Orzeczenie z dnia 26 listopada 2019 r. Sygn. akt: D 82/18
Orzeczenie nieprawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:     r. pr. Andrzej Szmigiel
CZŁONKOWIE:           r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Agnieszka Świstak
PROTOKOLANT:         Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu Z. ([…]) obwinionemu o to, że:
1. prowadząc bieżącą obsługę prawną podmiotu P. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), a jednocześnie działając w imieniu organu Spółki, tj. Zarządu Spółki w pismach kierowanych do pana B.(1) – wspólnika Spółki, a jednocześnie członka Zarządu Spółki, sporządzonych w W., a datowanych na dzień […] r. i […] r. zażądał od niego złożenia określonej treści oświadczenia, mimo że nie był umocowany do działania w imieniu Zarządu Spółki i mimo, że żądanie złożenia określnej treści oświadczenia jest pozbawione podstawy prawnej,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6, art. 7 ust. 2 i art. 42 ust. 1 pkt 1 KERP,
2. co najmniej od dnia […] r. do chwili ogłoszenia zarzutów, tj. […] r. prowadząc bieżącą obsługę prawną Spółki, nie podjął działań celem określenia w umowie łączącej go ze Spółką organów i osób upoważnionych do zasięgania jego opinii co do prawa i wyrażanie zgody na podejmowane czynności zawodowej,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 42 ust. 2 KERP,
3. co najmniej od dnia […] r. do chwili ogłoszenia zarzutów, tj. […] r. prowadząc działalność gospodarczą pod firmą K. w miejscowości J., nie zastosował się do § 13 załącznika do uchwały Nr 94/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 13 czerwca 2015 r. w sprawie Regulaminu wykonywania zawodu radcy prawnego, który wskazuje, iż przedmiotem działalności radcy prawnego nie może być inna działalność niż świadczenie pomocy prawnej, tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 61 ust. 2 KERP.
 

 

 

 
W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. złożył do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wniosek o ukaranie radcy prawnego Z. ([…]), obwinionego o to, że:

 
Obwiniony w odpowiedzi z dnia […] r. na wniosek o ukaranie, wskazał na treść art. 212 ksh, gdzie ściśle zostały określone przyczyny odmowy udzielenia wyjaśnień lub udostępnienia do wglądu ksiąg i dokumentów spółki oraz podkreślił, że pomiędzy B. a pozostałymi wspólnikami istniał spór, a co za tym idzie istniała uzasadniona obawa, że przekazane przez zarząd informacje zostaną wykorzystane przeciwko wspólnikom. Obwiniony wskazał, że wbrew twierdzeniom zastępcy rzecznika dyscyplinarnego dr M. był umocowany przez zarząd, wobec czego wystosował pismo do wspólnika B.(1) o złożenie określonego oświadczenia, tj. iż udzielone mu informacje nie zostaną wykorzystane przeciwko wspólnikom i spółce P. Sp. z o.o. w W.
 
Ponadto w odpowiedzi na wniosek o ukaranie, Obwiniony wskazał, że przepisy powszechnie obowiązujące nie precyzują w jakiej formie ma nastąpić odmowa udzielenia wspólnikowi informacji, w szczególności Obwiniony podkreślił, że odmowa ta nie musi mieć formy uchwały zarządu. Jednocześnie zaznaczył, że B.(1) występując do Spółki w trybie art. 212 ksh zawsze podkreślał, że występuje jako wspólnik, nigdy członek zarządu. Dodatkowo Obwiniony wskazał, że przepis art. 210 ksh reguluje sposób reprezentacji spółki w sporze z członkiem zarządu, a przepis ten nie powinien znaleźć zastosowania przy wysyłaniu w imieniu Spółki pisma do wspólnika B.(1)
 
Dalej Obwiniony wskazał, że zarzut nieokreślenia w umowie łączącej go ze Spółką organów i osób upoważnionych do zasięgnięcia od radcy prawnego stanowiska, co do prawa i wyrażenia zgody na podejmowanie czynności zawodowych jest chybiony. Zdaniem Obwinionego umowa została sporządzona w sposób prawidłowy bowiem Spółka posiada jedynie organ zarządu.
 
