Orzeczenie z dnia 7 marca 2017 r., Sygn. akt: D 2/17
opublikowano: 2017-05-30 przez:
Orzeczenie z dnia 7 marca 2017 r., Sygn. akt: D 2/17
Orzeczenie nieprawomocne
Orzeczenie nieprawomocne
Przewodniczący: radca prawny Krzysztof Jacek Woś
Członkowie: radca prawny Agnieszka Świstak
radca prawny Artur Załuski
Protokolant: Justyna Karnawalska
Członkowie: radca prawny Agnieszka Świstak
radca prawny Artur Załuski
Protokolant: Justyna Karnawalska
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K., […], obwinionemu o to, że:
- Pomimo zawartej w dniu […] r. ze skarżącą umowy zlecenia i pobrania od Niej kwoty […] zł tytułem pokrycia opłaty sądowej oraz kwoty […] zł tytułem zaliczki za wykonane czynności w sprawie - mimo wezwania do dobrowolnej zapłaty z dnia […] r. - do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie dokonał zwrotu skarżącej pobranych pieniędzy, ani też nie wystawił rachunku, czy też faktury VAT za pobraną kwotę tytułem zaliczki, tj. o czyny określone w art. 43 ust 2 11 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.).
- Pomimo zawartej w dniu […] r. ze skarżącą umowy zlecenia unikał w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia wydania niniejszego postanowienia kontaktu ze skarżącą, tj. o czyny określone w art. 44 ust. 1 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507 z późn. zm.).
- Pomimo zawartej w dniu […] r. umowy zlecenia ze skarżącą wprowadził Ją w błąd co do faktu skierowania zleconej sprawy na drogę postępowania sądowego, tj. o czyny określone w art. 6 w zw. z art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 507 z późn. zm.).
- Braku współpracy z organami samorządu radców prawnych w niniejszej sprawie pomimo dwukrotnego wezwania w dniu […] r. oraz […] r. do złożenia pisemnych wyjaśnień w przedmiotowej sprawienie tj. o czyny określone w art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.).
orzeka:
- Uznaje radcę prawnego K., [...], winnym zarzucanego w pkt 1 wniosku o ukaranie czynu polegającego na niewystawieniu rachunku lub faktury VAT za kwotę pobraną tytułem zaliczki, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych wymierza karę upomnienia, natomiast w zakresie czynu zarzucanego w pkt 1 wniosku o ukaranie polegającego na niedokonaniu zwrotu pobranych od pokrzywdzonych pieniędzy Obwinionego uniewinnia;
- Uznaje radcę prawnego K., [...], winnym zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 44 ust. 1 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
- Uznaje radcę prawnego K., [...], winnym zarzucanego w pkt 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 6 w zw. z art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Uznaje radcę prawnego K., [...], winnym zarzucanego w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) i za czyn ten podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych wymierza karę nagany;
- Na podstawie art. 651 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) kary orzeczone w pkt 1,2,3,4 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę nagany;
- Na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.) zasądza od obwinionego radcy prawnego K., [...], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] zł ([…] złotych).
Uzasadnienie
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W. złożył wniosek z dnia […] r. o ukaranie radcy prawnego K. wpisanego na listę radców prawnych prowadzoną przez OIRP w W. pod nr [...], obwinionego o to, że:
- pomimo zawartej w dniu […] r. ze skarżącą umowy zlecenia i pobrania od niej kwoty […] zł tytułem pokrycia opłaty sądowej oraz kwoty […] zł tytułem zaliczki za wykonane czynności w sprawie – mimo wezwania do dobrowolnej zapłaty z dnia […] r. – do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie dokonał zwrotu skarżącej pobranych pieniędzy, ani też nie wystawił rachunku, czy tez faktury VAT za pobraną kwotę tytułem zaliczki, tj. o czyny określone w art. 43 ust. 2 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.)
