Orzeczenie z dnia 26 marca 2018 r. Sygn. akt: D 79/17
Orzeczenie prawomocne
 
 

Przewodniczący:   r. pr. Agnieszka Świstak
Członkowie:   r. pr. Gerard Madejski
r. pr. Andrzej Szmigiel
Protokolant:   Karolina Szymala

           
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu […] r. w W. sprawy przeciwko radcy  prawnemu B., […], obwinionemu o to, że:

1. nie dochowała należytej staranności przy prowadzeniu sprawy klienta T. poprzez niezłożenie w okresie od […] roku do dnia upływu terminu na podjęcie czynności wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawach zakończonych Decyzjami Izby Skarbowej w Ł. nr: […] z dnia […], […] z dnia […], Decyzjami Izby Skarbowej w Ł. […] z dnia […] r.
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 233 z późn. zm.)

2. W okresie od roku do roku nie podejmowała kontaktu z klientem T. i nie informowała klienta o stanie spraw prowadzonych na zlecenie klienta pomimo zapytań kierowanych przez klienta do radcy prawnego za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz istnienia rzeczowej potrzeby udzielenia klientowi żadnych informacji,
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 233 z późn. zm.)

3. W okresie od dnia roku do dnia sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie wydała klientowi T. dokumentów w sprawach zleconych przez klienta, pomimo że klient w dniu […] roku skierował do radcy prawnego za pośrednictwem korespondencji elektronicznej żądanie ich zwrotu
tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 28 ust. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 233 z późn. zm.)  

1. Uniewinnia radcę prawnego B., […], od zarzutu 1 wniosku o ukaranie.   
2. Uznaje radcę prawnego B., […], winną zarzucanego w punkcie 2 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 28 ust. 5  Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
3. Uznaje radcę prawnego B., […], winną zarzucanego w punkcie 3 wniosku o ukaranie czynu, który to czyn stanowi przewinienie dyscyplinarne jako czyn sprzeczny z zasadami wyrażonymi w art. 28 ust. 11  Kodeksu Etyki Radcy Prawnego i za czyn ten na podstawie art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych wymierza karę upomnienia;
4. Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych kary orzeczone
   w punktach 2-3 łączy w ten sposób, że orzeka jako karę łączną karę upomnienia;
5. Na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych zasądza od obwinionej radcy prawnego B., […], na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie tytułem zwrotu kosztów postępowania dyscyplinarnego kwotę […] […] złotych.

 
   
W dniu […] r. do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., o ukaranie radcy prawnego B. - numer wpisu […] (Obwiniona), że:

1. Nie dochowała należytej staranności przy prowadzeniu sprawy klienta T. poprzez nie złożenie w okresie od […] roku do dnia upływu terminu na podjęcie czynności wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawach zakończonych Decyzjami Izby Skarbowej w Ł. nr: […] z dnia […], […] z dnia […], Decyzjami Izby Skarbowej w Ł. […] z dnia […] r. tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 6 ust 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
    
2. W okresie od […] roku do […] roku nie podejmowała kontaktu z klientem T. i nie informowała klienta o stanie spraw prowadzonych na zlecenie klienta pomimo zapytań kierowanych do radcy prawnego za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz istnienia rzeczowej potrzeby udzielenia klientowi żądanych informacji tj. dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych,
    
3. W okresie od dnia […] roku do dnia sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie wydała klientowi T. dokumentów w sprawach zleconych przez klienta, pomimo że klient w dniu […] roku skierował do radcy prawnego za pośrednictwem korespondencji elektronicznej żądanie ich zwrotu tj. o dopuszczenie się przewinienia dyscyplinarnego stypizowanego w art. 28 ust. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Obwiniona w okresie pomiędzy dniem […] r. a dniem […] r. świadczyła pomoc prawną na rzecz Pana T. („Skarżący”), co potwierdza zgromadzony w sprawie materiał dowodowy tj. dokumenty pełnomocnictwa procesowego z dnia […] r. i zeznania złożone przez Obwinioną i Skarżącego podczas konfrontacji (k. […] i […]) oraz korespondencja mailowa z dnia […] r. wraz z dokumentem wypowiedzenia pełnomocnictwa. (k. […]-[…]).

