Doręczanie pism urzędowych w ogólnym postępowaniu administracyjnym przez kuriera – glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6

Tomasz Kęska-Leszyński

Teza wyroku: Organ może upoważnić do doręczenia pisma osobę prawną świadczącą usługi kurierskie. Kurierzy, którymi ta osoba prawna posłużyła się przy wykonaniu czynności doręczenia pism, nie muszą mieć odrębnego upoważnienia. Umowa o świadczenie usług kurierskich stanowi upoważnienie, o którym mowa art. 39 k.p.a.

Nowa ustawa o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego

Wojciech Miller

Uwagi ogólne
W dniu 11 sierpnia 2021 r., po rozpatrzeniu poprawek Senatu uchwalona została ustawa o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (dalej: „ustawa”). Ustawa została podpisana przez Prezydenta w dniu 19 sierpnia 2021 r. i ogłoszona w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 7 września 2021 r. Co do zasady ustawa wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, tj. w dniu 7 grudnia 2021 r. Ma ona zastąpić ustawę z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (dalej: „ustawa z 2016 r.”).

Sądowa kontrola rozstrzygnięć w przedmiocie odmowy dofinansowania kosztów wynagrodzeń pracowników w przypadku spadku obrotów gosp

Kacper Tybuszewski

Wstęp
Celem opracowania jest odpowiedź na pytanie o dopuszczalność kontroli sądowoadministracyjnej aktów polegających na negatywnym rozpatrzeniu wniosku przedsiębiorców o udzielenie dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenie społeczne. Chodzi tutaj o nierzadkie obecnie sytuacje spadku obrotów gospodarczych przedsiębiorcy w następstwie wystąpienia stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 (COVID-19).

Jawność postępowań sądowych podczas pandemii COVID-19 – między konstytucyjnym standardem a rzeczywistością

Róża Kędra-Chmielewska
Oskar Kubacki

Uwagi wstępne
Można zaryzykować stwierdzenie, że od początku istnienia ludzkość musiała zmagać się z zagrożeniem, jakim było dla niej rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. Wielkie pandemie, jak chociażby epidemia dżumy dymieniczej (popularnie zwanej ,,czarną śmiercią”) w drugiej połowie XIV w., stawały się katalizatorem olbrzymich przemian społecznych (wspominana ,,czarna śmierć” w sposób znaczący przyczyniła się np. do upadku ustroju feudalnego)^[1]. Pandemia wirusa SARS-CoV-2, wywołującego chorobę COVID-19^[2], która wybuchła na przełomie 2019 i 2020 r., także pociąga za sobą ważkie konsekwencje społeczne, gospodarcze, naukowe i prawne.

[1] Szerzej na ten temat: zob. N. Davis, Europa. Rozprawa historyka z historią (przekł. E. Tabakowska), Kraków 2010, s. 448 i n.

[2] Dalej także: „koronawirus”.

Wierzytelności masy a wierzytelności upadłego – różnice i skutki określenia charakteru wierzytelności

Renata Krasnosielska-Dajnowicz

Wprowadzenie
Celem artykułu jest analiza pojęć wierzytelności masy oraz wierzytelności upadłego. W praktyce te dwie konstrukcje prawne są często pomijane lub kwestionowane przez uczestników procesu upadłościowego.

Konflikt porozwodowy a realizacja w ustawodawstwie konstytucyjnego standardu prawa do kontaktów rodziców z dziećmi

Róża Kędra-Chmielewska
Oskar Kubacki

Uwagi wstępne
Jednym z podstawowych zagrożeń dla wzajemnych relacji pomiędzy rodzicami i dziećmi jest rozwód oraz związany z nim konflikt porozwodowy. Angażowanie dzieci w ów konflikt może przybierać postać indoktrynacji, manipulacji czy ograniczania kontaktów przez jednego rodzica z drugim lub przez oboje rodziców ^[1]. Sytuacja taka utrudnia lub wręcz uniemożliwia realizację orzeczenia o kontaktach bądź postanowień ugody sądowej, regulującej tę kwestię. Skrajną postać skutku konfliktu porozwodowego stanowi zjawisko porwania rodzicielskiego (nieuprawnionego zatrzymania dziecka)^[2].

[1] A. Czerederecka, Rozwód a rywalizacja o opiekę nad dziećmi, Warszawa 2020, 3.5., LEX/el.

[2] E. Holewińska-Łapińska, M. Domański, J. Słyk, Orzecznictwo w sprawach o wykonywanie kontaktów z dziećmi, ,,Prawo w działaniu. Sprawy cywilne” 25/2016, s. 8.

