19.04.2024
strona główna » Orzeczenia

Orzeczenie z dnia 17 kwietnia 2018 r. Sygn. akt: D 1/18

opublikowano: 2020-09-14 przez: Więckowska Milena

Orzeczenie z dnia 17 kwietnia 2018 r. Sygn. akt: D 1/18
Orzeczenie prawomocne
PRZEWODNICZĄCY:  r. pr. Andrzej Dudziuk
CZŁONKOWIE:    r. pr. Agnieszka Świstak
r. pr. Gerard Madejski
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala
           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., […], obwinionej o to, że:
  1. od […] r. dnia […] i […] r. w dacie których zostało dokonane wypowiedzenie pełnomocnictwa do reprezentowania spółek: M. Sp. z o. o. oraz O. Sp. z o. o. nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym w zakresie prowadzonych spraw sądowych, jak też bieżącej obsługi prawnej spółek M. Sp. z o. o. oraz O. Sp. z o. o., pomimo wielokrotnie podejmowanych prób kontaktu ze strony Skarżącego zarówno w formie mailowej i telefonicznej,
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  2. działając na podstawie udzielonego jej pełnomocnictwa złożyła z uchybieniem terminu sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w dniu […] r. przez Sąd Rejonowy dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt […] z powództwa D sp. j przeciwko M. Sp. z o. o. co doprowadziło do wszczęcia w dniu […] r. postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w J. przeciwko dłużnikowi M. Sp. z o. o. o zapłatę należności głównej w wysokości […] zł z odsetkami,
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  3. nie poinformowała Skarżącego o wydanym w dniu […] r. postanowienia Sądu Rejonowego dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt […] z powództwa D. sp. j przeciwko M. Sp. z o. o. odrzucającym sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty wydanego w dniu […] r. oraz o nadaniu w dniu […] r. klauzuli wykonalności, co doprowadziło do wszczęcia w dniu […] r. postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w J. przeciwko dłużnikowi M. Sp. z o. o. o zapłatę należności głównej w wysokości […] zł z odsetkami
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  4. pomimo dokonanego przez Skarżącego dnia […] i […] r. wypowiedzenia pełnomocnictwa do reprezentowania spółek: M. Sp. z o. o. oraz O. Sp. z o. o., oraz wystosowanego w dniu […] i […] pisma z prośbą o zwrot dokumentów oraz sporządzenie i przekazanie spółkom spisu prowadzonych spraw, ze wskazaniem aktualnego stanu każdej ze spraw oraz terminów rozpraw i czynności, które powinny być wykonane do dnia wydania niniejszego postanowienia, nie dokonała zwrotu akt prowadzonych spraw oraz nie przekazała jakichkolwiek informacji dotyczących wyznaczonych terminów rozpraw, nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym w zakresie prowadzonych spraw sądowych
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 446 oraz art. 44 ust. 1 w Kodeksie Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  5. w sprawie z powództwa M. Sp. z o. o. przeciwko K., prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla W. w W. Sąd Gospodarczy Wydział […] Gospodarczy sygn. akt […], w której ww. Sąd postanowieniem z dnia […] r. zawiesił postępowanie z uwagi na brak wskazania miejsca zamieszkania pozwanego, przez ponad rok nie podjęła się żądnych czynności w sprawie zmierzających do ustalenia miejsca zamieszkania pozwanego, przez ponad rok nie podjęła się żadnych czynności w sprawie zmierzających do ustalenia miejsca zamieszkania pozwanego, czym doprowadziła do wydania przez Sąd Rejonowy dla W. w W. Sąd Gospodarczy Wydział […] Gospodarczy sygn. akt […] w dniu […] r. postanowienia  o umorzeniu przedmiotowego postępowania i szkody Skarżącego w wysokości […] zł z należnymi odsetkami
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  6. nie poinformowała Skarżącego o wydanym w dniu […] r. przez Sąd Rejonowy dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt […] z powództwa M. Sp. z o. o. przeciwko K. postanowieniu o umorzeniu postępowania,
    tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radców Prawnych w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt.
  7. od dnia 19 października 2017 r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, nie wywiązała się z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym 14 dniowym terminie,
    tj. naruszenie art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych Dz. U. 2016 poz. 233 jt. 
orzeka: 
  1. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  2. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych); 
  3. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 4 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych); 
  4. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 5 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  5. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 6 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych); 
  6. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 7 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych); 
  7. Uznaje radcę prawnego P., […], winną zarzucanego w punkcie 8 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych wymierza karę nagany; 
  8. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 2, 3, 5, i 6 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę pieniężną w wysokości […] zł ([…] złotych); 
  9. Na podstawie art. 651 ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone w punktach 1, 4, 7 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę nagany; 
  10. Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego P., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych). 
Uzasadnienie
 