W dniu […] r. Skarżący wysłał do Obwinionej korespondencję mailową, z treści której wynika, że od kilku dni nie może się z Obwinioną skontaktować (k. […]). Jak wskazał Skarżący potrzeba kontaktu wynikała z konieczności pilnego podjęcia działań w przedmiocie wznowienia postępowania. W dniu […] r. Skarżący wysłał do Obwinionej kolejną korespondencję mailową, w której zawarł wypowiedzenie udzielonego jej pełnomocnictwa oraz stwierdził, że „Niestety mój pracodawca jest poirytowany i nie chce w tym tempie już dłużej czekać na załatwienie moich spraw, które stoją w miejscu.” (k. […])

W dniu […] r. Skarżący wysłał do Obwinionej korespondencję mailową, w treści której poprosił o przesłanie dokumentów posiadanych przez Obwinioną na adres Kancelarii Adwokackiej Ś., a w przypadku braku możliwości takiego przekazania dokumentów Skarżący zaproponował spotkanie w W. w dniu […] r., zaznaczając, że brak dokumentów uniemożliwia złożenie pozwu w stosunku do M. (k. […]). W korespondencji mailowej Obwinionej z dnia
[…] r. skierowanej do Skarżącego, Obwiniona przeprosiła i usprawiedliwiła swoją nieobecność na spotkaniu oraz oświadczyła, że zależy jej aby niezwłocznie zwrócić Skarżącemu akta, tak aby możliwe było podjęcie dalszego działania. W tym celu Obwiniona poprosiła o podanie adresu na który mogłaby przesłać dokumenty. (k.[…]) Właściwy adres został wskazany Obwinionej przez Skarżącego w mailu z dnia […] r.

W dniu […] r. Skarżący wysłał do Obwinionej korespondencję mailową, w treści której wskazał, że od czasu prośby o zwrot dokumentów, których nadal nie otrzymał, minęły cztery miesiące. (k.[…])

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył co następuje.

Sąd nie znajdując podstaw do kwestionowania, dał wiarę wszystkim dokumentom dopuszczonym jako dowód w sprawie. Sąd przyjął, że w ramach przeprowadzonego w sprawie postępowania zostały zbadane wszystkie okoliczności warunkujące prawidłową ocenę przesłanek odpowiedzialności dyscyplinarnej Obwinionej.

Odnosząc się do zarzutu niedochowania należytej staranności przy prowadzeniu sprawy Skarżącego poprzez nie złożenie w okresie od […] roku do dnia upływu terminu na podjęcie czynności wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego w sprawach wyszczególnionych w pkt 1 wniosku o ukaranie, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zwraca uwagę, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, żeby złożenie ww. wniosku objęte było zakresem zlecenia powierzonego Obwinionej. Brak jest bowiem jakiegokolwiek dowodu na okoliczność uzgodnienia przez Strony warunków prowadzenia sprawy z wniosku o wznowienie postępowania. Strony podjęły wyłącznie wstępne ustalenia w tej sprawie, a miało to miejsce przed zakończeniem postępowania w sprawie karnej. Powyższe przesądza o tym, iż na moment dokonywania tych ustaleń o przesłankach wznowienia postępowania można było rozmawiać wyłącznie hipotetycznie. W tym zakresie zeznania Obwinionej i Skarżącego są zgodne, a ich wartość dowodowa nie budzi, zdaniem Sądu, żadnych wątpliwości. (k. […] i […]) Tak ustalony stan faktyczny rodzi duże wątpliwości w zakresie uzgodnienia warunków prowadzenia sprawy z wniosku o wznowienie postępowania, już na etapie owych bardzo wstępnych ustaleń w sprawie. Zarówno Obwiniona jak również Skarżący zgodnie potwierdzili, że pełnomocnictwo ogólne z dnia […] r. udzielone zostało na wypadek gdyby podczas nieobecności Skarżącego wydarzyło się „coś niespodziewanego” i nie dotyczyło ono konkretnych spraw. (k. […]) W konsekwencji nie sposób uznać, że sporządzenie i złożenie wniosku o wznowienie postępowania i prowadzenie tej sprawy objęte zostało pełnomocnictwem ogólnym udzielonym Obwinionej w dniu […] r. Przede wszystkim bowiem zakres pełnomocnictwa ogólnego należy skonkretyzować, uszczegółowić i zakreślić zakresem uzgodnień dokonanych pomiędzy zainteresowanymi m.in. w przedmiocie zakresu i ustalenia warunków prowadzenia zleconych spraw. Powyższe nie pozwala na stwierdzenie, że pełnomocnictwo ogólne obliguje radcę prawnego do prowadzenia wszystkich spraw i wykonywania wszystkich czynności zleconych przez klienta. Przekładając powyższe na oceniany stan faktyczny, zdaniem Sądu, należy poddać pod wątpliwość, iż na etapie udzielania Obwinionej pełnomocnictwa ogólnego dokonano ustalenia wszystkich warunków prowadzenia sprawy z wniosku o wznowienie postępowania, a w konsekwencji, że na podstawie ww. pełnomocnictwa Obwiniona zobligowana była do sporządzenia i złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Obwiniona zeznała bowiem, a Skarżący temu nie zaprzeczył, że udzieleniu pełnomocnictwa ogólnego nie towarzyszyły uzgodnienia w przedmiocie wynagrodzenia. (k. […]))

