Orzeczenie z dnia 06 lipca 2018 r. Sygn. akt: D 43/18
Orzeczenie  prawomocne co do pkt 1.
Orzeczenie zmienione przez WSD.
WSD orzeczeniem WO - 31/19 z dnia 20 maja 2019 r. orzeka:

 
 

PRZEWODNICZĄCY:   r. pr. Tomasz Iwańczuk
CZŁONKOWIE:    r. pr. Andrzej Dudziuk
r. pr. Gerard Madejski
PROTOKOLANT:    Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu P., […], obwinionemu o to, że:
1. w okresie od dnia […] r. do dnia […] r. zaniechał zwrócenia się do sądu odwoławczego, Sądu Okręgowego w L. (sygn. akt […]) z wnioskiem o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, pomimo negatywnego dla jego mocodawcy, rozstrzygnięcia sądu odwoławczego,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 KERP,
2. w okresie od […] r. do dnia […] r. nie zwrócił mocodawcy dokumentów prowadzonej sprawy, mimo wezwania mocodawcy do ich zwrotu,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 46 KERP,
 

 

 
W dniu […] roku do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynęło zawiadomienie nadesłane przez Pana M.(1) w sprawie dotyczącej radcy prawnego P. wpisanego na listę radców prawnych OIRP w W. pod numerem […] (k.[…]-[…]).
W piśmie Skarżący podnosi zarzuty dotyczące niewłaściwego postępowania radcy prawnego w postępowaniu cywilnym przeciwko K. (sygn. akt […]), w szczególności nie zwrócenie się do Sądu II instancji o sporządzenie uzasadnienia wyroku podtrzymującego orzeczenie Sądu I instancji, które jest niekorzystne dla Skarżącego. Ponadto, Skarżący podniósł, że po wypowiedzeniu pełnomocnictwa radcy prawnemu, ten nie chce zwrócić dokumentów postępowania.

W dniu […] roku radca prawny został wezwany przez Rzecznika Dyscyplinarnego do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie […] dni od doręczenia kopii skargi. W wyjaśnieniach radca prawny odnosi się do zarzutów Skarżącego wyjaśniając, iż decyzję o nieskładaniu wniosku o uzasadnienie podjęła żona klienta, a nie klient.

Postanowieniem z dnia […] roku Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego postanowił wszcząć dochodzenie w sprawie, gdyż, jak stwierdził, opisane w zawiadomieniu czyny mogą wypełniać dyspozycję art. 6, art. 15 ust. 1 oraz art. 46 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. wydał postanowienie o przedstawieniu zarzutów i postanowił przedstawić radcy prawnemu P. zarzuty o to, że:

W dniu […] r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego złożył wniosek o ukaranie z przyczyn podanych w przedstawionych zarzutach do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego OIRP w W..

Po przeprowadzeniu rozprawy Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wydał w dniu […] r. orzeczenie, w którym uniewinnił radcę prawnego P. od zarzucanych mu we wnioski o ukaranie czynów. Kosztami postępowania obciążył OIRP w W..
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:
 
Radca prawny P. przyjął zlecenie do prowadzenia spraw wskazanych przez Państwa M.(2) i M.(1). Państwo M.(1) i M.(2) spotkali się Obwinionym w Jego kancelarii. Wówczas strony nie zawarły umowy o świadczenie usług prawnych. Według Obwinionego z Państwem M.(1) i M.(2) nie została zawarta umowa o świadczenie usług prawnych, gdyż nie było sposobności do jej podpisania, bowiem jak wskazał Obwiniony, nie widział klientów do czasu rozprawy. Wcześniej jednak w złożonych wyjaśnieniach Obwiniony nie wykluczył, że spotkał się z Państwem M.(1) i M.(2) przed rozprawą. Strony ustaliły wysokość wynagrodzenia radcy prawnego za świadczone usługi, nie określono natomiast kwestii zwrotu dokumentów po zakończeniu sprawy.

W dniu […] roku odbyła się rozprawa apelacyjna w Sądzie Okręgowym w L. (sygn. akt […]), po której zapadł niekorzystny dla Pokrzywdzonego wyrok. W niniejszej sprawie bezsporne pozostaje również, że do dnia przedstawienia zarzutów Obwinionemu, dokumenty o zwrot których ubiega się Pokrzywdzony, pozostają w posiadaniu Obwinionego.

W wyjaśnieniach pisemnych Obwiniony podał, że wracając z rozprawy w Sądzie Okręgowym w L. w dniu […] roku, w której brał udział osobiście, powiadomił telefonicznie żonę Pokrzywdzonego o negatywnym wyniku apelacji. Wówczas miała ona podjąć decyzję o nieskładaniu wniosku o uzasadnienie. Kontaktowanie się Obwinionego z żoną klienta, a nie samym klientem uznać należy za dopuszczalne i nie naruszające obowiązku zachowania tajemnicy radcowskiej, bowiem działo się to za wiedzą i zgodą Pokrzywdzonego. Jak wskazała świadek M.(2) ma ona upoważnienie do reprezentowania firmy męża.

W kwestii nie zwracania się do Sądu II instancji o sporządzenie uzasadnienia wyroku, świadek M.(2), podaje, że w rozmowie telefonicznej w dniu […] roku, rzeczywiście nie zwracała się do radcy prawnego o wystąpienie o uzasadnienie wyroku, ponieważ była w szoku, że sprawa została przegrana. Świadek M.(2) stanowczo zaprzecza jednak, aby przekazywała Obwinionemu, że nie musi występować o uzasadnienie wyroku.

