Orzeczenie z dnia 13 listopada 2018 r. Sygn. akt: D 88/18
Orzeczenie prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Agnieszka Świstak
CZŁONKOWIE:    r. pr. Marzena Okła - Anuszewska
r. pr. Gerard Madejski
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala
           

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu S., […], obwinionej o to, że:

 

 

 

W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o ukaranie radcy prawnego S. - numer wpisu […] (Obwiniona), wobec której w dniu […] r. wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów o to, że:

 
Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
 
W dniu […] r. Obwiniona poświadczyła za zgodność z oryginałem pełnomocnictwo z dnia […] r. Pana W.(1) do prowadzenia sprawy „dot. pozwu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego”. (k. […], […], […]). Obwiniona posłużyła się tak poświadczonym odpisem w sprawie przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Gospodarczy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wszczętej pozwem z dnia […] r. (k. […]-[…]) Pan W.(1) nigdy nie udzielił Obwinionej takiego pełnomocnictwa, o czym zaświadczył w zeznaniach złożonych przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego w dniu […] r., w ramach których stwierdził, że „To (przyp. pełnomocnictwo) z […] r. to ja nie podpisywałem, sama sobie zrobiła, widać kreskę przy wyrazach „pełnomocnictwo do” i ciągłą linię.” Oraz, że „(…) nie udzielałem pełnomocnictwa.” (k. […], […]) Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach złożonych przez Pana W.(1) na rozprawie w dniu […] r.
 
W dniu […] r. Obwiniona wniosła do Sądu Okręgowego w W. […] Wydział Gospodarczy w imieniu Pana W.(1) pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego przeciwko A. Sp. J. z siedzibą w W. (k. […]-[…]) W zakresie tym Obwinionej Pan W.(1) nie zlecił tej czynności i nie udzielił pełnomocnictwa do jej wykonania, o czym ww. zaświadczył w zeznaniach złożonych przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego w dniu […] r., w ramach których stwierdził min., że „To (przyp. pełnomocnictwo) z […] r. to ja nie podpisywałem, sama sobie zrobiła, widać kreskę przy wyrazach „pełnomocnictwo do” i ciągłą linię.” Ponadto Pan W.(1) stwierdził : „Nie wyrażałem zgody na prowadzenie tej sprawy”. (k. […]) Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach złożonych przez Pana W.(1) na rozprawie w dniu […] r.
 
Obwiniona nie informowała klienta Pana W.(1) ani o przebiegu sprawy przeciwko A. Sp. J. z siedzibą w W. przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Gospodarczy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, ani o jej wyniku. O powyższym Pan W.(1) zaświadczył w zeznaniach złożonych przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego w dniu […] r., w ramach których stwierdził, że „Wyroku pierwszej instancji nam nie przekazała. Na sprawę poszedłem sam, nic nie przekazywała, telefonicznie się dowiedziałem. Nie wyrażałem zgody na prowadzenie tej sprawy.” Oraz, że „(…) nie wiedziałem o sprawie (…)” ( k. […], […]) Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach złożonych przez Pana W.(1) na rozprawie w dniu […] r.
 
W dniu […] r. Obwiniona nie stawiła się na rozprawie w charakterze pełnomocnika pozwanego Pana W.(1) oraz Pani W.(2) w sprawie przed Sądem Rejonowym dla W. P.-P. w W. (sygn. akt […]) pomimo prawidłowego powiadomienia o terminie rozprawy. Powyższe wynika z protokołu rozprawy z dnia […] r., w którym stwierdzono, że „Pełnomocnik pozwanych, radca prawny S. nie stawiła się, prawidłowo powiadomiona.”(k. […])
 
W dniu […] r. Obwiniona nie stawiła się na rozprawie w charakterze pełnomocnika pozwanego Pana W.(1) oraz Pani W.(2) w sprawie przed Sadem Rejonowym dla W. P.-P. w W. (sygn. akt […]) pomimo prawidłowego powiadomienia o terminie rozprawy. Powyższe wynika z protokołu rozprawy z dnia […] r., w którym stwierdzono, że „Nie stawiła się pełn. r. pr. S., wezwanie awizowane zwrot nie podjęto w terminie.”(k. […])
 