Przedstawiając powyższe Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że w ocenianym stanie faktycznym brak jest podstaw do przypisania Obwinionej winy za uchybienie w terminie złożenia skargi o wznowienie postępowania, czego konsekwencją jest uniewinnienie Obwinionej od zarzutu sformułowanego w pkt 1 wniosku o ukaranie.

Zdaniem Sądu zgromadzone w sprawie dokumenty potwierdzają, że w okresie od […] roku do […] roku Obwiniona nie podejmowała kontaktu ze Skarżącym i nie informowała Skarżącego o stanie spraw prowadzonych na jego zlecenie. Powyższe znajduje potwierdzenie w korespondencji mailowej wysłanej przez Skarżącego do Obwinionej w dniu od […] r. oraz w dniu […] r., z treści której wynika wprost brak jakiegokolwiek kontaktu Obwinionej ze Skarżącym. Podkreślenia wymaga, że na żadnym etapie postępowania Skarżąca nie uwiarygodniła, że nie otrzymała ww. korespondencji, co powinno zostać odczytane jako potwierdzenie tego, iż wiedziała o sygnalizowanej przez Skarżącego potrzebie kontaktu wynikającej z konieczności podjęcia pilnych działań w prowadzonej sprawie. Obwiniona zeznała bowiem jedynie, co do maila z dnia […] r., że nie pamięta czy go otrzymała, innym razem, że tego maila nie dostała. Z uwagi na wewnętrzną sprzeczność oraz brak dowodów uwiarygadniających treść zeznań Obwinionej, Sąd nie dał im wiary. W przedmiocie maila z dnia […] r. Obwiniona oświadczyła jedynie, że być może go dostała. W tym miejscu Sąd zwraca uwagę, że Obwiniona na żadnym etapie postępowania nie zanegowała, iż w ramach kontaktów że Skarżącym zainteresowani przewidzieli możliwość przekazywania sobie nawzajem informacji oraz utrzymywania kontaktu za pośrednictwem korespondencji mailowej. Oceniając zachowanie Obwinionej objęte rozpatrywanym zarzutem, Sąd zwraca uwagę na selektywny odbiór korespondencji mailowej przez Obwinioną, co zdaniem Sądu w obliczu wątpliwości wyrażanych przez Obwinioną w omawianym zakresie, uprawdopodobnia dostarczenie i odbiór korespondencji mailowej wysyłanej Obwinionej przez Skarżącego.

Powyższe zachowanie, w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, wyczerpuje dyspozycję art. 28 ust. 5 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r. Zgodnie z tym przepisem radca prawny obowiązany jest informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku w sposób ustalony z klientem.

Z materiałów dowodowych zgromadzonych w sprawie wynika, że do maila z dnia […] r. wysłanego Obwinionej, Skarżący załączył wypowiedzenie udzielonego Obwinionej pełnomocnictwa do prowadzenia jego spraw osobistych jak i tych związanych z działalnością spółki R. sp. z o.o. W przedmiocie ww. maila Obwiniona oświadczyła jedynie, że być może go dostała, jednocześnie nie przedstawiając żadnych dowodów, które uprawdopodobniałyby fakt jego nieotrzymania. Obwiniona w ramach korespondencji mailowej potwierdziła, że otrzymała maila z prośbą o wydanie dokumentów. Bezsporne jest, że w dniu […] r. Skarżący wysłał do Obwinionej korespondencję mailową, w treści której poprosił o przesłanie dokumentów posiadanych przez Obwinioną na adres Kancelarii Adwokackiej Ś., a w przypadku braku możliwości takiego przekazania dokumentów zaproponował spotkanie w W. w dniu […] r. Skarżący zaznaczył jednocześnie, że brak dokumentów uniemożliwia złożenie pozwu w stosunku do M.. Bezsporne jest również, że w korespondencji mailowej Obwinionej z dnia […] r. skierowanej do Skarżącego, Obwiniona oświadczyła, że zależy jej aby niezwłocznie zwrócić Skarżącemu akta, tak aby możliwe było podjęcie przez niego dalszego działania w sprawie oraz poprosiła o podanie adresu na który mogłaby przesłać dokumenty. Bezsporny jest również fakt wysłania w dniu […] r. przez Skarżącego do Obwinionej korespondencji mailowej z prośbą o zwrot  dokumentów, których nadal nie otrzymał. Bezsporność ww. okoliczności zdaniem Sądu wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z faktu niezanegowania przywołanej korespondencji mailowej przez Skarżącą.