W kwestii zwrotu dokumentów sprawy Obwiniony przyznał, że otrzymał dwa pisma, w którym Pokrzywdzony zawarł żądanie zwrotu dokumentów. W piśmie z dnia […] roku, w którym zostało mu wypowiedziane pełnomocnictwo oraz w piśmie z dnia […] roku. Obwiniony wskazał, że nie wydał Pokrzywdzonemu żądanych dokumentów, ponieważ obawia się ewentualnego oskarżenia o nie wydanie kompletu dokumentów bądź wydanie ich kopii. Ponadto, w złożonych wyjaśnieniach Obwiniony podaje również, że zaoferował Pokrzywdzonemu zwrot dokumentów, poprzez ich odbiór w Jego kancelarii. W ocenie Obwinionego zwrot dokumentów jest długiem odbiorczym, a do chwili przesłuchania Obwinionego, klient nie stawił się po te dokumenty.

Pokrzywdzony oraz Pani M.(2) wskazują, iż po wezwaniu Obwinionego do zwrotu dokumentów stanowczo żąda on aby je odebrać osobiście.

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta sprawy o sygn. […]. W tym w szczególności zgromadzone w sprawie dokumenty oraz zeznania Pokrzywdzonego oraz Pani M.(2) i wyjaśnienia Obwinionego.

Materiał dowodowy w niniejszej sprawie stanowią w pierwszej kolejności kserokopie dokumentów, korespondencji e-mailowej oraz innych dokumentów prywatnych. OSD uznał ten materiał za wiarygodny i potwierdzający odzwierciedlone w nim okoliczności. Prawdziwość załączonych do sprawy dokumentów nie budziła wątpliwości OSD, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron. Tym samym OSD uznał, że zgromadzone dokumenty mogły stanowić rzetelną podstawę do dokonania ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

W zakresie zeznań Pokrzywdzonego oraz świadka Pani M.(2) OSD dał im wiarę co do okoliczności faktycznych nimi objętych.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Obwinionego w pełnym zakresie, albowiem znajdują one potwierdzenie w zebranych dokumentach, są spójne i konsekwentne. 
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

I. W ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., obwiniony radca prawny P. nie dopuścił się przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego w pkt I wniosku o ukaranie, który to czyn stanowiłby przewinienie dyscyplinarne, jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 64 ust. 1 ustawy w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, ogłoszonego uchwałą nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r., a mającej zastosowanie w niniejszej sprawie, radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe zgodnie z prawem, uczciwie, rzeczowo i z należytą starannością.

Dalej, zgodnie z treścią art. 64 ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r., o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., nr 10, poz. 65 z późn. zm.) radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu radcy prawnego oraz za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Podkreślić należy, iż powyższe jednoznacznie wskazuje, że wszczęcie postępowania może nastąpić, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie zawinionego, nienależytego wykonywania zawodu radcy prawnego bądź popełnienia czynów sprzecznych ze ślubowaniem radowskim lub zasadami etyki radcy prawnego.

Pełen obraz postawy radcy prawnego, po przeprowadzeniu wszystkich dowodów w sprawie, nie wskazuje, iż dokonywane przez niego czynności mogłyby być sprzeczne z dobrymi obyczajami, czy przepisami obowiązującego prawa.

Trzeba zauważyć, że w przedmiotowej sprawie doszło do rozmowy telefonicznej w dniu […] roku, podczas której żona Pokrzywdzonego Pani M.(2), przekazała Obwinionemu radcy prawnego informację, aby nie składał on wniosku o uzasadnienie wydanego rozstrzygnięcia. Biorąc także pod uwagę, iż sprawa, której rozstrzygnięcie dotyczyło, nie była sprawą kasacyjną, OSD nie znajduje podstaw, aby zachowaniu Obwinionego radcy prawnego - polegającemu na braku zwrócenia się do Sądu II instancji o sporządzenie uzasadnienia wyroku i jego dostarczenie - przypisać znamiona bezprawności, czy też naruszenie rzetelności w wypełnianiu czynności zawodowych. Zwłaszcza w sytuacji, gdy od orzeczenia Sądu II instancji nie przysługuje zwykły środek zaskarżenia, a ponadto brak uzasadnienie Sądu II instancji nie przekreśla całkowicie możliwości złożenia nadzwyczajnego środka zaskarżenia.

II. Ponadto, w ocenie Sądu, zasadnym jest uniewinnienie radcy prawnego P. w zakresie drugiego z zarzucanych mu czynów […].

Zdaniem Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego nie można przyjąć, iż brak zwrotu mocodawcy dokumentów prowadzonej sprawy, w sytuacji, gdy Obwiniony zaproponował odbiór akt za pokwitowaniem w siedzibie kancelarii, ze względu na fakt, iż zwrot dokumentów w powyższej sytuacji jest długiem odbiorczym, uznać można było za naruszenie art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych w zw. z art. 46 Kodeku Etyki Radcy Prawnego.

Analiza okoliczności przedmiotowej sprawy nie pozwala przyjąć, jakoby Obwiniony radca prawny wykonał czynności zawodowe nie zgodnie z prawem, czy też nierzetelnie. Wziąć pod uwagę należy, iż Obwiniony radca prawny nie wydał akt sprawy drogą pocztową z uwagi na uzasadniony brak gwarancji potwierdzenia odbioru dokumentów przez Pokrzywdzonego w kompletnej formie. Obwiniony radca prawny dokonał należytej staranności poprzez zeskanowanie dokumentów i przesłanie ich drogą e – mailową na adres korespondencyjny Państwa M.(1) i M.(2), a ponadto poinformował Klienta, iż dokumenty może odebrać osobiście w siedzibie kancelarii. Z uwagi na powyższe, należało uniewinnić Obwinionego radcę prawnego od zarzucanego w pkt 2 we wniosku o ukaranie czynu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Krajowej Izby Radców Prawnych w W., orzekł jak w sentencji.
 
(WK)