Orzeczenie z dnia 18 października 2021 r. Sygn. akt: D 46/21
Orzeczenie nie jest prawomocne
 

PRZEWODNICZĄCY:      r. pr. Tomasz Nawrot
CZŁONKOWIE:                 r. pr. Katarzyna Szwed - Kawka
r. pr. Radosław Radosławski
PROTOKOLANT:              Karolina Szymala

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. po rozpoznaniu na rozprawie […] r. w W. sprawy przeciwko radcy prawnemu K. ([…]) obwinionej o to, że:
1. działając jako radca prawny, co najmniej od dnia […] r. do chwili wydania postanowienia o uzupełnieniu postanowienia o przestawieniu zarzutów, naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że nie podjęła współpracy z organami samorządu zawodowego radców prawnych, polegającej na złożeniu pisemnych wyjaśnień na wezwanie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego OIRP w W.,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. w zw. z art. 62 ust. 3 w zw. z art. 62 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego,
2. działając jako radca prawny, co najmniej w okresie od złożenia oświadczenia z dnia […] r. naruszyła zasady etyki zawodu radcy prawnego w ten sposób, że po przyjęciu od klienta opłaty za prowadzenie dwóch spraw cywilnych w wysokości […] złotych nie podjęła działań w celu ich prowadzania, a także zaniechała informowania klienta G. o przebiegu spraw i ich wyniku, do których prowadzenia zobowiązała się w oświadczeniu z dnia […] r.,
tj. o czyn określony w art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. w zw. z art. 6 i art. 44 ust. 1 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.
 

 

 
 

 
W dniu […] roku do Krajowej Rady Radców Prawnych wpłynęła skarga pana G. (dalej także jako „Pokrzywdzony”) na postępowanie radcy prawnego L., radcy prawnego B., radcy prawnego M. oraz radcy prawnego K.
 
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w W., któremu przekazano sprawę (dalej także jako „ZRD”), postanowieniem z dnia […] roku odmówił wszczęcia dochodzenia wobec r.pr. L., r.pr. B. oraz r. pr. M.
 
Jednocześnie, w tym samym dniu ZRD, wydał postanowienie o wszczęciu dochodzenia w sprawie właściwego i rzetelnego wykonywania czynności zawodowych przez r. pr. K. (dalej także jako „Obwiniona”), a także w sprawie nie złożenia przez nią wyjaśnień na żądanie uprawnionego podmiotu.
 
Po przeprowadzeniu dochodzenia, w którym Obwiniona, pomimo odebrania pisma ZRD z dnia […] roku z wezwaniem do złożenia pisemnych wyjaśnień, nie złożyła żadnych (ani pisemnych, ani ustnych wyjaśnień), ZRD dnia […] roku skierował do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego (dalej także jako „OSD”) wniosek o ukaranie Obwinionej. We wniosku tym ZRD wniósł o ukaranie radcy prawnego K., obwinionej o to, że:

 
Obwiniona, zawiadomiona o złożeniu wniosku o ukaranie, nie złożyła do OSD odpowiedzi na ten wniosek, ani żadnych wniosków dowodowych, nie wzięła także udziału w rozprawie przed OSD.
 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny ustalił następujący stan faktyczny:

W […] roku Obwiniona, podczas spotkań z Pokrzywdzonym w areszcie śledczym na B. i na S. oraz w zakładzie karnym we W., rozmawiała z Pokrzywdzonym na temat prowadzenia w jego imieniu spraw sądowych. W grudniu […] roku, podczas widzenia w areszcie na S. Obwiniona zdecydowała się prowadzić, w imieniu Pokrzywdzonego, dwie sprawy sądowe przeciwko lekarzowi R. i Dyrektorowi Generalnemu C. Obwiniona otrzymała od Pokrzywdzonego dwa pisemne pełnomocnictwa do prowadzenia spraw sądowych.
 
W dniu […] roku podczas wizyty u Pokrzywdzonego w areszcie śledczym,  Obwiniona złożyła pisemne oświadczenie, w którym potwierdza, że w ramach kwoty […] złotych, jaką otrzymała od Pokrzywdzonego, zobowiązała się do prowadzenia, w imieniu Pokrzywdzonego, spraw sądowych, w szczególności sprawy zawisłej przed Sądem Okręgowym dla W. P. w W. p-ko R. o zadośćuczynienie, do wniesienia powództwa p-ko Służbie Więziennej o zadośćuczynienie oraz innych spraw uzgodnionych i zleconych przez Pokrzywdzonego. Obwiniona umówiła się z Pokrzywdzonym na kontakt telefoniczny lub listowny.
 