Co do ostatniego z zarzutów, Obwiniony oświadczył, że nie prowadzi innej działalności niż działalność prawnicza, a wpisywanie różnych klasyfikacji PKD do ewidencji działalności gospodarczej nie jest zakazane. Jednocześnie Obwiniony wyraził stanowisko, że przedmiotowa uchwała jest sprzeczna z obowiązującą ustawą z dnia […] r. Prawo przedsiębiorców.
 
Jak wynika z odpowiedzi na wniosek o ukaranie, zdaniem Obwinionego prowadzone wobec niego postępowanie dyscyplinarne było przeprowadzone w sposób pospieszny, niedbały bez rzetelnego wyjaśnienia wszystkich kwestii/ wątpliwości, a postawione zarzuty nie mają oparcia ani w stanie faktycznym ani w stanie prawnym. Jednocześnie Obwiniony przywołał okoliczność, że w sprawie prowadzonej ze skargi B.(1), gdzie jest taki sam stan faktyczny i prawny dochodzenie zostało umorzone.
 
W dniu […] r. Przewodniczący składu orzekającego Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Radców Prawnych zarządził odwołanie terminu rozprawy wyznaczonej na dzień […] r. oraz zarządził wyznaczenie nowego terminu z urzędu.
 
Na rozprawie w dniu […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny z uwagi na brak dowodu doręczenia zawiadomienia o terminie rozprawy pokrzywdzonemu B.(1) postanowił odroczyć dwa terminy: […] r. i […] r. oraz zobowiązał Obwinionego oraz świadka do niezwłocznego poinformowania do dnia […] r. o możliwości uczestniczenia w jednym z terminów, przy czym w zakresie świadka także co do informacji względem pokrzywdzonego – celem utrzymania jednego z wyznaczonych terminów dogodnego dla wszystkich stron.
 
Na rozprawie w dniu […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny odroczył rozprawę bez terminu z uwagi na uzyskaną od świadka B.(2) informację, że B.(1) w dniu […] r. trafił do szpitala i obecnie przebywa w domu na zwolnieniu lekarskim do dnia […] r. Jednocześnie postanowił zobowiązać świadka do złożenia do akt sprawy dokumentacji potwierdzającej okoliczności do niezdolności do udziału w postępowaniu w dniu […] r. oraz zobowiązać świadka do wskazania niezwłocznie po upływie terminu zwolnienia lekarskiego informacji czy jest w stanie zdrowia pozwalającym na uczestniczenie w postępowaniu.
 
W dniu […] r. Przewodniczący składu orzekającego Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Radców Prawnych zarządził odwołanie terminu rozprawy wyznaczonej na dzień […] r. oraz zarządził wyznaczenie nowego terminu z urzędu.
 
Na rozprawie w dniu […] r. Obwiniony złożył wyjaśnienia. Obwiniony oświadczył, że nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów oraz podtrzymał wszystkie swoje twierdzenia podniesione w odpowiedzi na wniosek o ukaranie. Jednocześnie złożył do akt sprawy oświadczenia Członków Zarządu Spółki na potwierdzenie, że podejmowane przez niego czynności były podejmowane w imieniu reprezentowanej przez podpisanych członków zarządu, za ich zgodą, wiedzą i ich poleceniem. Obwiniony wskazał, że w tożsamej sprawie zapadło wobec niego w tutejszym Sądzie postanowienie u umorzeniu przed ZRD oraz utrzymujące w mocy postanowienie OSD, co w ocenie Obwinionego stanowi naruszenie jego podstawowych praw obywatelskich.
 