Obwiniona nie wystawiła pokwitowania ani dokumentów księgowych (rachunek, faktura) z tytułu otrzymanej od Pana W.(1) w gotówce kwoty […] ([…]) złotych tytułem honorarium. O powyższym ww. W.(1) zaświadczył w zeznaniach złożonych przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego w dniu […] r., w ramach których stwierdził min., że „Od […] na pewno wzięła […] ([…]) złotych, nie pamiętam kiedy (…) Faktury, rachunku z kasy fiskalnej nie dała.” (k. […]) Powyższe znajduje również potwierdzenie w zeznaniach złożonych przez Pana W.(1) na rozprawie w dniu […] r.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.
 
Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionej.
 
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdza, że Obwiniona poświadczyła za zgodność z oryginałem pełnomocnictwo z dnia […] r. Pana W.(1) do prowadzenia sprawy „dot. pozwu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego” oraz, że posłużyła się tak poświadczonym odpisem w sprawie przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Gospodarczy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wszczętej pozwem z dnia […] r. Materiał dowodowy potwierdza również, że Pan W.(1) nigdy nie udzielił Obwinionej takiego pełnomocnictwa. Sąd w tym zakresie dał wiarę zeznaniom Pana W.(1), w których zaświadczył, ze nie udzielał tego pełnomocnictwa Obwinionej. Mając na uwadze treść wniosku o ukaranie oraz dokonując oceny powyższego działania z punktu widzenia odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionej, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał, że opisane działanie Obwinionej stanowi zawinione naruszenie art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do Uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Zgodnie z tym przepisem radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należyta starannością. Opisane działanie Obwinionej stanowi, zdaniem Sądu, przejaw wykonywania czynności zawodowych niezgodnie z prawem, nieuczciwie oraz bez zachowania należytej staranności. Dodatkowo działanie Obwinionej należy zakwalifikować jako naruszające art. 6 ust. 3 ustawy o radcach prawnych, bowiem uprawnienie do sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za zgodność z oryginałem, nie może mieć zastosowania do dokumentów podrobionych, przerobionych itp. Zgodnie z tym przepisem radca prawny ma prawo sporządzania poświadczeń odpisów dokumentów za zgodność z okazanym oryginałem w zakresie określonym odrębnymi przepisami. Poświadczenie powinno zawierać podpis radcy prawnego, datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, na żądanie - również godzinę dokonania czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia) radca prawny stwierdza to w poświadczeniu.
 
Dokonując oceny czynu Obwinionej objętego punktem drugim wniosku o ukaranie tj. tego, że w dniu […] r. Obwiniona wniosła do Sądu Okręgowego w W. […] Wydział Gospodarczy w imieniu Pana W.(1) pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego przeciwko A. Sp. J. z siedzibą w W., Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał winę Obwinionej w tym zakresie. Fakt wniesienia przez Obwinioną ww. pozwu został przez Sąd skonfrontowany z zeznaniami Pana W.(1), którym Sąd dał wiarę, w ramach których zeznał on, że nigdy nie zlecił Obwinionej tej czynności i nie udzielił pełnomocnictwa do jej wykonania oraz nie wyraził zgody na prowadzenie tej sprawy. Powyższe działanie Obwinionej, zdaniem Okręgowego Sadu Dyscyplinarnego, w sposób oczywisty narusza dyspozycje w art. 6 ust. 1 oraz 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do Uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Podjęcie się przez Obwinioną prowadzenia sprawy bez zlecenia klienta. stanowi bowiem dodatkowo o wykonywaniu przez Obwinioną czynności zawodowych niezgodnie z prawem, nieuczciwie oraz bez zachowania należytej staranności. Zgodnie z ww. art. 28 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego radca prawny nie może podjąć się prowadzenia sprawy, jeśli nie otrzyma zlecenia od klienta albo od osoby go reprezentującej lub jeżeli sprawa nie zostanie mu powierzona przez właściwy organ.
 