Wnioskiem z […] r., który wpłynął do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „OSD”) w dniu  […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. (dalej: „ZRD”) wniósł o ukaranie radcy prawnego P. (nr wpisu: […]; dalej: „Obwiniona”).
 
Zarzucone Obwinionej przewinienia dyscyplinarne polegały na tym, że:
 
  1. od […] r. do dnia […] i […] r., w dacie których zostało dokonane wypowiedzenie pełnomocnictwa do reprezentowania spółek: M. sp. z o.o. oraz O. sp. z o.o. nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym w zakresie prowadzonych spraw sądowych, jak też bieżącej obsługi prawnej spółek M. sp. z o.o. oraz O. sp. z o.o., pomimo wielokrotnie podejmowanych prób kontaktu ze strony Skarżącego zarówno w formie mailowej i telefonicznej - tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego (dalej: „KERP”) w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych (dalej: „URP”);
  2. działając na podstawie udzielonego jej pełnomocnictwa złożyła z uchybieniem terminu sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w dniu […] r. przez Sąd Rejonowy dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt. […] z powództwa D. sp. j. przeciwko M. sp. z o.o., co doprowadziło do wszczęcia w dniu […] r. postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w J. przeciwko dłużnikowi M. sp. z o.o. o zapłatę należności głównej w wysokości […] zł z odsetkami - tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 URP;
  3. nie poinformowała Skarżącego o wydanym w dniu […] r. postanowieniu Sądu Rejonowego dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt. […] z powództwa D. sp. j. przeciwko M. sp. z o.o. odrzucającym sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty wydanego w dniu […] r. oraz o nadaniu w dniu […] r. klauzuli wykonalności, co doprowadziło do wszczęcia w dniu […] r. postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w J. przeciwko dłużnikowi M. sp. z o.o. o zapłatę należności głównej w wysokości […] zł z odsetkami - tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 KERP, w zw. z art. 64 ust. 1 URP
  4. pomimo dokonanego przez Skarżącego dnia […] i […] r. wypowiedzenia pełnomocnictwa do reprezentowania spółek: M. sp. z o.o. oraz O. sp. z o.o., oraz wystosowanego w dniu […] i […] pisma z prośbą o zwrot dokumentów oraz sporządzenie i przekazanie spółkom spisu prowadzonych spraw, ze wskazaniem aktualnego stanu każdej ze spraw ora z terminów rozpraw i czynności, które powinny być wykonane do dnia wydania niniejszego postanowienia, nie dokonała zwrotu akt prowadzonych spraw oraz nie przekazała jakichkolwiek informacji dotyczących wyznaczonych terminów rozpraw, nie utrzymywała kontaktu ze Skarżącym w zakresie prowadzonych spraw sądowych - tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 46 oraz art. 44 ust. 1 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 URP;
  5. w sprawie z powództwa M. sp. z o.o. przeciwko K., prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla W. w W. Sąd Gospodarczy Wydział […] Gospodarczy, sygn. akt. […], w której ww. Sąd postanowieniem z dnia […] r. zawiesił postępowanie z uwagi na brak wskazania miejsca zamieszkania pozwanego, przez ponad rok nie podjęła się żadnych czynności w sprawie zmierzających do ustalenia miejsca zamieszkania pozwanego, czym doprowadziła do wydania przez Sąd Rejonowy dla W. w W. Sąd Gospodarczy Wydział […] Gospodarczy, sygn. akt. […] w dniu […] r. postanowienia o umorzeniu przedmiotowego postępowania i szkody Skarżącego w wysokości […] zł z należnymi odsetkami - tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. KERP w zw. z art. 64 ust. 1 URP;
  6. nie poinformowała Skarżącego o wydanym w dniu […] r. przez Sąd Rejonowy dla W. w W. […] Wydział Gospodarczy w sprawie pod sygn. akt. […] z powództwa M. sp. z o.o. przeciwko K. postanowieniu o umorzeniu postępowania, tj. popełnienia czynu stypizowanego w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 44 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z art. 64 ust. 1 URP;
  7. od dnia […] r. do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, nie wywiązała się z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym […] dniowym terminie tj. od daty, w której nastąpił zwrot niepodjętej korespondencji tj. naruszenia art. 62 ust. 3 KERP w zw. z art. 64 ust. 1 URP.
 