W ramach przeprowadzonego postępowania dowodowego Obwiniona zeznała, że oryginały spraw, które prowadziła bez pokwitowania przekazała Skarżącemu, zachowując sobie wyłącznie niektóre kopie. Obwiniona zeznała, że było to latem lub wczesną jesienią, nie pamiętała jednak którego roku. Okolicznościom tym zaprzeczył Skarżący zeznając, że nigdy nie miało miejsce spotkanie, na którym Obwiniona dokonałaby zwrotu wszystkich dokumentów, zaś odnosząc się do spotkania na które powołuje się Obwiniona Skarżący zeznał, że nie pamięta aby podczas tego spotkania Obwiniona zwracała poza decyzjami jakieś dokumenty. Skarżący potwierdził fakt przekazania oryginałów decyzji podatkowych ale zeznał, że nie były to wszystkie dokumenty. Zabrakło bowiem m.in. umowy kredytowej z N. oraz protokołu przekazania samochodu firmie windykacyjnej. Obwiniona zaprzeczyła jakoby była w posiadaniu ww. dokumentów. Konfrontując powyższe z treścią korespondencji mailowej Obwinionej z dnia […] r. skierowanej do Skarżącego, w której Obwiniona oświadczyła, że zależy jej aby niezwłocznie zwrócić Skarżącemu akta, tak aby możliwe było podjęcie przez niego dalszego działania w sprawie, Okręgowy Sąd Dyscyplinarny nie może dać wiary zeznaniom Obwinionej, z których wynika, że wydała Skarżącemu wszystkie dokumenty w sprawach przez niego zleconych. Jeśli bowiem w […] r. odbyło się spotkanie podczas którego, tak jak to zeznaje Obwiniona, Skarżącemu zostały zwrócone wszystkie dokumenty, to o zwrocie jakich akt traktuje korespondencja mailowa Obwinionej z dnia[…]r.

Powyższe zachowanie, w ocenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, wyczerpuje dyspozycję art. 28 ust. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, którego tekst jednolity stanowi załącznik do uchwały nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 grudnia 2010 r., w świetle którego radca prawny obowiązany jest wydać klientowi na jego wniosek, po zakończeniu stosunku prawnego, na podstawie którego prowadził sprawę, wszystkie otrzymane od niego dokumenty i pisma otrzymane z sądu lub z organu, przed którym prowadził sprawę tego klienta. Nie wolno uzależniać wydania tych dokumentów od uregulowania przez klienta należności.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, radcowie prawni i aplikanci radcowscy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.

W ocenianym stanie faktycznym zachowanie Obwinionej polegające na tym, że w okresie od […] roku do […] roku Obwiniona nie podejmowała kontaktu ze Skarżącym i nie informowała Skarżącego o stanie spraw prowadzonych na jego zlecenie, oraz że w okresie od dnia […] roku do dnia sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów nie wydała klientowi T. dokumentów w sprawach zleconych przez klienta, pozostając w sprzeczności z normą wyrażoną w z art. 64 ust. 1 w związku z odpowiednio art. 28 ust. 5 i art. 28 ust. 11 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, stanowi podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej. Uznając zawiniony charakter popełnionych przewinień dyscyplinarnego w zakresie objętym zarzutami 2 i 3 wniosku o ukaranie, Sąd uznał, że adekwatne dla osiągnięcia celów postępowania dyscyplinarnego będzie wymierzenie kary upomnienia za przewinienie objęte zarzutem 2 wniosku o ukaranie oraz kary upomnienia za przewinienie objęte zarzutem 3 wniosku o ukaranie. Na podstawie art. 65¹ ust. 1 ustawy o radcach prawnych orzeczone kary Sąd połączył w ten sposób, że orzekł jako karę łączną karę upomnienia. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wyraża przekonanie, że wymierzona kara powinna zapobiec naruszaniu przez Obwinioną zasad etyki radcy prawnego w przyszłości.


(WK)