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 5 września 2019 r., III PK 96/18

Katarzyna Popiołek

1. Orzeczenie wydane we wskazanej sprawie ugruntowuje poglądy doktryny oraz orzecznictwa sądowego w zakresie ustalenia charakteru i zakresu uprawnień kierowniczych pracodawcy. Sąd Najwyższy (dalej: „SN”) odniósł się do sporu dotyczącego możliwości odwołania udzielonego pracownikowi zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w okresie trwającego wypowiedzenia. Zajęcie jednoznacznego stanowiska w tym zakresie jest niezwykle istotne, bowiem dopuszczalność jednostronnego cofnięcia zwolnienia przez pracodawcę oraz wezwania pracownika do pracy lub skierowania go na urlop wypoczynkowy, nie została prawnie uregulowana.

Bezprawne rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron

Aleksandra Turower

Wstęp
Stosunek pracy jest relacją dwustronną, łączącą pracownika i pracodawcę, natomiast umowa o pracę jest dwustronną czynnością prawną powodującą nawiązanie stosunku pracy, do której muszą zostać złożone dwa oświadczenia woli. W zależności od rodzaju i długości okresu łączącej strony umowy jej rozwiązanie wymaga szeregu formalności, których obowiązek dochowania spoczywa na stronie rozwiązującej umowę.

Zwolnienia z przyczyn niedotyczących pracowników w dobie pandemii COVID-19

Ewa Zając-Tobiasz
Małgorzata Zając-Rzosińska

Wstęp
Już ponad rok pracodawcy oraz pracownicy mierzą się ze skutkami epidemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2. Ze względu na jej ciągły rozwój podejmowane dotychczas działania mające na celu zminimalizowanie skutków epidemii, z perspektywy czasu niestety okazały się niewystarczające. Pomimo skorzystania z instrumentów wsparcia przewidzianych w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ^[1] (dalej: „ustawa COVID”) wielu pracodawców nadal znajduje się w niestabilnej sytuacji finansowej, wymuszającej w obliczu trwania pandemii, podejmowanie działań restrukturyzacyjnych mających na celu optymalizację kosztów.

[1] Dz. U. poz. 1842, ze zm.

Konsumencka ochrona radcy prawnego prowadzącego indywidualną kancelarię

Tomasz Czech

Wstęp
W systemie prawa wyróżnia się pojęcie konsumenta ze względu na strukturalną nierówność, jaka występuje w jego relacjach z przedsiębiorcą. Pod wieloma względami (finansowym, organizacyjnym, informacyjnym itd.) przedsiębiorca dysponuje faktyczną przewagą nad konsumentem. Dlatego celowe jest wprowadzanie instrumentów normatywnych, które zmierzają do zmniejszenia tej przewagi, tzn. wyrównania pozycji obu stron na rynku. Instrumenty takie zamieszczono w przepisach wielu ustaw (m.in. Kodeksu cywilnego ^[1] oraz ustawy o prawach konsumenta^[2]).

[1]Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, ze zm.), dalej: „k.c.”.

[2]Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287, ze zm.), dalej: „u.p.k.”.

Projektowane zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego

Łukasz Nykiel

Uwagi wstępne
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie najistotniejszych zmian zawartych w rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 899), dalej: „projekt”, w szczególności w aspekcie ich wpływu na postępowanie cywilne. Projekt został zgłoszony do laski marszałkowskiej w dniu 15 stycznia 2021 r. i skierowany do dalszych prac legislacyjnych.

Rynek konopi w Polsce – wpływ zmian w regulacjach prawnych na rozwój upraw, przetwórstwa i sprzedaży produktów konopnych

Patrycja G. Bartosz-Burdiak

Wstęp
Konopie włókniste towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Dawniej były powszechnie uprawiane i stosowane. Krzysztof Kolumb dopłynął do brzegów Ameryki Północnej wykorzystując na swoich trzech statkach – „Pinta”, „Niña” i „Santa María” – żagle z włókna konopnego – materiału niezwykle trwałego i użytecznego.

Obowiązki podmiotów świadczących usługi publicznej chmury obliczeniowej w świetle ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa

Monika Hordejuk, Piotr Kołodziej

Wprowadzenie
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii ^[1] (dalej: „dyrektywa NIS”) weszła w życie w sierpniu 2016 r.

[1] Dz. Urz. UE L 194 z 19.7.2016, s. 1.

Nieważność aktu prawa miejscowego a wzruszalność decyzji administracyjnej

Filip Prusik-Serbinowski

Akty prawa miejscowego i ich kontrola przez sądy administracyjne
Zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP jednymi ze źródeł prawa powszechnie obowiązującego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły) Rzeczypospolitej Polskiej są akty prawa miejscowego. W myśl art. 94 Konstytucji RP akty prawa miejscowego wydają, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej.