Odpowiadając na pytanie Przewodniczącego, Obwiniony wyjaśnił, że miał i ma podpisaną umowę ze spółką P. Spółka z. o. o. Obwiniony wyjaśnił, że wpłynął wniosek od pana B.(1) o udostępnienie mu dokumentów dotyczących spółki, które złożył jako wspólnik spółki. Na polecenie Zarządu Spółki Obwiniony udzielił odpowiedzi na pismo, jak na karcie […] i […]. Obwiniony wskazał, że Pan B.(1) w powyżej dacie był Członkiem Zarządu wedle jego stanowiska i stanowiska pozostałych Członków Zarządu, natomiast stanowisko Pana B.(1) było takie, w tamtej dacie, że nie jest Członkiem Zarządu. Obwiniony wskazał na okoliczność, że w tym zakresie istniał spór interpretacyjny w Spółce, który toczył się od […] r. i wynikał z interpretacji przepisów związanych z upływem kadencji Zarządu. Obwiniony wskazał, że pisma z k. […] i […] traktował jako odpowiedzi w trybie art. 212 ksh i jako odpowiedź na wystąpienie pana B.(1) działającego jako wspólnika, bo taki tryb wyraźnie on zdeterminował, jak również sam kontestował w tamtej dacie swój status Członka Zarządu. Obwiniony wskazał, że działał literalnie, jak prawo mu nakazuje. Dalej podkreślił, że gdyby pan B.(1) wystąpił do niego o dokumenty jako Członek Zarządu, a nie w trybie 212 ksh, namawiałby klienta do udostępnienia tych dokumentów. Zdaniem Obwinionego pisma z k. […] i […] były warunkową zgodą na udostępnienie dokumentów, jedynym warunkiem było złożenie żądanego w tych warunkach oświadczenia.
 
Na pytanie Przewodniczącego: „Czy gdyby tych oświadczeń pan B.(1) nie złożył, a mimo tego postąpił wbrew treści żądanych przez niego oświadczeń, to czy jego odpowiedzialność wobec Spółki byłaby inna”. Obwiniony oświadczył, że nie jest w stanie teraz odpowiedzieć na pytanie czy fakt istnienia oświadczenia zmieniałby coś w odpowiedzialności pana B.(1) w stosunku do spółki oraz że na tamten czas, ani obecnie, nie analizował tej kwestii pod kątem prawnym. Zdaniem Obwinionego, z całą pewnością był to wymóg ze strony Członków Zarządu, którzy obawiali się i czuli, że pan B.(1) może wykorzystać dokumenty wbrew interesowi Spółki, dlatego też zażądali prostego oświadczenia, a Obwiniony ten wymóg recypował do swoich pism.
 
Na kolejne pytanie członka składu orzekającego, Obwiniony odpowiedział, że przed sytuacją z panem B.(1) nigdy nie działał w imieniu spółki lub Członków Zarządu jako osoba upoważniona do korespondowania lub decydowania o przekazywaniu jakichkolwiek dokumentów w relacjach Spółka – Zarząd – Wspólnicy. Obwiniony wyjaśnił, że w stosunku do pokrzywdzonego działał w imieniu Spółki na podstawie łączącej go umowy z polecenia Zarządu tej spółki w osobach pan K., pan U. oraz że nie działał w tej sprawie z własnej inicjatywy. Obwiniony wyjaśnił, że polecenia od Członków Zarządu na pewno przekazywane były ustnie, ale także być może w e-mailach. W Spółce nie było żadnej obowiązującej uchwały o udostępnianie dokumentów, ani nie regulowała tego zawarta przez niego umowa o obsługę, to była pierwsza tego typu historia w tej Spółce i do tej pory jedyna. Pan B.(1) skierował do Sądu powództwo o udostępnienie mu dokumentów w trybie 212 ksh i powództwo to zostało uwzględnione na mocy prawomocnego orzeczenia Sądu. Obwiniony wskazał, że reprezentował Spółkę w tym postępowaniu i że został do tego umocowany uchwałą Zgromadzenia Wspólników. Uchwała ta podjęta została bodajże w początku tego roku lub końcówce poprzedniego.
 
