się naruszenia ciążącego na niej obowiązku informowania swoich mocodawców o przebiegu zleconej przez nich sprawy. Wątpliwości Sądu Dyscyplinarnego nie budzi również okoliczność, iż Obwiniona pobrała umówiona zapłatę za usługę, za którą nie wystawiła stosowanego dokumentu fiskalnego tj. faktury VAT lub paragonu, do czego jest obowiązana. Co więcej, celem odzyskania wpłaconej kwoty Pokrzywdzeni musieli wszcząć postępowanie cywilne.

Postępowanie Obwinionej wobec Pokrzywdzonych należy ocenić jako wysoce  naganne, gdyż godzi w elementarną  zasadę stosunku radca prawny- klient tj.  zasadę zaufania.

Uznając winę Obwinionej w zakresie objętym zarzutami  wniosku o ukaranie Sąd, mając na uwadze zawiniony charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego, uznał, że adekwatne będzie orzeczenie wobec Obwinionej kar pieniężnych:

Wymierzone kary a w szczególności ich wysokość są uzasadnione stopniem winy i charakterem dokonanego naruszenia, skutkującym wystawieniem na szwank godności zawodowej i niezbędnego zaufania klientów do radców prawnych.

Sąd Dyscyplinarny uznał, że tylko kara pieniężna będzie w pełni adekwatna do popełnionego czynu. Sąd ustalając jej wysokość miał na uwadze jej celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będzie ona dodatkową represję, która powinna w przyszłości wzbudzić w Obwinionej refleksję, że postępowanie którego się dopuściła jest etycznie naganne, jak i ekonomicznie nieopłacalne.

Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych orzeczone kary łączy w ten sposób, ze orzekł jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł.

O kosztach postępowania na podstawie art. 70? ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz § 1 ust. 1 pkt. 1 uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 marca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę czynności podjęte w postępowaniu.
 
(WK)