- pomimo zawartej w dniu […] r. ze skarżącą umowy zlecenia unikał w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia wydania niniejszego postanowienia kontaktu ze skarżącą, tj. o czyny określone w art. 44 ust. 1 w zw. z art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych;
- pomimo zawartej w dniu […] r. umowy zlecenia ze skarżącą wprowadził ja w błąd co do faktu skierowania zleconej sprawy na drogę postępowania sądowego, tj. o czyny określone w art. 6 w zw. z art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych;
- Braku współpracy z organami samorządu radców prawnych w niniejszej sprawie pomimo dwukrotnego wezwania w dniu […] r. oraz […] r. do złożenia pisemnych wyjaśnień w przedmiotowej sprawie, tj. o czyny określone w art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego stanowiącego załącznik do uchwały nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił, co następuje:
Obwiniony radca prawny K. zawarł w dniu […] r. z J. zam. w W. i J.(1) zam. w W. umowę zlecenia, na mocy której zobowiązał się do prowadzenia sprawy sądowej o stwierdzenie zasiedzenia części dwóch nieruchomości sąsiednich – według stanu posiadania na dzień […] r., znajdujących sie pod adresem […] w W.. Wraz z podpisaniem umowy obwiniony przyjął pełnomocnictwo do reprezentowania zleceniodawców, udzielone […] r.
dowód: kopia umowy i kopia pełnomocnictwa [k. […] i […]].
Obwiniony przyjął od zleceniodawców kwotę […] zł ([…] złotych) na poczet wpisu sądowego, zabezpieczenia roszczeń oraz odpisów z ksiąg wieczystych oraz kwotę […] zł ([…] złotych) tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia, określonego w umowie na kwotę […] zł ([…] złotych). Pomiędzy datą zawarcia umowy, tj. dniem […] r., a dniem […] r. zleceniodawcy kontaktowali się z obwinionym zarówno telefonicznie, jak i osobiście. Podczas tych kontaktów obwiniony zapewniał pokrzywdzone, że wszystkie dokumenty zostały złożone do sądu. W ostatnich dniach […] r. zleceniodawcy przekazali obwinionemu oryginały map geodezyjnych, celem przekazania do sądu. W dniu […] r. pokrzywdzone powzięły wiadomość, że złożono pozew o wydanie nieruchomości, której przedmiotem był grunt planowanego postępowania o zasiedzenie. W związku z tym pokrzywdzone zażądały od obwinionego potwierdzenia złożenia do sądu wniosku o zasiedzenie i podania sygnatury, które były niezbędne do prowadzenia dalszej korespondencji z sądem. Obwiniony w okresie od […] r. do dnia […] r. w sposób zdawkowy i wymijający odpowiadał na pytania pokrzywdzonych. W związku z tym pokrzywdzone we własnym zakresie ustaliły, że obwiniony nie wywiązał się z umowy – nie dokonał czynności do których się zobowiązał. W dniu […] r. obwiniony zwrócił pokrzywdzonym otrzymane od nich dokumenty, rozwiązał umowę z dnia […] r. ze skutkiem natychmiastowym oraz zobowiązał się do zwrotu wszelkich kwot do dnia […] r.
Dowód: zeznania świadków J. i J.(1) na rozprawie w dniu […] r. [k. […] i […]], zeznania ww. świadków w dochodzeniu [k. […] -[…] i […] -[…]], wydruki korespondencji mailowej [k. […],[…],[…],[…]], kopia protokołu przejęcia dokumentów [k. […]]
O wyżej opisanym postępowaniu obwinionego pokrzywdzone powiadomiły Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. w skardze z dnia […] r., doręczonej OIRP w dniu […] r.
Dowód: skarga J. i J.(1) [k […] i […]]
W związku ze skargą pokrzywdzonych, Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. pismem z dnia […] r., l. dz. […] wezwał obwinionego do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Pismo to doręczono obwinionemu w dniu […] r., co poświadcza zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej nr […].
Dowód: pismo i zwrotne poświadczenie odbioru [k. […] i […]]
W związku z brakiem pisemnych wyjaśnień obwinionego, Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. pismem z dnia […] r., l. dz. […] ponownie wezwał obwinionego do złożenia pisemnych wyjaśnień zakreślając w tym celu 7-dniowy termin od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie doręczono w dniu […] r. co poświadcza zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej nr […].
Dowód: pismo i zwrotne poświadczenie odbioru [k. […] i […]]
W związku z nie dokonaniem zwrotu pobranych przez obwinionego od pokrzywdzonych kwot pieniężnych, skierowały one do niego wezwanie do zapłaty datowane […] r., w którym zażądały zwrotu kwoty […],- zł w terminie do dnia […] r.