Obwiniona nie złożyła odpowiedzi na wniosek o ukaranie.
 
OSD rozpoznał sprawę na rozprawie w dniu […] r., bez działu Obwinionej, która nie stawiła się i nie usprawiedliwiła należycie swojej nieobecności.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujące istotne okoliczności faktyczne sprawy:
 
W bliżej nieokreślonej dacie, ale w […] r. Obwiniona podjęła współpracę w zakresie obsługi prawnej dwóch klientów, spółek M. sp. z o.o. oraz O. sp. z o.o. Współpraca stron nie została sformalizowana umową pisemną. Bieżąca obsługa prawna polegała na zlecaniu Obwinionej telefonicznie i e-mailowo przez klientów spraw wymagających wsparcia prawnego. Klienci poprzez swoich pracowników przekazywali Obwinionej mailowo dokumentację dotyczącą danego zlecenia oraz korespondencję związaną z daną sprawą. W przypadku braków Obwiniona zwracała się do spółek o jej uzupełnienie. Obwiniona brała również udział, w razie potrzeby, w bezpośrednich spotkaniach z klientami. W ramach współpracy Obwinionej zlecono m.in. reprezentowanie M. sp. z o.o. w sprawie z powództwa D sp. j. o zapłatę oraz w sprawie z powództwa M. sp. z o.o. przeciwko K. o zapłatę. W ramach tych postępowań sądowych Obwiniona działała jako pełnomocnik M. sp. z o.o.
 
Strony nie ustaliły wynagrodzenia za obsługę prawną w formie miesięcznego ryczałtu, wynagrodzenie było ustalane każdorazowo za dane zlecenie. Ten sposób rozliczeń był przyjęty i akceptowany przez klientów w ramach współpracy z Obwinioną.
 
Do […] r. współpraca przebiegała harmonijnie, Obwiniona na bieżąco informowała klientów o stanie prowadzonych spraw. Klienci nie mieli uwag i zastrzeżeń do jakości pomocy prawnej świadczonej przez Obwinioną.
 
Powyższe okoliczności ustalone zostały w oparciu o zeznania H.(1) – prezesa zarządu M. sp. z o.o. i O. sp. z o.o. oraz pracowników M.:  H.(2) i W., k. […]-[…].
 
Od przełomu […] r. Obwiniona przestała kontaktować się z klientami. Pomimo licznych prób kontaktu ze strony klientów, zarówno w drodze telefonicznej, jak i e-mailowej, włączając w to próby bezpośredni odwiedzin lokalu kancelarii pod adresem jej siedziby, Obwiniona nie nawiązała kontaktu, stała się dla nich, kolokwialnie rzecz ujmując, nieuchwytna. Ostatnie „ślady” kontaktu Obwinionej z klientami to jej e-mail z […] r. (k. […], zeznania świadków, k. […]-[…]).
 
Dopiero w dniu […] r. w odpowiedzi na monity e-mailowe H.(1) o przekazanie informacji o stanie spraw sądowych Obwiniona wysłała do niego e-maila, przepraszającego za opóźnienie w przekazaniu informacji o stanie spraw. W e-mailu tym Obwiniona zobowiązała się do przekazania podsumowania tego samego dnia po południu, czego nie uczyniła. Pomimo złożonej w e-mailu obietnicy przekazania informacji o stanie spraw, do dnia złożenia przez H.(1) skargi ([…] r.) Obwiniona nadal nie skontaktowała się z klientami oraz nie zwróciła dokumentacji prowadzonych spraw.
 
