Orzeczenie z dnia 11 marca 2022 r. Sygn. akt: D 141/21
opublikowano: 2025-04-11 przez: Więckowska Milena
Orzeczenie z dnia 11 marca 2022 r. Sygn. akt: D 141/21
Orzeczenie jest prawomocne
Orzeczenie jest prawomocne
Przewodniczący: r. pr. Igor Bąkowski
Członkowie: r. pr. Paulina Sibilska
r. pr. Mikołaj Pedrycz
Członkowie: r. pr. Paulina Sibilska
r. pr. Mikołaj Pedrycz
Protokolant: Ewelina Raczko
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. w składzie następującym Po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu D. C. ([...]), obwinionemu o to, że:
nie wypełnił obowiązku doskonalenia zawodowego i nie uzyskał żadnego z 40 wymaganych od niego punktów szkoleniowych w cyklu szkoleniowym, który trwał od [...] r. do [...] r. - czym naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, tj. popełnił czyn z art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku (t.j. uchwała Nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały w sprawie Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań organów samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku).
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego D. C. ([...]), winnym zarzucanego we wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w związku z § 7 i § 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 3 ustawy o radcach prawnych wymierza karę pieniężną w kwocie 5 000 (pięć tysięcy) zł;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionego radcy prawnego D. C. ([...]), na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę 1 000 (jeden tysiąc) zł.
Uzasadnienie
Pismem z [...] r. skierowanym do Rzecznika Dyscyplinarnego Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. przekazała wykaz radców prawnych którzy nie wypełnili obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym, który trwał od [...] r. do [...] r.
Zgodnie z treścią § 7 ust. 1 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego przez radców prawnych i zadań samorządu służących zapewnieniu przestrzegania tego obowiązku, stanowiącego załącznik do uchwały nr 103/IX/2015 Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 11 grudnia 2015 r. (uchwała nr 295/X/2018 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 12 lipca 2018 r.) („Regulamin”) – obowiązek doskonalenia zawodowego uważa się za wypełniony jeżeli w każdym cyklu szkoleniowym radca prawny uzyska minimalną liczbę 40 punktów szkoleniowych. Zgodnie z § 11 Regulaminu nieuzyskanie przez radcę prawnego wymaganej liczby punktów szkoleniowych jest równoznaczne z niewypełnieniem obowiązku szkoleniowego.
Dowód: pismo Dziekan Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia [...] r. – k. 1-2.
Na przedmiotowej liście figurowało nazwisko radcy prawnego D. C. (nr wpisu [...]), który nie uzyskał żadnego z 40 wymaganych od niego punktów szkoleniowych.
W ramach czynności sprawdzających ustalono, że Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. („OIRP”), w celu umożliwienia spełnienia przez wszystkich radców prawnych obowiązku doskonalenia zawodowego, na bieżąco przekazywała informacje dotyczące organizacji szkoleń. Na stronie OIRP znajdowała się i znajduje zakładka doskonalenia zawodowego, dzięki której radcowie prawni mieli i mają dostęp do informacji o organizacji wszystkich szkoleń zawodowych. Znajdują się tam również uchwały, na podstawie których radcowie prawni są zobowiązani do realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego. Ponadto w wysyłanym regularnie Newsletterze OIRP radcowie prawni informowani są na bieżąco o aktualnej ofercie szkoleniowej, a same szkolenia były organizowane z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, co umożliwiało, aby radcowie prawni w sposób dla siebie dogodny mogli wybrać zarówno termin jak i temat wykładu.
Organizowane przez OIRP wykłady, prowadzone w ramach poniedziałków i wtorków radcowskich, także w czasie ogłoszonego stanu epidemii covid-19 były organizowane cyklicznie – w każdy poniedziałek i wtorek, a szkolenia te były nieodpłatne. Przygotowano także około 40 wykładów e-learningowych, które są udostępniane wszystkim radcom prawnym za pośrednictwem Internetu. OIRP organizowała także szkolenia jednodniowe. Umożliwiono także zdobywanie punktów poprzez zamieszczanie na profilu „Szukaj radcy” własnych artykułów.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, że OIRP przedsięwzięła szeroko zakrojone działania, aby umożliwić radcom prawnym realizację obowiązku szkoleniowego.
Obowiązek doskonalenia zawodowego, poza uczestnictwem w różnego rodzaju wykładach i szkoleniach, mógł być też realizowany w innych formach (np. poprzez publikacje, udział w konferencjach i seminariach, prowadzenie szkoleń).
Oznacza to, że każdy radca prawny miał możliwość zrealizować obowiązek doskonalenia zawodowego i to w sposób przez siebie wybrany.
Podkreślić trzeba, że Dział Doskonalenia Zawodowego OIRP podejmował szereg działań mających na celu przypomnienie i zmotywowanie radców prawnych, w tym również obwinionego, do wypełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego, kierując pisma informujące o stanie punktów czy też stanowiące prośbę o przedłożenie zaświadczeń potwierdzających odbycie szkoleń.
Dowód: pismo przewodniczącego Komisji ds. Doskonalenia Zawodowego z dnia [...] r. – k. 8
Korespondencja pisemna kierowana do obwinionego – k. 9-13.
Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie w tym dowody z dokumentów wskazanych we wniosku o ukaranie.
Na podstawie dowodów zgromadzonych w toku przewodu sądowego Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił i zważył, co następuje:
Obwiniony radca prawny nie uzyskał żadnego z 40 wymaganych punktów w cyklu szkoleniowym, który trwał od [...] r. do [...] r.
Obwiniony nie stawił się na rozprawę przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym pomimo prawidłowego wezwania.
Po przeprowadzeniu rozprawy, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał obwinionego winnym zarzucanego mu we wniosku o ukaranie czynu.
Sąd uznał, iż obwiniony naruszył obowiązek dbania o rozwój zawodowy poprzez kształcenie ustawiczne, a także obowiązek stosowania się do uchwał organów samorządu radców prawnych, co stanowi przewinienie dyscyplinarne jako naruszenie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, w związku z § 7 i 11 Regulaminu zasad wypełniania obowiązku doskonalenia zawodowego.
Uznając winę obwinionego w powyższym zakresie, Sąd, mając na uwadze charakter popełnionego przewinienia dyscyplinarnego oraz okoliczność iż był on karany za analogiczne przewinienie (niewypełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego w cyklu szkoleniowym od [...] r. – [...] r. w którym także nie uzyskał żadnego punktu – orzeczenie z [...] r., sygn. akt […]) uznał, że adekwatne i konieczne dla osiągnięcia celów będzie orzeczenie wobec obwinionej na podstawie art. 65 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm.) kary pieniężnej w kwocie 5 000 zł.
Rodzaj kary (pieniężna) i jej wysokość w ocenie Sądu jest adekwatny do charakteru przewinienia obwinionego a jej wysokość jest uzasadniona okolicznościami sprawy oraz okolicznością, iż obwiniony popełnił przewinienie analogiczne do tego za które był wcześniej karany.
O kosztach postępowania OSD orzekł na podstawie art. 706 ustawy o radcach prawnych.
GF