Dowód: pismo i dowód nadania [k. […] -[…]]
W związku z brakiem spełnienia świadczenia przez obwinionego, pokrzywdzone skierowały przeciwko niemu do Sądu Rejonowego dla W. pozew o zapłatę. Sąd ten wydał w dniu […] r. nakaz zapłaty, któremu w dniu […] r. nadał klauzulę wykonalności.
Dowód: zeznania świadka J. na rozprawie [k. […]]
Przy piśmie z dnia […] r. obwiniony przesłał do Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego kopię dowodu wpłaty kwoty […] zł na rzecz pokrzywdzonej J.(1).
Dowód: dowód wpłaty z dnia […] [k. […]]
Powyższych ustaleń Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał na podstawie spójnych i rzeczowych zeznań świadków: J. i J.(1), które na rozprawie w dniu […] r. potwierdziły zeznania złożone przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego odpowiednio w dniu […] r. i w dniu […] r. Zeznaniom świadków nie zaprzeczył obwiniony który w piśmie z dnia […] r. uznał swoja winę i zaoferował dobrowolne poddanie się karze. Ponadto poinformował o swojej sytuacji zawodowej – braku możliwości zatrudnienia i pobieraniu renty, wyrejestrowaniu działalności gospodarczej sytuacji rodzinnej – niepełnosprawności żony i utrzymywaniu niepełnoletniej córki (dowód: k […] -[…]).
Okręgowy Sad Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Obwiniony radca prawny K. jest winny czynu polegającego na niewystawieniu rachunku lub faktury VAT z tytułu kwot pobranych na pokrycie kosztów sądowych i zaliczki na wynagrodzenie. Zgodnie z art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, 1054 z późn. zm.) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, a także otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem wyżej wymienionych czynności. Naruszenie tego przepisu prowadzi do stwierdzenia, że obwiniony swym postępowaniem naruszył art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, który stanowi, że radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie, uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. Ponieważ w myśl art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych radcowie prawni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postepowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych, wymierzono na czyn opisany w pkt 1 wniosku o ukaranie, w zakresie dotyczącym niewystawienia rachunku lub faktury, karę upomnienia.
W pozostałym zakresie, objętym zarzutem wymienionym w pkt 1 wniosku o ukaranie, zarzucany czyn polegający na niedokonaniu zwrotu pobranych kwot do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym. Jak wynika z dokumentów przedstawionych przez obwinionego, w dniu […] r. dokonał on zwrotu pobranych kwot, powiększonych o kwotę […] zł, natomiast postanowienie o przedstawieniu zarzutów zostało wydane w dniu […] r. i doręczone obwinionemu w dniu […] r. z tego też względu na podstawie art. 414 § 1 Kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 i w zw. z art. 741 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, uniewinniono obwinionego.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał obwinionego radcę prawnego K. winnym czynu zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie. Niewątpliwie obwiniony unikał kontaktu z pokrzywdzonymi, co stanowi naruszenie art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, który stanowi, że radca prawny na żądanie klienta obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego obwiniony tego obowiązku nie dopełnił, w związku z czym wymierzono mu za to przewinienie karę upomnienia.
Obwiniony radca prawny K. jest winny popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 3 wniosku o ukaranie. Niewątpliwie, pomimo przyjętego zlecenia nie wykonał powierzonych mu czynności, natomiast do dnia […] r. utrzymywał pokrzywdzone w przekonaniu, że podjęta przez niego sprawa jest prowadzona w sądzie. Stanowi to naruszenie art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, które stanowią, że radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie, uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami oraz, że radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniając profesjonalny charakter działania. Z tych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wymierzył obwinionemu karę nagany.
Obwiniony jest winny popełnienia zarzucanego mu w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu polegającego na braku współpracy z organami samorządu radców prawnych poprzez nieudzielenie wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego z dnia […] r. i […] r., co stanowi naruszenie art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Zgodnie z tymi przepisami radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu, a ponadto radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez rzecznika dyscyplinarnego, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie. Mając na uwadze naruszenie wskazanych przepisów, wymierzono obwinionemu karę nagany.