W sprawie z powództwa D. sp. j. przeciwko M. sp. z o.o. Obwiniona uchybiła terminowi złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty, skutkiem czego postanowieniem z […] r. Sąd odrzucił sprzeciw od nakazu zapłaty (k. […]). W konsekwencji, należność wraz z kosztami została wyegzekwowana od M. sp. z o.o. przez komornika sądowego na drodze postępowania egzekucyjnego (zeznania H.(1), H.(2) i W., k. […]-[…]).
 
W sprawie przeciwko K. Sąd najpierw postanowieniem z […] r. (k. […]-[…]) zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 kodeksu postępowania cywilnego, a wobec nie usunięcia tego braku - postanowieniem z […] r. umorzył postepowanie w sprawie przeciwko K. (k. […]; (zeznania H.(1), H.(2) i W., k. […]-[…]).
 
Wobec dalszego utrzymywania się sytuacji braku kontaktu ze strony Obwinionej z klientami, obaj klienci złożyli odpowiednio, […] i […] r. oświadczenia w przedmiocie wypowiedzenia udzielonych Obwinionej pełnomocnictw, jednocześnie wnosząc o zwrot dokumentów pełnomocnictw składając prośby o przekazanie informacji o stanie spraw. Pisma te zostały przekazane Obwinionej e-mailowo oraz przesyłkami poleconymi. (k. […]-[…]; zeznania H.(1), H.(2) i W.,  k. […]-[…]).
 
Odnośnie do zarzutu nie wywiązania się przez Obwinioną z obowiązku złożenia pisemnych wyjaśnień w wyznaczonym […] dniowym terminie na wezwanie ZRD należy wskazać, że w aktach sprawy znajduje się wezwanie ZRD do złożenia tych wyjaśnień wraz z dowodem doręczenia (k. […]-[…]). Wezwanie to zostało bez odpowiedzi ze strony Obwinionej.
 
Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty oraz zeznania wspomnianych świadków.
 
Materiał dowodowy w niniejszej sprawie stanowią w pierwszej kolejności kserokopie wspomnianych pism procesowych oraz zeznania świadków utrwalone w protokole rozprawy z […] r. OSD uznał ten materiał za wiarygodny i potwierdzający odzwierciedlone w nim okoliczności. Prawdziwość zgromadzonych w sprawie dokumentów nie budziła wątpliwości OSD i znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadków. Tym samym OSD uznał, że zgromadzone dokumenty mogły stanowić rzetelną podstawę do dokonania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.
 
OSD dał wiarę w pełnej rozciągłości zeznaniom świadków, uznając je za wiarygodne, logiczne i zgodne z pozostałymi, uznanymi za wiarygodne dowodami. W ocenie OSD brak było innych dowodów, które mogły by podważyć ich wiarygodność. Okoliczności objęte zeznaniami dotyczące istotnych elementów stanu faktycznego znajdują potwierdzenie w pozostałych dowodach, a w szczególności w dokumentach. Spójna wersja zdarzeń zaprezentowana przez świadków nie została w toku postępowania, w żaden sposób podważona. W ocenie OSD zeznania świadków w zakresie przebiegu i zasad współpracy Obwinionej ze spółkami, braku kontaktów ze strony Obwinionej, podejmowanych prób kontaktu z Obwinioną oddają rzeczywisty przebieg zdarzeń.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. zważył, co następuje:
 
Istotne okoliczności stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie są w ocenie OSD niewątpliwie. Ujawnione w trakcie postępowania dowody wskazują, że Obwiniona w sposób zawiniony dopuściła się zarzucanych jej wnioskiem o ukaranie czynów, a zebrany materiał dowodowy pozwala na przypisanie jej zawinionego popełnienia zarzucanych jej przewinień dyscyplinarnych. Tym samym można postawić jej zarzut naruszenia wskazanych we wniosku o ukaranie przepisów URP i KERP.
 