Na pytanie Przewodniczącego: „To dlaczego teraz podjęta została taka uchwała, skoro w swoich wyjaśnieniach wskazuje Pan, że spór o wydanie dokumentów dotyczył relacji spółki ze Wspólnikiem, a nie z Członkiem Zarządu?”, Obwiniony wyjaśnił, że ową treść uchwały wpisywał wspólnik Z., nie on oraz że nie był autorem treści uchwały. Obwiniony ponownie podkreślił, że uchwała o powołaniu go przez Wspólników do reprezentowania Spółki w sporach czy też w relacjach z panem B.(1) podjęta została na potrzeby innego postępowania. Jednocześnie podkreślił, że w postępowaniu przedsądowym, jak i w postępowaniu sądowym, w zakresie wniosku o udostepnienie dokumentów z art. 212 ksh, od początku do końca występował jako pełnomocnik przedprocesowy i procesowy spółki z upoważnienia Zarządu Spółki. Spółka tę sprawę prawomocnie przegrała, ale Sąd nie kwestionował jego umocowania do działania w tej sprawie w imieniu Spółki z upoważnienia Zarządu, a Sąd nie wymagał od niego umocowania uchwałą Wspólników.
 
Ponadto Obwiniony oświadczył także, że nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej niż działalność prawnicza pomimo szerszych wpisów w jego ewidencji działalności gospodarczej. Po okazaniu k. […]-[…], oświadczył, iż jest to jego podpis.
 
Odpowiadając na pytanie ZRD, Obwiniony wyjaśnił, że Spółka nie ma rozwiniętej struktury wewnątrzkorporacyjnej, jest Zarząd i są pracownicy. Działalność jest szeroka, ale liczba pracowników nieduża, księgowość prowadzi zewnętrzna firma. Część dokumentów znajduje się w siedzibie firmy na ulicy […], część w oddziale spółki, a część w biurze księgowym, jednocześnie Obwiniony oświadczył, że nie jest mu wiadome kto odpowiada za dystrybucję dokumentów.
 
Na rozprawie w dniu […] r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka B.(1), który wskazał, że od roku mniej więcej […] przysługuje mu […]% udziału w Spółce, zaś od […] r. stał się Członkiem Zarządu. Jego aktywność była ograniczona do kwestii kiedy o tą aktywność był proszony przez pozostałych członków Zarządu. Świadek zwrócił uwagę, iż w momencie, w którym kierowane były do niego pisma z k. […] i […] Obwiniony rejestrował zmiany w innej Spółce, konkurencyjnej do spółki, której dotyczy niniejsze postępowanie i której nowa nazwa była bardzo zbliżona do spółki, której dotyczy niniejsze postępowanie.
 
Świadek wskazał, że o przedmiotowym protokole Zgromadzenia Wspólników dowiedział się przypadkowo z innej sprawy, może z miesiąc temu. Widząc ten dokument, mógł domniemywać, że mogła nastąpić próba działania na niekorzyść Spółki, której jest udziałowcem. Świadek wskazał, że pan mecenas Z. warunkując przekazanie dokumentów w Spółce złożeniem jakiegoś dodatkowe oświadczenia, a jednocześnie działając na rzecz podmiotu konkurencyjnego, musiał działać w złej wierze. Świadek wcześniej, to jest przed pismami mec. Z. z k. […] i […] zwracał się werbalnie do ówczesnych Członków Zarządu o udzielenie mu dostępu do dokumentów Spółki i w tym zakresie działał jako Członek Zarządu. Powinienem mieć dostęp do tych dokumentów jako Członek Zarządu z automatu. Ponieważ jednak dostęp ten był mu uniemożliwiany skorzystał z trybu właściwego dla udziałowców z art. 212 ksh skoro trybu takiego nie ma dla Członków Zarządu. W tamtym czasie pan mec. Z. legitymował się pełnomocnictwem upoważniającym go do działania w imieniu Spółki wobec podmiotów zewnętrznych, a nie wobec świadka jako Członka Zarządu. Świadek zeznał, że Pan mec. Z. nigdy nie przedstawił pełnomocnictwa do reprezentowania Zarządu, Członków Zarządu przeciwko innemu Członkowi Zarządu. Jednocześnie świadek oznajmił, że nie wie czy w roku […] był Członkiem Zarządu gdyż jest to kwestia dla oceny fachowca.
 