Środki ochrony prawnej w nowym prawie zamówień publicznych. Wybrane zagadnienia

Paweł Wójcik

Sektor zamówień publicznych przechodzi od 1 stycznia 2021 r. rewolucję związaną z wejściem w życie ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych ^[1] (dalej: „n.p.z.p.”). Istotne zmiany można dostrzec także w zakresie środków ochrony prawnej, a więc sferze, która powinna szczególnie interesować zawodowych pełnomocników.

[1] Dz. U. poz. 2019, ze zm.

Transgraniczny przepływ danych osobowych po wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie Schrems II

Ewelina Roguska

Wprowadzenie
Wydawać by się mogło, że wraz z wejściem w życie RODO ^[1], tj. z dniem 25 maja 2018 r. dobiegł końca (przynajmniej w najbliższym okresie) czas rewolucyjnych i szeroko komentowanych zmian w dziedzinie ochrony danych osobowych. Prawodawca unijny zajął się ewaluacją wprowadzonych przepisów^[2], prawodawca krajowy ich wdrażaniem^[3], Europejska Rada Ochrony Danych uspójnieniem stosowania przyjętych przepisów^[4], a organy nadzorcze ich egzekwowaniem.

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4.05.2016, s. 1, ze zm.).

[2] Zob. komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady: Ochrona danych jako filar wzmacniania pozycji obywateli oraz podejścia UE do transformacji cyfrowej – dwa lata stosowania ogólnego rozporządzenia o ochronie danych z dnia 24.6.2020 r., COM(2020) 264 final.

[3] Zgodnie z wyżej wymienionym komunikatem tylko Słowenia nie dostosowała jeszcze prawa krajowego do przepisów RODO.

[4] Zgodnie z wyżej wymienionym komunikatem do końca 2019 r. Europejska Rada Ochrony Danych wydała m.in. 10 wytycznych i 43 opinie.

Wyrok TSUE z 25 listopada 2020 r. (C-269/19, Banca B. SA przeciwko A.A.A.)

1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył wykładni art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich ^[1] (dalej: „dyrektywa 93/13/EWG”). Wniosek złożono w ramach sporu pomiędzy instytucją bankową Banca B. SA (dalej: „Bank”) a A.A.A. w przedmiocie domniemanego nieuczciwego charakteru i całkowitej nieważności szeregu warunków zawartych w umowie kredytowej dotyczącej udzielenia kredytu osobistego, zawartej przez A.A.A. z tą instytucją.

[1] Dz. Urz. WE L 095 z 21.04.1993, s. 29.

Obejście konstytucji w procesie ustawodawczym – analiza możliwych zagrożeń

Uwagi wstępne

Problematyka obejścia konstytucji nie cieszyła się dotąd szerokim zainteresowaniem przedstawicieli doktryny. W prawoznawstwie, a także w niektórych gałęziach prawa (jak np. prawo cywilne i prawo podatkowe) znane było co prawda i analizowane zjawisko obejścia prawa, jednakże dorobku tych nauk w tym zakresie nie przenoszono na grunt konstytucjonalizmu.

Podejmowanie przez wspólnoty mieszkaniowe uchwał wyrażających zgodę na ustanowienie odrębnej własności lokalu

Wprowadzenie

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ^[1] (dalej: „u.w.l.”) dla czynności, na którą wspólnota mieszkaniowa wyraża zgodę, potrzebna jest zarówno odpowiednia uchwała, jak i pełnomocnictwo dla zarządu sporządzone w formie wymaganej dla tej czynności. Jeżeli czynność ta dla swojej skuteczności wymaga formy aktu notarialnego, to pełnomocnictwo powinno zostać udzielone w tej samej formie^[2].

[1] Dz. U. z 2020 r. poz. 1910.

[2] W związku z art. 99 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740), dalej: „k.c.”.

Odmowa udzielenia akredytacji przez Ministra Zdrowia podmiotowi udzielającemu świadczeń

Wprowadzenie

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy odmowa udzielenia akredytacji przez ministra właściwego do spraw zdrowia (dalej: „Minister Zdrowia”), w trybie art. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o akredytacji w ochronie zdrowia ^[1] (dalej: „u.a.o.z.”), podmiotowi udzielającemu świadczeń zdrowotnych, a ściślej rzecz ujmując pisemne powiadomienie przez ten organ o niespełnieniu standardu akredytacyjnego, stanowi inną prawną formę działania administracji publicznej.

[1] Dz.U. z 2016 r. poz. 2135.

«
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
»