Na wstępie rozważań należy wskazać, że nie ma wątpliwości co do tego, że Obwiniona dopuściła się zarzucanych jej czynów w ramach świadczonej pomocy prawnej, czyli w ramach czynności zawodowych, czy też szerzej – wykonywania zawodu radcy prawnego. Nie jest sprzeczny z tym wnioskiem fakt, że współpraca nie była prowadzona w oparciu o umowę pisemną, a jedynie w oparciu o zlecenia e-mailowe i kontakt telefoniczny. Obwiniona współpracowała z pokrzywdzonymi spółkami jako radca prawny, w takim charakterze pokrzywdzone nawiązały z nią współpracę, a ponadto posiadała pełnomocnictwa do ich reprezentowania. Nie może więc być wątpliwości, że zarzucane Obwinionej czyny mogą być rozpatrywane pod kątem naruszenia norm wykonywania zawodu, zawartych w URP i KERP.
 
Oczywistym jest, że radca prawny powinien działać w interesie reprezentowanego przez siebie klienta, nawet w przypadku, gdy nie została zawarta na piśmie umowa o obsługę prawną. Z zeznań świadków wynika, że przyjęty między stronami model współpracy -opartej przede wszystkim na bieżących kontaktach telefonicznych i e-mailowych, był akceptowany przez obie strony i nie budził zastrzeżeń. Istotne przy tym jest, że – co wynika z zeznań wszystkich świadków, pokrzywdzone spółki działały w dużym zaufaniu, że Obwiniona należycie dba o ich interesy i powierzone jej pieczy sprawy prawne. Z tego względu za szczególnie naganne ocenić zachowanie Obwinionej, polegające na zaprzestaniu kontaktów z klientami, pozbawieniu ich, bez jakiegokolwiek uzasadnienia czy informacji, pomocy prawnej, którą Obwiniona przecież na bieżąco do tej pory świadczyła i do której klienci nie mieli zastrzeżeń. Pokrzywdzone spółki wykazały się przy tym nad wyraz dużą wyrozumiałością dla zachowania Obwinionej i braku kontaktu z jej strony.
 
OSD rozumie, że w stosunku do radcy prawnego mogą zajść zdarzenia czy okoliczności, w wyniku których radca prawny nie może już reprezentować klienta bądź jest zmuszony do zaprzestania świadczenia pomocy prawnej. Tym niemniej, nie może to usprawiedliwiać milczenia radcy prawnego i unikania kontaktów z klientem. W takiej sytuacji elementarną powinnością radcy prawnego jest podjęcie starań w celu zabezpieczenia interesów klienta, w szczególności w toczących się postępowaniach, a nade wszystko – należy klienta poinformować o przyczynach zaistniałej sytuacji. Obwiniona wybrała najgorszy z punktu widzenia norm etycznych wykonywania zawodu zaufania publicznego sposób – przestała w ogóle kontaktować się z klientem, odpowiadać na e-maile czy odbierać telefony. Taka postawa zasługuje na szczególne napiętnowanie.
 
Inkryminowane zachowania stanowiły ewidentny przykład naruszenia przez Obwinioną przepisów zarówno URP, jak i KERP. Nie powinno ujść uwadze Obwinionej, że swoim rażącym przewinieniem doprowadziła do niekorzystnych skutków procesowych dla reprezentowanej strony. W sprawie D. Sąd odrzucił sprzeciw złożony z uchybieniem terminu, w drugiej sprawie (K.) Sąd umorzył zawieszone postępowanie albowiem Obwiniona przez rok nie była w stanie wskazać sądowi adresu zamieszkania pozwanego. Oczywiście nie można przesądzić czy złożenie sprzeciwu w terminie skutkowałoby by oddaleniem w końcowym efekcie roszczeń D., czy też uwzględnieniem powództwa przeciwko K.. Podstawą negatywnej oceny zachowania Obwinionej jest to, że swoimi zaniechaniami pozbawiła ona pokrzywdzoną spółkę w ogóle możliwości ochrony swoich praw,  a sprawy te zostały przez M. sp. z o.o. „przegrane” z przyczyn formalnych, a nie merytorycznych, w dodatku bez poinformowania klienta o wydanych przez Sąd orzeczeniach.
 