Wymierzając kary wymienione w pkt 1, 2, 3 i 4 sentencji orzeczenia w tej sprawie, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny miał na uwadze postawę sprawcy, który przyznał się do winy w zakresie zarzucanych mu czynów, nie prowadzi obecnie działalności zawodowej i ma na utrzymaniu chorą żonę. Ponadto wzięto pod uwagę, że ewidentne w tej sprawie zaniechanie ze strony obwinionego, zasługujące na sankcje dyscyplinarną, co do wykonania przyjętego od pokrzywdzonych zlecenia – nie wywołało dla pokrzywdzonych nieodwracalnych skutków prawnych. Przedmiotem zlecenia było złożenie do sądu wniosku o stwierdzenie zasiedzenia. Zgodnie z art. 172 K.c. zasiedzenie dokonuje się z mocy prawa, a orzeczenie sądu wydane na zasadzie art. 610 Kpc ma w tym zakresie charakter deklaratoryjny. Skarżące w związku z niewłaściwym postepowaniem obwinionego nie utraciły możliwości podniesienia zarzutu zasiedzenia w postępowaniu windykacyjnym albo negatoryjnym dotyczącym spornej nieruchomości. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny połączył orzeczone w pkt 1-4 sentencji kary w karę łączną nagany, wykonując dyspozycję art. 651 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, który stanowi, że w razie orzeczenia kary upomnienia i kary nagany wymierza się łączną karę nagany.
O obowiązku poniesienia kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych, który stanowi, że w razie ukarania koszty ponosi obwiniony. O wysokości orzeczono biorąc pod uwagę: liczbę i czasochłonność czynności procesowych w dochodzeniu, okoliczność, że sprawę rozpoznano na jednej rozprawie, a także mając na względzie rodzaj i stopień zawiłości sprawy.
(BU)
Obwiniony radca prawny K. zawarł w dniu […] r. z J. zam. w W. i J.(1) zam. w W. umowę zlecenia, na mocy której zobowiązał się do prowadzenia sprawy sądowej o stwierdzenie zasiedzenia części dwóch nieruchomości sąsiednich – według stanu posiadania na dzień […] r., znajdujących sie pod adresem […] w W.. Wraz z podpisaniem umowy obwiniony przyjął pełnomocnictwo do reprezentowania zleceniodawców, udzielone […] r.
dowód: kopia umowy i kopia pełnomocnictwa [k. […] i […]].
Obwiniony przyjął od zleceniodawców kwotę […] zł ([…] złotych) na poczet wpisu sądowego, zabezpieczenia roszczeń oraz odpisów z ksiąg wieczystych oraz kwotę […] zł ([…] złotych) tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia, określonego w umowie na kwotę […] zł ([…] złotych). Pomiędzy datą zawarcia umowy, tj. dniem […] r., a dniem […] r. zleceniodawcy kontaktowali się z obwinionym zarówno telefonicznie, jak i osobiście. Podczas tych kontaktów obwiniony zapewniał pokrzywdzone, że wszystkie dokumenty zostały złożone do sądu. W ostatnich dniach […] r. zleceniodawcy przekazali obwinionemu oryginały map geodezyjnych, celem przekazania do sądu. W dniu […] r. pokrzywdzone powzięły wiadomość, że złożono pozew o wydanie nieruchomości, której przedmiotem był grunt planowanego postępowania o zasiedzenie. W związku z tym pokrzywdzone zażądały od obwinionego potwierdzenia złożenia do sądu wniosku o zasiedzenie i podania sygnatury, które były niezbędne do prowadzenia dalszej korespondencji z sądem. Obwiniony w okresie od […] r. do dnia […] r. w sposób zdawkowy i wymijający odpowiadał na pytania pokrzywdzonych. W związku z tym pokrzywdzone we własnym zakresie ustaliły, że obwiniony nie wywiązał się z umowy – nie dokonał czynności do których się zobowiązał. W dniu […] r. obwiniony zwrócił pokrzywdzonym otrzymane od nich dokumenty, rozwiązał umowę z dnia […] r. ze skutkiem natychmiastowym oraz zobowiązał się do zwrotu wszelkich kwot do dnia […] r.