Sąd uznał winę Obwinionej również w zakresie czynu objętego zarzutem trzecim wniosku o ukaranie. Z zeznań Pana W.(1), którym Sąd dał wiarę, wynika, że Obwiniona nie informowała klienta Pana W.(1) ani o przebiegu sprawy przeciwko A. Sp. J. z siedzibą w W. przed Sądem Okręgowym w W. […] Wydział Gospodarczy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, ani o jej wyniku. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie sposób dopatrzeć się dowodu, który w jakikolwiek sposób podważałby dokonane w tym zakresie ustalenia. Powyższe, zdaniem Sądu, uzasadnia uznanie, że opisane działanie Obwinionej stanowi o naruszeniu dyspozycji art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Zgodnie z tym przepisem radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu spraw i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych.
 
Odnosząc się do zarzutów objętych punktami czwartym i piątym wniosku o ukaranie, Okręgowy Sad Dyscyplinarny, za należycie udowodniony dowodami z dokumentów (protokoły rozpraw) uznał fakt, że w dniach […] r. oraz […] r.  Obwiniona nie stawiła się na rozprawie w charakterze pełnomocnika pozwanego Pana W.(1) oraz Pani W.(2) w sprawie przed Sądem Rejonowym dla W. P.-P. w W. (sygn. akt […]), pomimo prawidłowego powiadomienia o terminach tych rozpraw. Powyższe stanowi o działaniu w sprzeczności z art. 6, 8, 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Działanie to świadczy bowiem o nierzetelnym, nieuczciwym, nielojalnym, niesumiennym oraz pozostającym w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej wykonywaniu czynności zawodowych przez Obwinioną.
 
Zgodnie z art. 6 ww. Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. W świetle art. 8 ww. Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, radca prawny świadcząc klientowi pomoc prawną, postępuje lojalnie i kieruje się dobrem klienta w celu ochrony jego praw, natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 tego Kodeksu, radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter działania.
 
Odnosząc się do zarzutu objętego punktem szóstym, wniosku o ukaranie, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał winę Obwinionej, bowiem z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że Obwiniona nie wystawiła pokwitowania ani dokumentów księgowych (rachunek, faktura) z tytułu otrzymanej od Pana W.(1) w gotówce kwoty […] ([…]) złotych tytułem honorarium. W tym zakresie Sąd dał wiarę zeznaniom Pana W.(1). W konsekwencji Okręgowy Sąd Dyscyplinarny przyjął, że opisane działanie Obwinionej stanowi o naruszeniu art. 6, 8, 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Działanie to stanowi bowiem o nierzetelnym, nieuczciwym, nielojalnym, niesumiennym oraz pozostającym w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej wykonywaniu czynności zawodowych przez Obwinioną.
 
W ocenianym stanie faktycznym wyżej omówione działania Obwinionej, pozostając w sprzeczności ze wskazanymi normami wyrażonymi w odpowiednim Kodeksie Etyki Radcy Prawnego determinują odpowiedzialność dyscyplinarną. Zgodnie bowiem z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.
 
Uznając zawiniony charakter popełnionych przewinień dyscyplinarnych w zakresie objętym zarzutami wniosku o ukaranie, Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] złotych) za pierwszy z zarzucanych czynów, kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] tysiące złotych) za drugi z zarzucanych czynów, kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] złotych) za trzeci z zarzucanych czynów, kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] złotych) za czwarty z zarzucanych czynów, kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] złotych) za piąty z zarzucanych czynów oraz kary pieniężnej w wysokości […] zł. ([…] złotych) za szósty z zarzucanych czynów,
 
Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych orzeczone kary nagany Sąd połączył w ten sposób, że orzekł jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł. ([…] złotych).
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzone kary powinny zapobiec naruszaniu przez Obwinionego zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.
 
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
 
(WK)