Nie do zaakceptowania w świetle zasad deontologicznych zawodu radcy jest sytuacja, w której klient dowiaduje się od komornika, że będzie prowadzona przeciwko niemu egzekucja, bądź z poprzez własne ustalenia w Sądzie, że sprawa z jego powództwa została umorzona.
 
W świetle powyższych okoliczności OSD nie miał wątpliwości, że Obwiniona swoim zachowaniem rażąco sprzeniewierzyła się rocie ślubowania radcowskiego i wspomnianym przepisom KERP. Tym samym, w sposób oczywisty, Obwiniona naruszyła zaufanie do zawodu radcy prawnego, jako zawodu zaufania publicznego, a w konsekwencji naraził na szwank godność zawodu.
 
W interesie samorządu radców prawnych, jako wspólnego dobra zrzeszonych w nim radców prawnych jest, by zawód radcy prawnego był postrzegany w społeczeństwie jako zawód wykonywany przez osoby cechujące się nienaganną postawą etyczną. Klient musi mieć przekonanie, że radca prawny, któremu powierza swoją sprawę jest osobą cechującą się najwyższymi walorami etycznymi i moralnymi. Jest to warunek niezbędny do pozyskania i utrwalania zaufania publicznego do całego zawodu. Z tego powodu organy samorządu muszą surowo reagować na każdy przejaw zachowania oczywiście naruszającego  wyrażone w KERP zasady etyczne zawodu radcy prawnego.
 
Nie może również budzić jakichkolwiek wątpliwości fakt, że rada prawny ma obowiązek informowania klienta o przebiegu spraw (art. 44 ust. 1 KERP) - w szczególności gdy klient prosi radcę prawnego w każdy możliwy sposób (telefonicznie, e-mailowo, próby bezpośrednich wizyt w kancelarii) o informację w tym zakresie. Podobnie ma się sprawa ze zwrotem dokumentów. W sytuacji wypowiedzenia pełnomocnictw powinnością radcy prawnego jest zwrócić klientowi na jego żądanie otrzymane dokumenty oraz pisma procesowe (ar.t 46 KERP). Są to elementarne obowiązki radcy prawnego a ich naruszenie godzi w zaufanie do zawodu i narusza fundamentalną zasadę lojalności wobec klienta.
 
W zakresie wymiaru kary OSD uznał, że w zakresie czynów dotyczących prowadzonych spraw sądowych (zarzuty z pkt 2, 3, 4 i 6 wniosku o ukaranie) adekwatnymi do ciężaru popełnionych czynów i stopnia zawinienia Obwinionej będą kary finansowe w orzeczonej wysokości. W szczególności OSD wziął pod uwagę skutki procesowe dla interesów klienta zaniedbań Obwinionej w postaci egzekucji komorniczej i utraconej możliwości dochodzenia zapłaty od K.. Przy tym Obwiniona nie poinformowała nawet klienta o tym, że sprzeciw został odrzucony a w sprawie K. sąd umorzył postępowanie.
 
W zakresie czynów objętych punktami 1, 4 i 7 wniosku o ukaranie OSD uznał, że adekwatną do ciężaru popełnionych czynów będą kary nagany.
 
Ustalając wymiar kar za poszczególne przewinienia OSD miał na uwadze także ich celowość, tj. okoliczność, iż stanowić będzie ona dyscyplinarną represję, że postępowanie którego się dopuściła jest etycznie naganne i że w przyszłości nie dopuści się jakichkolwiek naruszeń zasad etyki zawodowej albowiem skutkować to może jeszcze surowszymi karami dyscyplinarnymi.
 
O kosztach orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych w zw. z § 1 ust. 1 Uchwały nr 86/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 20 maca 2015 r. w sprawie określenia wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania dyscyplinarnego.
 
Mając na uwadze powyższe okoliczności OSD orzekł jak w sentencji.
 
(WK)

Prawo i praktyka

Ochrona konsumencka rolnika indywidualnego

Zapisy zwykłe i windykacyjne w testamentach (część I)

Akt o usługach cyfrowych (DSA)

Nowe zasady odpowiedzialności karnej nieletnich

Charakter roszczeń odszkodowawczych za działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne

Przygody Radcy Antoniego

image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image image

Odwiedź także

Nasze inicjatywy