W tym miejscu Obwiniony wyjaśnił, iż: w całym toku postępowania, aż do […] r. działał w oparciu o pełnomocnictwo uzyskane od Zarządu, zaś od […] r. umocowanie zostało dokonane na mocy Zgromadzenia Wspólników i podjętej na nim uchwały, która wprawdzie nie jest w jego ocenie konieczna, ale została podjęta. Sprawa z art. 212 została zawieszona z uwagi na niepewność statusu składu Zarządu, a podjęta po powyższych kompleksowych uchwałach.
 
Dalej Pokrzywdzony zeznał, że od […] r. Sąd Apelacyjny wydał rozstrzygnięcie, w którym zawiesił wykonywanie uchwał o wyborze Członków Zarządu, tj. uchwał z […] r. gdzie także świadek był wybrany do Zarządu notabene, zaś stan ten ulegał regulacji dopiero uchwałą NZW na początku […] r. Pan Mecenas w całej tej sprawie reprezentował wszystkich, tj. Spółkę, Wspólników, Pozostałych Członków Zarządu. W Spółce panowała schizofrenia związana z dokumentacją. Część z nich znajdowała się w siedzibie na […], część w biurze księgowym, ale te najważniejsze w Oddziale w K., były pod pieczą żony pana K. Nie było w Spółce osoby odpowiedzialnej formalnie za udostępnianie dokumentów.
 
Na pytanie ZRD, Pokrzywdzony zeznał, że wybór Członków Zarządu, w tym jego, miał miejsce, nie później niż z końcem […] r. ponownie powołany został do Zarządu.
 
Na pytanie Obwinionego, Pokrzywdzony odpowiedział, że prowadzi kilkanaście spraw przeciwko Spółce i nie jest w stanie teraz powiedzieć czy jedną z tych spraw jest sprawa o uchylenie uchwał z […] r. To zabezpieczenie, o którym zeznawał z roku […] dotyczyło uchwał z roku […]. Świadek zeznał, że nie ma w chwili obecnej relacji towarzyskich z pozostałymi wspólnikami. Relacji tych nie ma od sierpnia zeszłego roku. Wcześniej natomiast miał relację ze wspólnikiem P. Toczy się wobec niego postępowanie o wyłączenie go ze Spółki.
 
Na pytanie Przewodniczącego: „To dlaczego w świetle toczącego się postępowania o wyłączenie Pana ze Spółki przez pana K. i pana U. oraz panią K.(1) odpowiada Pan, że nie wie Pan czy jest Pan skłócony z pozostałymi Wspólnikami?”, Pokrzywdzony odpowiedział: „Tak, ja nie wiem jaki jest status Panów wobec mnie”. Podkreślił, że były pewne gesty koncyliacyjne wobec niego, jego wobec drugiej strony, wiec nie potrafi określić obecnego statusu.
 
Na pytanie Obwinionego: „Czy do końca […] r. otrzymał Pan pismo od Spółki lub jej pełnomocnika odmawiające Panu wglądu w dokumenty Spółki jako Członkowi Zarządu lub jako Wspólnikowi?”, Pokrzywdzony odpowiedział, że nie otrzymał takiego pisma bo nie wystąpił z takim wnioskiem pisemnym.
 
Na rozprawie w dniu […] r. Sąd Dyscyplinarny postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadka B.(2). Świadek wskazała, że nie ma prawnej możliwości, żeby Członkowi Zarządu odmawiać wglądu do dokumentów bo on za nie odpowiada, zwłaszcza, że jej małżonek w […] r. został po raz kolejny wybrany jako Członek Zarządu. Świadek zeznała, że jej mąż zaskarżył zasadność zwołania Zgromadzenia z […] r., ale został na tym zebraniu wybrany na Członka Zarządu. Dopiero w trybie zabezpieczenia w […] r. Sąd Apelacyjny zawiesił skuteczność tego wyboru na czas toczącego się postępowania. Wcześniej został wybrany i pełnił swoją funkcję. Świadek wskazała, że nie pamięta, czy jej mąż żądając wglądu do dokumentów, powoływał się na status Członka Zarządu czy na status udziałowca. Pan mecenas Z. odpowiadał jej mężowi w tej sprawie jako pełnomocnik Zarządu jak przedstawiał się w pismach załączonych do akt niniejszej sprawy. Świadek wskazała, że z tego co jest jej wiadomo, to nie był wybrany pełnomocnik w trybie art. 210 ksh, więc Obwiniony nie był umocowany. Świadek zeznała, że nie pracowała w Spółce, o której toczy się niniejsze postępowanie. Nie była na spotkaniach, a spółkę zna z KRS-ów, z relacji męża, z relacji teściowej i akt, które mąż jej pokazuje. Jednocześnie świadek wskazała, że na pytanie czy jej mąż jest w konflikcie z pozostałymi Wspólnikami odpowiedziałaby, że to raczej oni są w konflikcie z nim.
 