Dowód: zeznania świadków J. i J.(1) na rozprawie w dniu […] r. [k. […] i […]], zeznania ww. świadków w dochodzeniu [k. […] -[…] i […] -[…]], wydruki korespondencji mailowej [k. […],[…],[…],[…]], kopia protokołu przejęcia dokumentów [k. […]]
O wyżej opisanym postępowaniu obwinionego pokrzywdzone powiadomiły Okręgową Izbę Radców Prawnych w W. w skardze z dnia […] r., doręczonej OIRP w dniu […] r.
Dowód: skarga J. i J.(1) [k […] i […]]
W związku ze skargą pokrzywdzonych, Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. pismem z dnia […] r., l. dz. […] wezwał obwinionego do złożenia pisemnych wyjaśnień w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Pismo to doręczono obwinionemu w dniu […] r., co poświadcza zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej nr […].
Dowód: pismo i zwrotne poświadczenie odbioru [k. […] i […]]
W związku z brakiem pisemnych wyjaśnień obwinionego, Rzecznik Dyscyplinarny OIRP w W. pismem z dnia […] r., l. dz. […] ponownie wezwał obwinionego do złożenia pisemnych wyjaśnień zakreślając w tym celu 7-dniowy termin od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie doręczono w dniu […] r. co poświadcza zwrotne potwierdzenie odbioru przesyłki pocztowej nr […].
Dowód: pismo i zwrotne poświadczenie odbioru [k. […] i […]]
W związku z nie dokonaniem zwrotu pobranych przez obwinionego od pokrzywdzonych kwot pieniężnych, skierowały one do niego wezwanie do zapłaty datowane […] r., w którym zażądały zwrotu kwoty […],- zł w terminie do dnia […] r.
Dowód: pismo i dowód nadania [k. […] -[…]]
W związku z brakiem spełnienia świadczenia przez obwinionego, pokrzywdzone skierowały przeciwko niemu do Sądu Rejonowego dla W. pozew o zapłatę. Sąd ten wydał w dniu […] r. nakaz zapłaty, któremu w dniu […] r. nadał klauzulę wykonalności.
Dowód: zeznania świadka J. na rozprawie [k. […]]
Przy piśmie z dnia […] r. obwiniony przesłał do Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego kopię dowodu wpłaty kwoty […] zł na rzecz pokrzywdzonej J.(1).
Dowód: dowód wpłaty z dnia […] [k. […]]
Powyższych ustaleń Okręgowy Sąd Dyscyplinarny dokonał na podstawie spójnych i rzeczowych zeznań świadków: J. i J.(1), które na rozprawie w dniu […] r. potwierdziły zeznania złożone przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego odpowiednio w dniu […] r. i w dniu […] r. Zeznaniom świadków nie zaprzeczył obwiniony który w piśmie z dnia […] r. uznał swoja winę i zaoferował dobrowolne poddanie się karze. Ponadto poinformował o swojej sytuacji zawodowej – braku możliwości zatrudnienia i pobieraniu renty, wyrejestrowaniu działalności gospodarczej sytuacji rodzinnej – niepełnosprawności żony i utrzymywaniu niepełnoletniej córki (dowód: k […] -[…]).
Okręgowy Sad Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Obwiniony radca prawny K. jest winny czynu polegającego na niewystawieniu rachunku lub faktury VAT z tytułu kwot pobranych na pokrycie kosztów sądowych i zaliczki na wynagrodzenie. Zgodnie z art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, 1054 z późn. zm.) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, a także otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem wyżej wymienionych czynności. Naruszenie tego przepisu prowadzi do stwierdzenia, że obwiniony swym postępowaniem naruszył art. 6 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, który stanowi, że radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie, uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. Ponieważ w myśl art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych radcowie prawni podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postepowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych, wymierzono na czyn opisany w pkt 1 wniosku o ukaranie, w zakresie dotyczącym niewystawienia rachunku lub faktury, karę upomnienia.