Pomimo otrzymania wynagrodzenia i pełnomocnictw Obwiniona nie podjęła żadnych czynności w przedmiotowych sprawach (w sprawie przeciwko R. Pokrzywdzony zastępowany jest przez inną osobę, pełnomocnika z urzędu). Ponadto od […] roku Obwiniona nie kontaktowała się z Pokrzywdzonym i nie przekazywała mu żadnych informacji na temat zleconych jej spraw, a także nie odpowiadała na kierowaną do niej przez Pokrzywdzonego w okresie od […] do […] roku korespondencję (trzy listy), która wracała do Pokrzywdzonego nie podjęta.
 
Obwiniona została wezwana przez ZRD, pismem z dnia […] roku, do złożenia pisemnych wyjaśnień. Pismo to zostało przez Obwinioną odebrane w dniu […] roku, 14-sto dniowy termin do złożenia wyjaśnień upłynął w dniu […] roku. Obwiniona nie złożyła wyjaśnień, w żaden sposób nie usprawiedliwiła, ani nie wyjaśniła powodów braku współdziałania z organami Samorządu w tej sprawie.
 
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań Pokrzywdzonego (k. […]– […]), a także dowodów z dokumentów:

 
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:

Stan faktyczny, w niniejszej sprawie, nie budzi wątpliwości zarówno w odniesieniu do okoliczności uzasadniających postawienie Obwinionej pierwszego, jak i drugiego zarzutu.
 
Co do pierwszego zarzutu należy wskazać, że przepis art. 62 ust. 2 KERP stanowi, iż „radca prawny wezwany przez dziekana, wicedziekana, rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcę, sąd dyscyplinarny, a także wizytatorów, obowiązany jest stawić się w wyznaczonym terminie, a w razie zaistnienia przeszkody usprawiedliwić niestawiennictwo.”
 
Z kolei przepis art. 62 ust. 3 KERP stanowi, iż „radca prawny wezwany do złożenia wyjaśnień przez podmioty, o których mowa w ust. 2, w sprawach wynikających z ustawowych zadań samorządu radców prawnych bądź Kodeksu obowiązany jest złożyć wyjaśnienia w wyznaczonym terminie.”
 
Skoro Obwiniona, prawidłowo wezwana przez ZRD do złożenia pisemnych wyjaśnień, wyjaśnień takich bez usprawiedliwienia nie złożyła należy uznać, że dopuściła się popełnienia deliktu dyscyplinarnego wskazanego w punkcie pierwszym wniosku o ukaranie. Tym bardziej, iż Obwiniona nie podjęła żadnej współpracy z organami Samorządu także w dalszej części postępowania przed Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego.
 
Co do drugiego zarzutu należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 6 KERP: „radca prawny, mając na uwadze treść roty ślubowania określonej w ustawie o radcach prawnych, obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami.”
 
Skoro Obwiniona podjęła się prowadzenia spraw sądowych, jako pełnomocnik Pokrzywdzonego oraz przyjęła od Pokrzywdzonego kwotę czterech tysięcy złotych tytułem wynagrodzenia za ich prowadzenie to winna była podjąć co najmniej niezbędne czynności w zakresie złożenia odpowiednich pism procesowych. Brak jakiegokolwiek działania ze strony Obwinionej w ramach zleconych jej przez Pokrzywdzonego spraw, bez jednoczesnego wypowiedzenia pełnomocnictw i nie dokonania zwrotu otrzymanej kwoty, niewątpliwie stanowi przejaw braku rzetelności radcy prawnego przy wykonywaniu czynności zawodowych. Nie sposób uznać takiego działania za zgodne z zasadami etyki zawodowej i z dobrymi obyczajami.
 
Z kolei przepis art. 44 ust. 1 KERP stanowi, iż: „radca prawny, na żądanie klienta, obowiązany jest informować go o przebiegu sprawy i jej wyniku, a w szczególności o skutkach podejmowanych czynności procesowych.”
 
Skoro Obwiniona, pomimo przyjęcia pełnomocnictw do prowadzenia spraw Pokrzywdzonego oraz pomimo jego licznych telefonów i listów kierowanych do niej, nie informowała Pokrzywdzonego o przebiegu spraw, nie ulega wątpliwości, że Obwiniona dopuściła się także popełnienia deliktu dyscyplinarnego wskazanego w punkcie drugim wniosku o ukaranie. 
 
W toku postępowania nie ujawniono żadnych okoliczności wyjaśniających powody zachowania Obwinionej, w tym ewentualnie wyłączających jej odpowiedzialność. W związku z tym Obwinioną należało uznać winną zarzucanych jej czynów, opisanych we wniosku o ukaranie.
 
Zdaniem Sądu Dyscyplinarnego, biorąc pod uwagę charakter naruszeń, a także to, iż Obwiniona była już dwukrotnie ukarana przez OSD karą nagany, wymierzona Obwinionej kara upomnienia oraz kara pieniężna są adekwatne do stopnia zawinienia i w ocenie OSD odniosą właściwy skutek wychowawczy.
 
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 70⁶ ust. 2 ustawy o radcach prawnych.
 
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji.
 
GF