Strony nie wnosiły o uzupełnienie postępowania dowodowego.
 
Sąd postanowił dopuścić dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na kartach […]-[…], […], […], […]-[…], […]-[…], […]-[…], dokumenty stanowiące załącznik do odpowiedzi na wniosek o ukaranie oraz oświadczenie – postanowienie OSD złożone w dniu […] r. i dokumentację złożoną przez pokrzywdzonego.
 
Sąd postanowił uznać za ujawnione bez odczytania w trybie art. 394 § 2 k.p.k. dowody dopuszczone w poprzednim zdaniu. Strony nie wnosiły o ich odczytanie.
 
Przewodniczący zamknął przewód sądowy. Po udzieleniu głosu stronom – Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł o wymierzenie kar: co do zarzutu 1 - kary pieniężnej w wysokości […]-krotności minimalnego wynagrodzenia, co do zarzutu 2 – […]-krotności, co do zarzutu 3 – […]-krotności oraz wymierzenie kary łącznej w wysokości […]-krotności minimalnego wynagrodzenia. Pokrzywdzony wniósł jak dotychczas. Obwiniony wniósł o uniewinnienie.
 
Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. sprawy przeciwko radcy prawnemu Z., obwinionemu o to, że:

 
Sąd ustalił i zważył co następuje:
 

(i) Czyn pierwszy
 

Obwiniony prowadząc bieżącą obsługę prawną podmiotu P. Sp. z o.o. (dalej „Spółka”), a jednocześnie działając w imieniu organu Spółki, tj. Zarządu Spółki w pismach kierowanych do Pana B.(1) – wspólnika Spółki, a jednocześnie członka zarządu Spółki, sporządzonych w W., a datowanych na dzień […] r. i […] r. zażądał złożenia od niego określonej treści oświadczenia, mimo że nie był umocowany do działania w imieniu Zarządu Spółki i mimo, że żądanie złożenia określonej treści oświadczenia było pozbawione podstawy prawnej. Tym samym Obwiniony zaangażował się w konflikt pomiędzy członkami zarządu Spółki na rzecz której świadczył usługi reprezentując interesy i stanowisko części z nich przeciwko pozostałemu członkowi zarządu, a zarazem wspólnikowi. Tego rodzaju działanie Obwinionego było niedopuszczalne z kilku niezależnych od siebie względów.

 

(ii) Czyn drugi

Sąd uniewinnił Obwinionego od zarzutu z czynu drugiego wniosku o ukaranie, albowiem uznał, iż nie było wymogu określenia w umowie okoliczności co do braku określenia których Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postawił mu zarzut. W ocenie Sądu Dyscyplinarnego umowa może istnieć również bez doprecyzowania okoliczności, o których pisze Rzecznik w opisie czynu drugiego i brak stosownych zapisów w umowie w tym zakresie nie skutkuje odpowiedzialnością dyscyplinarną.
 

(iii) Czyn trzeci
 

Sąd uniewinnił Obwinionego także od trzeciego zarzutu stawianego mu wnioskiem o ukaranie uznając, iż decydujące znaczenie ma nie treść wpisów w CEIDG, lecz faktycznie wykonywany przez niego zakres usług w ramach prowadzonej kancelarii. W stanie zaś faktycznym niniejszej sprawy nie udowodniono, aby Obwiniony świadczył jakąkolwiek inną działalność w ramach swojej kancelarii niż usługi prawne.

O kosztach orzeczono jak w sentencji, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji.
 
(WK)