W pozostałym zakresie, objętym zarzutem wymienionym w pkt 1 wniosku o ukaranie, zarzucany czyn polegający na niedokonaniu zwrotu pobranych kwot do dnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym. Jak wynika z dokumentów przedstawionych przez obwinionego, w dniu […] r. dokonał on zwrotu pobranych kwot, powiększonych o kwotę […] zł, natomiast postanowienie o przedstawieniu zarzutów zostało wydane w dniu […] r. i doręczone obwinionemu w dniu […] r. z tego też względu na podstawie art. 414 § 1 Kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 i w zw. z art. 741 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, uniewinniono obwinionego.
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał obwinionego radcę prawnego K. winnym czynu zarzucanego w pkt 2 wniosku o ukaranie. Niewątpliwie obwiniony unikał kontaktu z pokrzywdzonymi, co stanowi naruszenie art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, który stanowi, że radca prawny na żądanie klienta obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego obwiniony tego obowiązku nie dopełnił, w związku z czym wymierzono mu za to przewinienie karę upomnienia.
Obwiniony radca prawny K. jest winny popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt 3 wniosku o ukaranie. Niewątpliwie, pomimo przyjętego zlecenia nie wykonał powierzonych mu czynności, natomiast do dnia […] r. utrzymywał pokrzywdzone w przekonaniu, że podjęta przez niego sprawa jest prowadzona w sądzie. Stanowi to naruszenie art. 6 i art. 12 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, które stanowią, że radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie, uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami oraz, że radca prawny zobowiązany jest wykonywać czynności zawodowe sumiennie oraz z należytą starannością uwzględniając profesjonalny charakter działania. Z tych względów Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wymierzył obwinionemu karę nagany.
Obwiniony jest winny popełnienia zarzucanego mu w pkt 4 wniosku o ukaranie czynu polegającego na braku współpracy z organami samorządu radców prawnych poprzez nieudzielenie wyjaśnień na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego z dnia […] r. i […] r., co stanowi naruszenie art. 62 ust. 1 i 3 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego. Zgodnie z tymi przepisami radca prawny obowiązany jest współdziałać z organami samorządu radców prawnych w sprawach związanych z jego funkcjonowaniem i zadaniami oraz w sprawach wykonywania zawodu i przestrzegania Kodeksu, a ponadto radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez rzecznika dyscyplinarnego, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie. Mając na uwadze naruszenie wskazanych przepisów, wymierzono obwinionemu karę nagany.
Wymierzając kary wymienione w pkt 1, 2, 3 i 4 sentencji orzeczenia w tej sprawie, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny miał na uwadze postawę sprawcy, który przyznał się do winy w zakresie zarzucanych mu czynów, nie prowadzi obecnie działalności zawodowej i ma na utrzymaniu chorą żonę. Ponadto wzięto pod uwagę, że ewidentne w tej sprawie zaniechanie ze strony obwinionego, zasługujące na sankcje dyscyplinarną, co do wykonania przyjętego od pokrzywdzonych zlecenia – nie wywołało dla pokrzywdzonych nieodwracalnych skutków prawnych. Przedmiotem zlecenia było złożenie do sądu wniosku o stwierdzenie zasiedzenia. Zgodnie z art. 172 K.c. zasiedzenie dokonuje się z mocy prawa, a orzeczenie sądu wydane na zasadzie art. 610 Kpc ma w tym zakresie charakter deklaratoryjny. Skarżące w związku z niewłaściwym postepowaniem obwinionego nie utraciły możliwości podniesienia zarzutu zasiedzenia w postępowaniu windykacyjnym albo negatoryjnym dotyczącym spornej nieruchomości. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny połączył orzeczone w pkt 1-4 sentencji kary w karę łączną nagany, wykonując dyspozycję art. 651 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, który stanowi, że w razie orzeczenia kary upomnienia i kary nagany wymierza się łączną karę nagany.
O obowiązku poniesienia kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 706 ust. 2 ustawy o radcach prawnych, który stanowi, że w razie ukarania koszty ponosi obwiniony. O wysokości orzeczono biorąc pod uwagę: liczbę i czasochłonność czynności procesowych w dochodzeniu, okoliczność, że sprawę rozpoznano na jednej rozprawie, a także mając na względzie rodzaj i stopień zawiłości sprawy.
(BU)
Prawo i praktyka
Przygody Radcy Antoniego
Odwiedź także
Nasze inicjatywy
